Wat het verschil is tussen een bestuurder en een manager zien we vandaag maar weer eens aan minister Koolmees van D66. De inburgering – op zich al een onmachtig woord dat het concept integratie tekort doet – wordt wegens personeelsgebrek deels afgeschaft.

Bestuur betekent beleid ontwikkelen, implementeren en met overzicht begeleiden bij de uitvoering. Onder andere. Managen – zo toont deze minister – is achter de feiten aan draven en via houtje-touwtje maatregelen net doen alsof alles goed verloopt:

Noodgedwongen laat minister Koolmees (Sociale Zaken) de teugels rond inburgering vieren. Het examenonderdeel dat baankansen voor nieuwkomers moet vergroten, wordt beknot. Met die ’drastische’ maatregel wil de bewindsman de woekerende wachttijden de baas worden.

Alsof een dokter zegt: desinfectie is vast heel belangrijk, maar helaas heb ik er de tijd niet voor. De resulterende infecties bekijken we later wel weer eens. Wat was het belang van die inburgering ook al weer?

Omdat er een schrijnend gebrek is aan examinatoren, duurt het steeds langer voor nieuwkomers hun inburgering kunnen afronden. De wachttijden lopen vooral rap op voor het examenonderdeel dat hen voorbereidt op de Nederlandse arbeidsmarkt. Koolmees vreest dat inburgeraars hierdoor juist blijven hangen in een uitkering.

NIET, dat die mensen zo snel mogelijk aan een baan moeten worden geholpen omdat dan verder alles wel goed komt. Niet alleen zijn die banen er eigenlijk niet – er is geen tekort van enige omvang voor de banen waarvoor deze mensen in aanmerking zouden kunnen komen – maar het toont ook nog eens het failliet van eerdere inburgering. Want er blijkt dus bijna niemand te zijn die het vereiste traject zèlf succesvol doorlopen heeft, en vanuit die achtergrond aan het examineren kan worden gezet.

Het is het totale falen van elk beleid, en de deconfiture van het concept inburgering van asielmigranten.

Niet dat het ooit een prioriteit leek te zijn, maar om dan gelijk het eerste beginnetje – meer is zo’n examentje niet – direct weer af te schaffen is niet anders dan toegeven dat het dweilen met de kraan open wordt. Dat men het opgeeft, en hoopt dat God ons bij zal staan, ooit. En op beter hoef je echt niet te hopen. En de smoesjes die er aan worden opgehangen illustreren dat het de minister eigenlijk niet schelen kan ook:

Wie al een baan heeft, hoeft daarom wat hem betreft dit inburgeringsonderdeel niet meer te volgen. Daarnaast worden nieuwkomers vrijgesteld van het ’eindgesprek’ met de examinator als ze kunnen aantonen dat ze 64 uur cursus hebben gevolgd via een inburgeringsbureau.

Alsof zo’n norm van 64 uur ook maar iets zegt. Het is een soort taakstraf van 24 uur schoffelen – waarvan 18,7 uur koffiedrinken.

In een gesprek met deze krant erkent de bewindsman echter dat er losse eindjes zitten aan zijn voorstellen. Toch weegt dit bezwaar volgens hem niet op tegen de nadelen van vertraagde inburgering.

Want er is zoveel werk, zoveel banen die op deze migranten wachten? Lachwekkende desinformatie. En als de minister dat niet beseft moet hij snel worden vervangen.

Het gaat mij niet om die cursus an sich: dat is eerder een beginnetje dan een voltooide opleiding Nederlanderschap. Mij gaat het om het principe, alsook om de wijze waarop het de binnenkomende migrant duidelijk wordt gemaakt dat ons er niets aan gelegen is wat hij doet of doen kan. Dat men slechts binnen wordt gehaald, gevoed zonder tegenprestatie en vervolgens vergeten zodat de migrant wordt geacht veilig terug te vallen op de groep van voorgangers uit zijn eigen regio die zich hier ook nooit heeft hoeven aanpassen.

Werk integreert, werk helpt met inburgeren en werk socialiseert. Dat voor succesvolle nieuwe werknemers de hand wordt gelicht met inburgeringsregels is daarom ook weer niet heel vreemd. Maar dat je er impliciet van uit lijkt te gaan dat het cijfer van 95% van de ingestroomde migranten na enige jaren nog geen werk heeft omdat te wijten is aan die trage examinering, zodat die afschaffen de zaak vooruit helpt? Dat is de dienstregeling van treinen afschaffen omdat ze toch nooit op tijd rijden. Daarvoor moet je wel een D66-minister zijn. Hoogstens bewijst het zijn eigen overbodigheid – en die van zijn ministerie.