Eén blaf uit Ankara, en de Nederlandse regering is alle goede voornemens over een soeverein beleid vergeten. Wat moeten we nog met dergelijke voorlieden?

Het Nederlandse kabinet wil dat Turkse imams die hier komen werken eerst inburgeren. Althans, dat mochten de media vernemen uit de mond van Lodewijk Asscher, die ook van gekkigheid niet meer weet in welke richting hij zich draaien moet om de juiste indruk te wekken. De juiste indruk om in ieder geval op 15 maart nog enige electorale steun te kunnen vergaren. Want dit voorstel is dusdanig van de pot gerukt dat het eigenlijk geen serieuze bespreking verdient. Maar goed, daar gaan we maar weer eens.

Turkse imams zouden eerst moeten inburgeren voordat zij met hun werk in Nederland beginnen. Het kabinet zoekt uit of dat kan worden geëist van geestelijken.

Eigenlijk zijn we op dit punt aangekomen al weer klaar. Dat kan namelijk niet worden geëist. Niet volgens de geldende wetgeving (en die wetgeving veranderen betekent een aantasting van de rechtsstaat, volgens de laatste wijsheden van hysterici over een zeker A4’tje) in ieder geval, en dan hebben we het nog niet gehad over het gejank dat vanuit Brussel zou opstijgen indien men het zelfs maar proberen zou.

Het kan niet omdat je het niet eisen mag, het kan niet omdat er geen gelijkwaardige Nederlandse vervangers voor deze door Ankara opgeleide beroepsspionnen bestaan en het kan niet omdat Turkije weigert deze imams te verplichten tot iets dat zelfs haar staatsburgers niet hoeven. Totaal onmogelijk dus, en iemand als Asscher weet dat best. Liegende landverrader op zijn gezicht tatoeëren zou het voor niemand duidelijker kunnen maken. Dat journalisten dit soort kletspraat niet direct afmaken getuigt alleen van de zinloosheid er nog naar te kijken of mee te argumenteren. Er is namelijk een grens tussen naïviteit en bewust landverraad, en naar mijn gevoel is die intussen ruim overschreden.

Maar er is nog wat meer misleiding beschikbaar:

Turkse imams die door de Turkse overheidsdienst Diyanet worden uitgezonden hebben vaak een gebrekkige kennis van de Nederlandse taal en samenleving. “Ze zijn dan niet voldoende toegerust op wat er in onze samenleving speelt”, aldus het kabinet.

Dat boeit binnen de Turkse gemeenschap niemand, want 1) daarvoor zijn die imams niet gehaald, en 2) met die kennis is het binnen de Turkse gemeenschap maar weinig beter gesteld, en 3) het lijkt het kabinet te zijn ontgaan dat in de Turkse gemeenschap maar weinig mensen lijken te zitten te wachten op toegerustheid binnen onze samenleving. Opnieuw: dat weet Asscher best.

Enige tijd terug waren er mensen – ook binnen de PvdA – te horen die zeiden dat betaalde geloofsindoctrinatie vanuit Turkije en het Midden Oosten zeer ongewenst is, en dat we wegen moeten zoeken dat verboden te krijgen. Lodewijk Asscher en zijn medeplichtigen in het kabinet steken die mensen nu een indrukwekkend kromzwaard in de rug, en lachen er blij bij naar de potentiële Turkse stemmer.  Zoals hierboven al gezegd: niet alleen volledig schaamteloos, maar nog landverraad bovendien.