Over integriteit heb ik het niet graag. Onsmakelijk onderwerp. Zeker als in politiek Den Haag de VVD er over begint. Als Integriteit een vrouw was geweest lag ze nu met uitgescheurd onderlichaam op de intensive care.

Als het gaat om het verkrachten van integriteit gebruiken ze bij de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie het liefst een Tarzan Kingsize – een zwarte, voor de diversiteit. Daar is niet iedereen tegen bestand, en mij doet het idee alleen al kotsen. Enfin, het was grotnieuws vandaag. De speleologen kunnen weer een weekendje spelen.

“Hallo met de helpdesk?”

“Ja, we hebben hier een ernstig geval met een burgemeester die oorspronkelijk uit de Kamer komt.”

“Oei, we bellen direct de urgentie-afdeling. Wie was het slachtoffer?”

Uiteindelijk is de kiezer altijd het slachtoffer. Dat is het vervelende met integriteitskwesties: als kiezer kom je er vaak pas als laatste achter dat je genaaid bent. Ook als de vellen er bij hangen zal de premier van dit land blijven beweren dat het prima met u gaat – mits u op tijd aandelen Unilever of Shell aanschafte voor de broodnodige compensatie. Had hijzelf ook gedaan, en zie hem nu eens.

Tegelijk kwam het bericht dat de VVD nadenkt over rekeningrijden. Typisch voorbeeld. Stond niets (positiefs) over in het verkiezingsprogramma, maar de klimaattafels zijn nu al heilig verklaard (en boven alle kritiek verheven), dus dan krijg je dat. U wordt genaaid met rozengeur en maneschijn – is dat niet fijn. Dàt moet integriteit zijn.

Jaja, en het moet vooral risicoloos. Want een telefonische helpdesk bevredigt niet erg als u ze niet in uw vingers krijgen kunt, maar daar doen ze bij de VVD niet aan mee. Dat laten ze aan die stommelingen van D66 over, die een dagje gaan meelopen met de vuilnisman. Dan is een ongelukje zo gebeurd.

Maar daar is de VVD te integer voor. Ze zeggen het zelf, dus dan zal het toch wel goed zijn? Au! (Wat was dat nou?)