Het begint amusant te worden qua betrouwbaarheid van allerlei media.

Over de #NOS zwijgen we beter discreet, een programma als #Pauw kun je niet bekijken zonder ondersteuning van een batterij gezond-cynische twitteraars die de moeite hebben genomen zich een uurtje te ergeren op de late avond en De Volkskrant wordt tegenwoordig volgeschreven door Fatima Dakmar & co Sylvia Morel, die dus niet eens wist dat iemand onder haar naam iets in foutloos Nederlands had ingestuurd.

Dat nog afgezien van diverse andere rare bepluimde afstammelingen van dinosaurussen die de brievenpagina’s bevolken.

Eerder vandaag was daar het verhaal van twee jonge asielzoekers van 15 en 16 jaar oud, die in foutloos Nederlands beschreven hoe vreselijk ze waren geraakt door de aanslagen in Parijs. Heel knap, niet in het minst doordat ze pas 61 dagen in het land zijn, zo stond er vol trots onder. De redactie van de brievenrubriek moet toch wel het minst kritische onderdeel van een krant zijn – als de ingezonden mening tenminste strookt met de vooroordelen van het blad in kwestie.

Alsof je een roman schrijft vanuit het perspectief van je oude kat, en op een signeersessie afdrukken maakt met de gemummificeerde poot van het helaas drie weken geleden overleden huisdier. Ietwat pathetisch, kortom.

Helaas was het verhaal niet meer terug te vinden via Google, maar zoeken op ‘twee jonge asielzoekers 15 en 16’ leverde weer wel het stukje van vorige maand op, over de NOS (helaas toch weer zij) die toen zelf een brief schreef namens 9 asielzoekers in Zaanstad. Diezelfde NOS waarvan de hoofdredacteur immer weer roept dat hij met anonieme kritiek niets kan, maar de attitude van Marcel Gelauff tegenover nieuws is dan ook als die van een redacteur van de hierboven beschreven brievenrubriek.

En zeg nu zelf: als er afgelopen maanden 12.000 mensen Nederland binnenkwamen zonder deugdelijke identiteitspapieren, dan kun je als krant natuurlijk geen afschrift of kopie van een identiteitsbewijs vragen als je voornemens bent een ingezonden brief te plaatsen. Hoogste tijd voor media om de rubriek Ingezonden op te heffen, en te vervangen door een meningenblog op de site van de krant in kwestie. Met de zware tijden die de oude dodebomenpers toch al tegemoet gaat, is het handhaven van de herauten van dagelijkse waanzin een overbodige luxe, welbeschouwd. Weg er mee.

Want voor wie zijn mening per se kwijt wil, is er altijd de mogelijkheid ergens op internet een eigen blog te beginnen. Velen gingen hen voor.
.