Hoe groot is de keurmerk nood, en van wie?
Een beter leven begint bij jezelf. Deze parafrase lijkt mij toepasselijker èn nastrevenswaardiger dan een proces aan spannen tegen een supermarktketen die niet alleen vlees met een keurmerk verkoopt zoals actiegroep Varens in Nood wil.
De stichting Varkens in Nood klaagt supermarktketen Dirk aan. Dirk heeft in 2011 toegezegd dat ze over zou stappen op de verkoop van varkensvlees met het Beter Leven-keurmerk, en nu is maar 46% van het door Dirk aangeboden varkensvlees van dit keurmerk voorzien. De stichting ziet verder geen actie, en komt nu dus met een aanklacht.
Het is allemaal ongetwijfeld goed bedoeld, maar ik wordt Zó. Ontzettend. Moe. van actiegroepjes die als ze hun zin niet krijgen naar de rechter rennen om iets proberen af te dwingen. Want dwingelandij is het, anders was die gang naar de rechter namelijk niet nodig. Vlees met keurmerk is duurder dan vlees zonder, en Dirk is een prijsvechter. Daarom vind ik het niet vreemd dat de keten ook vlees zonder keurmerk aanbiedt, zodat de klanten kunnen bepalen wat ze liever hebben: geen hart, of een halfvolle maag. Dat lijkt me een keus die mensen zelf zouden moeten kunnen maken.
Daar denkt een stichting als Varkens in Nood dus anders over:
Dirk is halsstarrig, zegt Hans Baaij, directeur Stichting Varkens in Nood
De arrogantie. Hij zal het wel even bepalen, met zijn stichting. Nu hoor je mij niet zeggen dat er niet vreselijk rot met varkens omgesprongen wordt. Het is een feit. Dat hordes mensen in Nederland tegenwoordig zo weinig te makken hebben dat ze ondanks het hebben van een geweten toch vlees zonder keurmerk kopen is ook een feit. Hoe mensen die afweging maken is aan henzelf, en niet aan een stichting met dictatoriale trekjes.
Ooit schreef Hugo Brand Corstius hierover (parafrase, zie ook hier) : het gaat er niet om of die dieren het zo beter hebben, het gaat er om dat die activisten zo het gevoel hebben voldoende te hebben gedaan om varken te durven eten. Ergo, u moet extra betalen opdat een stelletje wensdenkers zich beter wil voelen.
Ik bak ze liever gewoon bruin.
Dirk doet een eerder gedane toezegging niet gestand en mag best op die woordbreuk worden aangesproken. Doe dan geen toezegging!
In de hele natuur is het vreten of gevreten worden kijk maar naar National Geographic Wild.
En het allerergste is nog dat al die keurmerken (er zijn er tientallen inmiddels) dus helemaal niets zeggen over het onderliggende product, behalve dan dat het voldoet aan de eisen die een of andere belangenclub zelf belangrijk vind.
Vaak zijn al die belangenclubs ook niet iets dat vanuit de mensen zelf voortkomt maar zijn het maar een paar idealisten die dikke subsidies binnenharken om zichzelf salarissen boven de Balkenende norm uit te betalen en dan te roepen dat “de overheid te weinig doet”.
Selectieve verontwaardiging ook vaak. Heeft u greenpeace al gehoord dat de miljoenen kilo’s houtsnippers die verplicht worden bijgestookt in onze electriciteitscentrales helemaal geen FSC keurmerk hebben ? Nee he, hoeft ook niet want dat heet biomassa en is dus heul erg groen. Omdat het behalve volslagen nutteloos ook heel erg duur is en de electriciteitsproducenten er zonder subsidie nooit aan zouden beginnen kan greenpeace weer loeien dat het niet eerlijk is dat de producenten subsidie krijgen terwijl de CO2 uitstoot nog steeds stijgt. Die uitstoot stijgt juist door het bijstoken van hout maar dat geheel terzijde natuurlijk.
En zo gaat het maar door, het is om moedeloos van te worden. Het zou een goed idee zijn om alle subsidies voor dit soort clubs van de ene dag op de andere af te schaffen zodat Hans Baaij eens op een normale manier zijn geld gaat verdienen. Vakken vullen in de supermarkt of zo, hamburgers flippen bij de McDonalds.
Maar helaas, de overheid vind al dat geneuzel maar wat fijn. Meer geld, meer zeggenschap, meer macht. De eerste van dit soort contraproductieve keurmerken zijn al bij wet verplicht en het einde is nog niet in zicht. Hopeloos !