Het is nooit de bedoeling van de overheid geweest – het linksige deel daarvan in ieder geval – dat immigranten in Nederland zouden integreren. En nu zitten we met de gebakken peren.

Om een samenleving van de grond te krijgen is er toch iets van integratie nodig. Al begint het maar met normalisatie van elkaars gewoonten en gebruiken. Daar kwam het volgende element om de hoek kijken. Andermans gebruiken moesten we respecteren: dat was koeltoer. Aanpassing aan wat hier gebruikelijk was leek zich te beperken tot het jatten van winterwanten bij de HEMA als het kouder werd.

Ondertussen zijn we aangeland op het punt dat allerhande tuig zich hier naar genoegen misdragen kan, zonder dat daar sancties tegenover staan. Er zitten al zoveel mensen met een migratieachtergrond in de gevangenissen. Dat willen we toch niet erger maken, nietwaar?

Ik eerlijk gezegd wel. En liefst een beetje snel, want als ik me aan ga passen aan wat momenteel usance is, dan is de beer letterlijk los.

In Ter Apel en omgeving kun je je als inwoner van het opvangkamp vrijwel alles veroorloven wat in Nederland gewoonlijk met boetes wordt afgedaan. Want geld hebben ze niet, of het gaat van hun daggeld af. Dag geld. Het kan niemand boeien, want diefstal is al zo gewoon geworden dat daarvoor niemand meer de gevangenis in hoeft. Bij je eerste arrestatie 150 inbraken bekennen en dan wegkomen met 30 uur schoffelen in de voortuin van de volgende potentiële slachtoffers omdat het ‘de eerste veroordeling’ is, is al zo gewoon geworden dat niemand zich er nog over druk maakt of zelfs nog maar aangifte doet. Voor je het weet sta je als racist bekend, en dat is het ergste dat je overkomen kan. Zo’n beroving ondergaan lijkt in vergelijking daarmee deelname aan een activiteit voor een goed doel. Draag je leed in stilte, want Bek houwe is het adagium van de Nederlandse overheid geworden – voor autochtonen.

Afijn, in Ter Apel schijnt men er al aan gewend te zijn, maar elders is het niet heel anders. Gisteren zag ik op Twitter iemand opmerken dat hij met dergelijke mensen in de buurt zou overwegen om een pistool aan te schaffen. Geen heel vreemde gedachte als je de kranten bijhoudt. Degene die dat als antwoord verschijnen zag begon gelijk te gillen dat hij dat beschouwde als bedreiging – je lacht wat af op social media. Dat het een open riool is is tot daar aan toe, maar sommige stukken vuil lijken te groot om door te spoelen, zodat er tenminste drie andere twitteraars – kunnende lezen en schrijven – nodig waren om de giller tot bedaren te krijgen.

Dat neemt niet weg dat ik mezelf met een pistool vermoedelijk een stuk beter geïntegreerd zou voelen dan zonder. Geïntegreerd bij het geïmporteerde tuig, als u begrijpt wat ik bedoel.