De Tweede Kamer heeft vóór een PVV-motie gestemd om de accreditatie van de Islamitische Universiteit Rotterdam (IUR) in te trekken.

TPO berichtte gisteren:

De Tweede Kamer heeft zojuist een motie (PDF) aangenomen waarin PVV-Tweede Kamerlid Harm Beertema verzoekt de accreditatie van de zeer omstreden opleiding (dossier) in te trekken. Dit is mogelijk na een wijziging in de Wet Hoger Onderwijs.

En citeerde Harm Beertema:

“Eindelijk kan deze zogenaamde universiteit, die helemaal niet de naam universiteit verdient, door de minister gesloten worden. Dat is goed nieuws, want tot nu toe had de minister geen middelen om op te treden tegen de verwerpelijke uitspraken van de rector over Koerden, Armeniërs, homoseksuelen, Joden en over het slaan van vrouwen. Het is heel mooi dat deze instelling die een schandvlek voor het Nederlandse onderwijs is eindelijk dicht kan.”

Waar, en goed dat dit gebeurt. Maar het is niet meer dan het topje van de ijsberg. Letterlijk. De IUR fungeert namelijk vooral als waakhond namens de Turkse overheid om in de gaten te houden of de Turkse gemeenschap hier te lande niet te veel verNederlandiseert. Dat doet die Turkse overheid op basisniveau via Diyanet, het door haar gefinancierde netwerk van Turkse moskeeën waarvan zij de imams betaalt. En die imams worden na hun opleiding in Turkije hier te lande up to date gehouden via de IUR. Het is overigens de zoveelste indicatie dat de islam een sterk met politiek verweven godsdienst is’. Wat veel mensen nu eenmaal niet weten willen, omdat het hen uiteindelijk voor onmogelijke keuzes stellen gaat.

Die ‘onmogelijke keuzes’ heeft de Tweede Kamer gisteren feitelijk voor zich uitgeschoven, en de IUR gaf haar daartoe in haar eigen arrogantie de gelegenheid toe. Door te weigeren enige kwaliteitscontrole toe te laten, heeft het ministerie nu een handvat om de IUR-hond te laten kwispelen, en uiteindelijk haar accreditatie in te trekken. Maar wat nu precies de vereiste kwaliteit van de IUR zou moeten inhouden, heeft iemand daarover ooit serieus nagedacht? Ik vrees van niet.

De belangrijkste reden dat de IUR weigerde mee te werken was dat ze het curriculum niet vrij wilde geven. Nu kan ik me voorstellen dat je graag verborgen houdt dat een aantal hoofdvakken van de opleiding zich richt op ‘Hoe Nederlandse instanties te manipuleren’ en ‘propaganda van de Diyanet-organisatie zo gladjes mogelijk te integreren in gemeentelijke verordeningen’, en ga zo maar door. Maar op veel sociale academies is het lang niet anders geweest, en het niveau zou wel eens hoger kunnen zijn dan je denken zou. Eigenlijk is dat nu juist het probleem.

Het echte probleem dat de IUR verborgen wilde houden zal nu aan het oppervlak moeten komen wil zij haar accreditatie behouden. Ik vrees daarom dat dat geenszins een gelopen parcours, dat intrekken van die accreditatie. Maar het effent de weg voor een veel belangrijker en fundamenteler discussie: met welke ideeën staan wij toe dat de jeugd in Nederland vergiftigd wordt? Dit is verre van een eenvoudige discussie, niet in het minst door wat in het verleden al is toegestaan.

Dat nu een eerste stap is gezet is prachtig, maar wat er achteraan komen zal gaat veel mensen allerminst bevallen. En dat zal veel steigeren en treurnis over deze motie tot gevolg hebben. Want het grootste probleem, dat nu succesvol in de flank is aangevallen, blijft om in Nederland duidelijk te maken waarmee we te maken hebben als het gaat om islamitische organisaties met een schemerige achtergrond. Of de hele politiek dat gisteren beseft heeft? Ik betwijfel het. Maar die mensen zouden zich eens achter de oren moeten krabben als de IUR niet proberen zal haar accreditatie te redden. Wat geenszins uitgesloten is.