De Spaanse bankensector is sinds vorige week zo mogelijk in nog acuter nood geraakt dan de Italiaanse banken. Weliswaar door eigen schuld en een Europees gerechtshof dat niet meewerkt, maar de situatie wordt precair.

Vorige week deed het European Court of Justice, het hoogste gerechtshof binnen de EU, uitspraak in een al jaren lopende zaak over Spaanse hypotheekrentes. Om een lang verhaal kort te houden: de Spaanse banken hadden enorme bedragen verdiend met variabele hypotheekrentes, die wel omhoog konden, maar niet onder het startpunt van afsluiten. Op zich is dat niet illegaal, maar je klanten daarover tevoren niet informeren is dat wel. Veel consumenten wilden dus hun geld terug.

Daar waren de Spaanse banken het niet mee eens. Tijdens de bankencrisis waren ze zwaar getroffen, en ook de Spaanse regering had – door de grote hoeveelheden geld die toen in de banken werden ingepompt – een financiële reden achter de redenatie van de banken te blijven staan. 40 van de 42 Spaanse banken die hierbij betrokken waren dienen hun klanten nu de geleden schade te vergoeden. Volledig. Al in 2013 had de hoogste Spaanse rechter geoordeeld dat het onrechtmatige praktijken waren, maar de banken hadden tot nog toe geweigerd de schade van vóór die uitspraak van het Spaanse hof te vergoeden. Het Spaanse hof steunde die redenatie door te wijzen op het macro-economische belang van de Spaanse banken. Het belang van de eigen benadeelde bevolking werd – als zo vaak in de EU – daaraan ondergeschikt gemaakt.

Vorige week storten de beurskoersen van Spaanse banken daarom in. En dan mogen ze nog dankbaar zijn dat de beurs zo hoog staat als die nu staat.

Deutsche Bank
Dat geldt ook voor de situatie van Deutsche Bank. Drie maanden geleden leek het er even op dat de grootste bank van Europa onderuit zou gaan, maar dat werd op het nippertje voorkomen. Is de bank er sindsdien structureel beter aan toe? Eigenlijk niet. Haar problemen werden door de stijgende beurskoersen van afgelopen aanzienlijk verminderd, maar fundamenteel blijft het een groot risico. Met de beurs op een topniveau, is het één van de eerste grote probleemgevallen indien de beurzen beginnen te zakken Daarbij maakt het geen verschil of dat met een grote klap gaat of als een leeglopende autoband. Het is een situatie die de bank eigenlijk niet velen kan.

De beurs en de ECB
Hoe lang blijft de beurs nog hoog? Dat is de €3,5 triljoen vraag:

Zijnde het balanstotaal van de ECB. Dat nog steeds groeit:

Maar dat de ECB vrijwel lukraak (systeem valt er niet in te ontdekken in ieder geval) aandelen en andere waardepapieren opkoopt om de beurzen maar hoog te houden is een feit. Dat de officiële intentie is de inflatie aan te wakkeren heeft zichzelf allang bewezen een drogreden te zijn. Dat is waar Klaas Knot zich nu druk om maakt, maar niet met de vuist op tafel durft te slaan om de regering te adviseren de eurozone te verlaten. En dan krijg je dus dit soort nonsens.

Griekenland
Ironisch genoeg zijn het juist de Griekse en Cypriotische banken die relatief goed nieuws te melden hebben. Ik heb zelfs een Griekse bank zien melden dat haar kredietrating bij Moody’s steeg, met positieve vooruitzichten. Dat neemt niet weg dat die Griekse banken als geheel nog steeds verlies maken:

Voor wie nu de indruk heeft dat het een zooitje is in de eurozone waarvan niemand, maar dan ook echt NIEMAND, maar een idee heeft hoe dat ook goed zou kunnen aflopen: u heeft gelijk. Onthoud dat als over een paar jaar uw geld niets meer waard en uw pensioen verdwenen is.

---

Morgen sluiten we deze serie af door weer te kijken naar Italië, en hoe het staat met de Italiaanse banken die misschien deze ellende het laatste stootje gaven dat niet uitblijven kon.