Gisteren dook op de site van Vrij Nederland een verbijsterend stukje nieuws op dat je elders niet snel vinden zult. Het is niet alleen de zoveelste afgang van de dagbladjournalistiek en haar mentaliteit, maar laat tevens zien welk een gevaren er dom achteraan sukkelen kunnen hebben.

Waar het om gaat is, dat een journalist van VN zich afvroeg waar toch steeds die aandacht voor de positie van Diederik Samsom vandaan kwam. Ongetwijfeld niet in het minst, doordat deze voortdurende aandacht een werkelijke revolte geen tijd gaf om onderhuids te rijpen. Zodoende werd mogelijke kritiek in een vroeg stadium geadresseerd, en zullen potentiële criticasters weinig anders kunnen doen dan zich op het moment suprême achter de geplaagde leider op te stellen.

Het ultieme succes van dit gedoe is wel dat eigenlijk al in januari het idee rondging dat niemand anders dan Samsom de PvdA zou moeten leiden bij komende verkiezingen. Zelf ben ik daar ook ingetrapt, en er is wel degelijk een logische onderbouwing voor. Dat vond ik, en vind ik. Wat niet wegneemt dat ook de continue aandacht een bijdrage levert aan dit proces. Je zou bijna gaan denken dat Jan Hoedeman, die de man is achter dit hele circus, er een persoonlijk belang bij denkt te hebben.

Welk effect het werkelijk heeft is overigens een gerechtvaardigde vraag. Niet voor niets is Diederik Samsom vorig jaar een hele tijd vrijwel onzichtbaar geweest – mensen verdroegen het aanzien van deze politicus niet langer: hij deed hen teveel denken aan veel van de ellende die ze over zich heen kregen afgelopen jaren, en waarvan men hoopte dat de PvdA het VVD-beleid zou kunnen matigen. Naïef, maar zo werkt politiek. En dat de PvdA ondertussen op een absoluut naoorlogs dieptepunt is beland ( 8 zetels in de peilingen!) heeft het werk van Hoedeman ook niet kunnen voorkomen.

In ieder geval laat het opnieuw zien welk een macht journalisten kunnen hebben binnen de Haagse werkelijkheid. Het is iets om in gedachten te houden, en een waarschuwing voor iedereen die zich er mee bezighoudt. Want je kunt er lang en kort over praten: als dit de wijze is waarop politieke processen vorm krijgen, dan is er iets grondig mis met de politiek.