Als politici zich uitermate druk gaan maken over de vrijheid van informatievoorziening, in Hongarije,dan zitten gelijkgestemden in de knel.

Maar hoe realistisch is het verhaal dat de NOS hier opdist (en diverse vooral EUP-politici van linkse huize vandaag tweetten)?

Op de eigen site meldt de NOS:

Ruim zestig journalisten en de drie adjunct-hoofdredacteuren van de grootste nieuwssite van Hongarije, Index.hu, hebben hun ontslag ingediend. Het massale vertrek is een reactie op het ontslag van de hoofdredacteur door de eigenaar van de website.

Zozo. Welwel. En dan:

In maart kocht een aanhanger van de Hongaarse president Orbán aandelen in de advertentietak van de site. Het management kondigde een reorganisatie van de redactie aan, waarna gevreesd werd voor de onafhankelijkheid van de site. De redactie zette zijn eigen ‘onafhankelijkheidsmeter‘ daarom op “in gevaar”. De ontslagen hoofdredacteur zegt dat hij vanwege die stap werd ontslagen.

Dat ziet er inderdaad niet best uit. Maar, wacht even. Een nieuwssite met bijna 70 journalisten (en vermoedelijk nog veel meer) in dienst? Die opstandig worden als een reorganisatie wordt aangekondigd??

Ergens houdt de groei ooit op, en Index.hu is een hele grote site. In grootte de 6e van Hongarije? Dat is echt aanzienlijk.

Ter vergelijking: de grootste nieuwssite van Nederland is nu.nl

Dat staat op de internationale ranking een stuk lager dan Index.hu, en is niet de 6e, maar de 27e site van ons land. Dat ongeveer tweemaal zoveel inwoners heeft als Hongarije. Index.hu is derhalve een stuk groter ook dan de NOS in Nederland. Dat geeft een indicatie waarom men het zo belangrijk vindt hierover stampij te maken.

Want als Index.hu eenzelfde soort politiek voor Hongarije zou gaan voeren als de NOS (èn nu.nl ) voor Nederland, dan zou dat een stevige politieke draai (maar dan dus naar rechts) in de berichtgeving veroorzaken. Werd dat aangekondigd? Nog niet, maar men is er bang voor. Maar je koopt geen aandelen in een site als je die vervolgens de nek gaat omdraaien. Bovendien: het is internet. Een nieuwe site met dezelfde redactie staat er over drie weken weer. Maar dàt wil men niet, daar in het EUP. Laten we daarom eens verder kijken dan ons politiek-correcte neusje (een putje, eigenlijk) lang is.

Als eerder sites na aankoop door ‘duistere’ ondernemers van kleur verschoten zonder dat die redacties elders een nieuwe en minstens zo succesvolle site vestigden, is dat eerder een indicatie van een redactie die afdwaalde van een door gebruikers gewenst pad, dan dat er reden is voor ophef. En ja, ik weet dat het soms een subtiel spel is, in de berichtgeving. De stunts die in de Nederlandse MSM worden uitgehaald bespreek ik niet voor niets regelmatig. Maar wat hier door de NOS en haar Europese politieke blindengeleidehonden wordt bepleit is het in stand houden van een linkse staatsomroep, ook voor Hongarije. De tweets er over en de reacties daaronder spreken boekdelen

De relativiteit van dit geheel laat de staatsomroep kennelijk ongewild zelf het beste zien:

Op de ranglijst van Reporters Without Borders van landen met de meeste persvrijheid staat Hongarije op plaats 89. Binnen de Europese Unie scoort alleen Bulgarije slechter. Nederland staat met Noorwegen, Finland, Denemarken en Zweden in de top-5 van de stichting.

Met Nederland in de top-5 behoeft een verder onderzoek naar de manier van waarderen verder geen betoog. Wèl moet worden opgemerkt dat de persvrijheid niet hetzelfde is als de manier waarop de pers is georganiseerd.

Laten we daar eens een gedachte-experiment op loslaten. Stel u voor dat de NOS te koop zou worden gezet. En de enige bieders waren het consortium GS/VoL, en een groep lakeien van de miljardair Soros onder aanvoering van een bekende journalistieke windvaan (de kandidaten verdringen zich).

Ik garandeer u dat het tumult bij Op1 niet te overzien zou zijn als iemand zou voorstellen het consortium GS/VoL het bod te gunnen als ze een half miljoen méér boden. En dat als het doorging dan tenminste de hoofdredacteur, 4 adjunct-hoofdredacteuren benevens minimaal 60 journalisten van de NOS direct zouden opstappen.

Zouden die gemist worden? Niemand kent ze, en zo goed is hun werk nou ook weer niet. Hun contacten? Elk lek heeft zijn eigen gebrek. Hoogstens zouden mensen – om de ANWB over zichzelf te parafraseren – de bekende gezellig-belérende NOS-toon enige tijd worden gemist. Maar daar komt nieuwsconsumerend Nederland echt wel overheen, en velen zouden het gegarandeerd als een opluchting ervaren.

De echte vraag is derhalve: hoe is het de sites die eerder werden overgenomen uiteindelijk vergaan? Aangezien ik er niemand over heb gehoord, is het antwoord al bekend. Dit is geen verdediging van de persvrijheid, maar de verdediging van het uitdragen van een discours. De proof of the pudding is in the eating. Als je niet binnen een half jaar een goed werkende concurrent voor Index.hu in de markt kunt zetten, heb je gewoon geen recht van spreken.