De hele procedure rond de impeachment van Trump heeft een gigantisch voorspelbaarheidsgehalte als je je tevoren had ingelezen.

De joker blijft buiten spel, want in dit spel hoort geen joker thuis.

Teveel kijken geeft de gaapfactor te veel kans toe te slaan, en het gevaar dreigt dat je het dan allemaal verder wel gelooft. Spectaculair zal het nauwelijks meer worden, en volledig nieuwe ontwikkelingen na vier maanden punniken? Ik help u hopen, maar ik verwacht eigenlijk niks.

Het enige dat nog een rol zou kunnen spelen is in hoeverre Mitt Romney denkt ooit nog een kans op de Republikeinse nominatie te hebben, en hoezeer hij Donald Trump haat vanwege het feit dat deze wel verkozen werd, en hij niet. Maar omdat hij nog wat langer in de senaat zal moeten rondhangen lijkt me dat niemand er zijn adem over hoeft in te houden – dat geeft maar ongewenste ongelukjes.

Overigens: zelfs als voldoende Republikeinen meestemmen met de Democraten als die weer meer getuigen willen horen, dan moet je je afvragen waarvoor men dan de deur openzet (Biden, de niet zo heel anonieme klokkenluider) en of dat in het voordeel van de Democraten zou zijn. Het enige dat nog bizarre wendingen geven kan is de wanhoop van de Democraten over hun prestaties tot nog toe.

Er zijn een aantal Democraten die mogelijk óók tegen impeachment zullen stemmen – aldus een Democratische senator dit weekend. Dat zou bevestigen wat we daarover al eerder schreven.

Hoogverraad

Want waar zouden de Democraten nog op aan moeten sturen? ‘Machtsmisbruik door de president’ is nu het Democratische woord van de dag, maar is dat een impeachable offense? Geenszins. In feite kun je vrijwel iedere Amerikaanse president sinds Lincoln wel op de een of andere manier machtsmisbruik in de schoenen schuiven. Het is een te vaag begrip om werkbaar te zijn, en niemand gelooft dat wat we nu zien serieus iets met hoogverraad te maken heeft.

Al wordt het in de formele procedure door de Framers niet letterlijk benoemt, uit de context is kraakhelder dat wat men bedoelde met een impeachable offense bij ons bekend staat als ‘hoogverraad’. Lodewijk XVI werd op basis daarvan naar de guillotine gestuurd, en collusion met Rusland had inderdaad binnen zo’n frame gepast. Dat men bij de Democraten nog steeds gelooft dat Russiagate ooit een serieuze zaak was is ernstig genoeg, maar de enige rechtvaardiging voor wat nu gebeurt. Over een paar jaar verwacht ik nog wel enige mea culpa’s van Democraten te zullen lezen hierover – vooral van mensen die de politiek dan al vaarwel hebben gezegd.

Maar vandaag kwam het zoveelste verhaal van “Ditmaal hebben we hem”. John Bolton heeft een boek geschreven, en de NY Times helpt met de reclame om het en masse te verkopen. – U moet zich eens afvragen waarop dit proces ooit gebaseerd moet zijn geweest, gezien de hoeveelheden ‘bewijzen’ die na afloop alsnog werden aangevoerd om de eerdere zwakheden te schragen.

Vrijdag ging Adam Schiff nog onderuit met een opmerking die ook volgens Democratische senatoren niet door de beugel kon:

GOP senators are heard yelling “that’s not true” when House manager Adam Schiff cites a CBS report claiming Pres. Trump told them their heads “will be on a pike” if they voted against him. pic.twitter.com/wrXI4KhGPR

— Alex Salvi (@alexsalvinews) January 25, 2020

Geen beter bewijs van de kwaadaardigheid van dit proces dan Adam Schiff zelve. Zaterdag fileerde de verdediging in drie uur al de hoofdmoot van de Democratische aanklacht. Alles wat Schiff eerder zei moet je nauwkeurig aan een nader onderzoek onderwerpen, want je kunt er vanuit gaat dat weinig zonder verdraaiingen wordt gepresenteerd.

Enfin, we zullen moeten afwachten hoe men hierop weer gaat reageren. Zelfs de republikeinen die genegen zijn de Democraten ter wille te zijn zullen toch op een bepaald moment wel klaar zijn met dat voortdurende knip-, plak- en pulkwerk dat hier wordt vertoond?

---

Meer over de perikelen rond de impeachment van Trump vindt u op Veren of Lood hier