Met Iran en de situatie in de Perzische Golf gaan we een paar interessante weken tegemoet. De aanval op twee tankers vandaag kan bijna niet anders dan tot oorlog leiden. Maar wie heeft daar de meeste baat bij?

Een derde van de olie voor de wereldmarkt wordt via de Perzische Golf verscheept. Wat inhoudt dat het door de Straat van Hormuz moet de nauwe toegang tot de Golf waarover Iran soevereiniteit claimt. Het incident vandaag zal het moeilijk maken oorlog te vermijden. Maar is daar de wil toe?

Het incident van vorige maand is nooit volledig opgehelderd. Klaarblijkelijk was daarvoor van geen van beide zijden veel belangstelling. Maar de USA gaat er nu van uit dat Iran ook daarvoor verantwoordelijk was. Zowel toen als nu. Beide schepen bij Oman werden aangevallen met torpedo’s, wat een terroristische aanslag zo goed als uitsluit:

Though the exact weapons used in the attacks haven’t been confirmed, it has been widely reported that the two ships were hit with torpedoes.
The Norwegian-owned and Marshall Islands-flagged Front Altair was reportedly struck three times, while the Panama-flagged, Japanese-owned Kokuka Courageous was hit twice.
Nobody has claimed responsibility for the attack, but the west is already insinuating that Iran was behind it. The Iranians have vociferously denied any involvement, and the country’s foreign minister has noted the ‘suspicious’ timing: A Japanese-owned ship was attacked while Japan’s prime minister was meeting in Tehran with senior Iranian officials.

Er zijn nu Iraanse beelden:

Aerial footage shows one of the oil tankers targeted in the Sea of Oman#SeaofOman pic.twitter.com/mdvEPPT3J4

— Press TV (@PressTV) June 13, 2019

De grote vraag blijft wat Iran hiermee te winnen heeft:

Gulf of Tonkin 2.0? Regardless of whether Iran is responsible for damage to vessels in the Sea of Oman, Bloomberg’s Julian Lee explains, it will still get the blame – and suffer the fallout

De getroffen tankers hadden heel verschillende ladingen:

The first tanker to report a problem was the Front Altair. It was reported to be carrying 75,000 tons of naphtha, loaded in Abu Dhabi, to Japan, although it was signaling a destination of Kaosiung in Taiwan when it was damaged. The second vessel was the Japanese-owned Kokuka Courageous, which was sailing from Saudi Arabia to Singapore with a cargo of methanol.

De lading nafta van de Front Altair is vrij zwaar, en daardoor niet erg ontploffingsgevaarlijk. Dat is de lading methanol van de Kokuka Courageous wèl. Als aan boord van dat schip brand uitbreekt is een grote ontploffing niet makkelijk te vermijden.

Ook dat deze tankers werden getroffen op het moment dat ze de Perzische Golf zouden verlaten wijst richting Iran: Het zou bevestigen dat het land bepaalt wie al dan niet de Golf binnenkomen mag. Dat de Amerikaanse marine er ook patrouilleert om de olieboycot van de USA tegen Iran af te dwingen, is dan eerder een waarschuwing dan een ontlastend feit.

Voor oorlog in het gebied is een relatief recent precedent:

Not since 2005 have the world’s insurers considered shipping in the Persian Gulf so dangerous for oil tankers. Nevertheless, we are still far from the level of tension that existed during the so-called Tanker War of the 1980s, when 451 vessels (259 of them oil or refined petroleum product tankers) suffered some sort of attack in the region, according to a report from the U.S. Naval Institute. The incidents took place during the Iran-Iraq war, and the culprits were forces from both countries.

Olie, Rusland, China
Het zal in ieder geval de wereldolieprijzen opjagen, waarvan eerder werd gevreesd dat die richting $30 per vat zouden gaan. Dat is voorlopig van de baan. Dat is sterk in het voordeel van Saudi-Arabië, dat bovendien graag verlost zou zijn van haar aartsvijand aan de andere kant van de Perzische Golf (die ook SA’s proxy-tegenstander in Jemen is). Beide zaken lijken deze aanval dus in het voordeel van Saudi-Arabië te wijzen. En zo lang de oorsprong van de torpedo’s niet is vastgesteld, valt het niet mee een nieuwe oorlog in het MO te ontketenen. Niet alleen omdat de uitslag er van niet eenvoudig te voorspellen zal zijn. maar omdat de val van het Ayatollah-regime Rusland op dit moment niet al te best zou uitkomen in verband net de afwikkeling in Syrië.

Niettegenstaande dat heeft Rusland recent geweigerd de ayatollahs het roemruchte S400-systeem te verkopen. Wat laat zien dat Rusland er niet op uit is in dit conflict partij te worden, maar het lijkt niet waarschijnlijk dat het land in een grote oorlog zo dicht bij haar zuidgrens volledig afzijdig blijft.

De grote winnaar van een oorlog tussen Iran enerzijds en SA, USA , de kleine Golfstatenen en Israël anderzijds zal echter China zijn. Ook dat is iets dat niet uit het oog verloren mag worden. Want een grote oorlog tegen Iran speelt China en haar conflict met de USA in de kaart. Net op een moment dat de USA de druk op het land aan het vergroten is.

---

Meer over het reilen en zeilen van Iran vindt u hier op Veren of Lood.