Het wrak
Het is het wrak van 14 miljard. Het is niet JP Juncker, het ligt op 600 meter diepte en de hele wereld en zijn grootmoeder denkt recht te hebben op een deel van de winst.
Na 300 jaar werd het wrak van Spaanse galjoen San José een paar jaar terug gevonden, en sindsdien wil iedereen er een deel van hebben. De NOS meldt:
Het Spaanse galjoen San José zonk op 8 juni 1708 voor de kust van Colombia. Dat gebeurde in een gevecht met Britse schepen tijdens de Spaanse Successieoorlog. Pas drie jaar geleden werd het wrak teruggevonden en vandaag is waarde van de lading bekendgemaakt: ruim 14 miljard euro, volgens de huidige maatstaven.
Hoeveel Piet Heyn heeft buitgemaakt in 1628? Ik meen dat het 6 miljoen en een beetje was. Genoeg om ’s Hertogenbosch aan de Nederlanden toe te voegen. Maar Piet Heyn veroverde een vloot, niet een wrak. Hoeveel de inflatie het sindsdien zou hebben opgejaagd tart de verbeelding. Maar enfin, dat we het toen al hadden, betekent dat we het nu niet langer hoeven delen. Hebben is hebben, en krijgen is de kunst.
Dat wrak ligt namelijk nog steeds op de zeebodem.
Tot de claimende landen behoort onder andere Colombia, maar ook de Unesco heeft al opgeroepen er af te blijven – doen ze anders nooit als er geld binnen te halen is dus zij hebben geen sterke claim. Dec vindplaats is niet bekend gemaakt, maar dat Colombia tot de claimende landen behoort vertelt al wel iets over de voorgeschiedenis van de ondergang van de San José. De Spaanse zilvervloot verzamelde zich jaarlijks bij Havana, maar die schepen kwamen uit het geheel van de Spaanse bezittingen in de Amerika’s. Behalve vrijwel geheel Zuid-Amerika (minus Brazilië en enige kleine lapjes grond rond Suriname) was Spaans. Daar kamen dan ook nog Mexico en de rest van Midden-Amerika bij, als mede een aantal eilanden in de Caraïben. Vanuit het westelijke deel van die bezittingen verzamelde en deel van de vloot zich in Maracaïbo (Colombia). En via Vera Cruz kwam zowel de Mexicaanse rijkdom als de opbrengst van de Philipijnen, die middels het Manilla-galjoen eerst de Stille Oceaan was overgestoken, naar Havana. Dan had je ook nog opbrengsten uit Peru (de Potosi-mijnen) en Florida.
Dat de San José via Maracaïbo kwam staat nauwelijks ter discussie. Dat er een vracht aan smaragden aan boord moet zijn geweest evenmin, want Colombia was lang ’s werelds belangrijkste leverancier. Wie er wat van de koek krijgen gaat? Wie weet trekken Venezuela en Colombia er eerst nog wel over ten oorlog? Dat lijkt me toepasselijk.
Zo lang ze mijn bananen maar niet vergeten.