Mijn Poolse vrienden en kennissen houden me al jaren voor dat West-Europa van lotje getikt moet zijn vanwege het toelaten van grote aantallen moslimse migranten en zogeheten moslimvluchtelingen. Ze willen er zelf van verschoond blijven. De gang van zaken in West-Europa noemen ze: ‘Muselmania’.

De Ottomanen
In de loop van de geschiedenis heeft Polen lange tijd een unie gevormd met Litouwen en Oekraïne. De Ottomaanse legers hebben talloze malen Europa binnen willen vallen via Oekraïne, maar de gecombineerde legers zijn altijd in staat geweest om ze tegen te houden. Dat binnevallen lukte de Ottomanen wel via de Balkan waar de Oostenrijkse-Hongaarse Monarchie de politieagent was.

Bij het beleg van Wenen (1683) werden de Polen te hulp geroepen omdat ze als geen ander wisten hoe ze de Ottomaanse legers moesten bestrijden. De Polen kwamen op het allerlaatste nippertje, maar toen hun beruchte cavalerie zich op het Ottomaanse leger stortte, vluchtte dat in paniek met achterlating van nagenoeg hun hele uitrusting. Een deel van de rijke buit heb ik kunnen zien in het kasteel Kórnik, dat vlak bij Poznan staat. Polen zijn trots op dit deel van hun (Europese) geschiedenis.

Vooral het zuiden van Oekraïne heeft in de geschiedenis veel geleden onder Ottomaanse raids, die gericht waren op het veroveren van buit en het maken van slaven. De verhouding met de Ottomanen vormt een deel van het nationaal geheugen in Polen dat gezien zijn ligging hele andere referenties kent dan welke gebruikelijk zijn voor West-Europa.

De joden
Aan het einde van de zestiende eeuw en het begin van de zeventiende eeuw was het uitgestrekte Groot-Polen een vluchtelingenland bij uitstek, zowel voor joden uit het Oosten als voor christelijke vluchtelingen uit het Westen. In die tijd vormden katholieken de grootste minderheid in een multireligieus en tolerant Polen. De grote aantallen joden vormden op den duur een steeds groter wordend probleem omdat ze niet integreerden en steeds meer eisen gingen stellen. Deze problemen werden met name manifest nadat als gevolg van de Russische progroms in 1905 honderdduizenden joden hun toevlucht in Polen zochten. Joden domineerden de handel en in het agrarische Polen bepaalden ze de aankoop- en verkoopprijzen.

Ook dat vormt een deel van het nationale Poolse geheugen. Een vluchtelingengroep die welkom werd geheten maar die nooit integreerde en zich uitsluitend om het  eigen belang bekommerde. Het beeld van de joden werd in Polen nog versterkt doordat de communistische geheime diensten vanaf 1945 vooral uit Russische joden bestonden. Rusland trok die in 1956 noodgedwongen terug omdat ze het communisme in Polen uiterst impopulair maakten. Polen ziet joden niet alleen als slachtoffers van de holocaust, maar ook als daders in de geschiedenis van Polen.

De Jezuïeten
Het Vaticaan ging zich om Polen bekommeren en zond een leger van Jezuïeten om Polen voor het katholicisme te behouden. Het werd een geslaagde operatie omdat de Jezuïeten stap voor stap het verkommerde onderwijs overnamen en de kaders trainden die richting konden geven aan de politieke ontwikkelingen in Polen. Tegenwoordig is Polen nagenoeg volledig katholiek en zijn de sporen van de Jezuïeten nog overal terug te vinden in de vorm van barokke toevoegingen aan het interieur en exterieur van bestaande kerken.

Nu zich in Europa nieuwe omvangrijke vluchtelingenproblemen voordoen wenst een meerderheid van de Poolse bevolking daarvan verschoond te blijven. Voor een land dat economisch nog in opbouw is, een hoge werkeloosheid kent en zo haar eigen herinneringen heeft, is dat voorstelbaar. Een voorbode daarvan was te zien toen een paar jaar geleden de Poolse bevolking te hoop liep nadat de regering Saoediërs toestemming gaven voor de bouw van een representatieve moskee in Warschau, terwijl daar nauwelijks moslims wonen.

Europa dwingt Polen om vluchtelingen op te nemen
Toch heeft de Poolse regering vandaag, 22 september 2015, schoorvoetend ingestemd met de opname van een beperkt aantal vluchtelingen. In Polen wijt men dat aan de Poolse ex-premier Donald Tusk die thans voorzitter van de Raad van Europa is. De man zou gezichtsverlies lijden als Polen niet meedoet. Polen heeft door zijn recente geschiedenis niet te maken gehad met de instroom van mediterrane arbeidsmigranten en is geen toevluchtsoord geworden voor asielzoekers.

Polen (8 keer zo groot dan Nederland en met een bevolking van plm 32 miljoen) heeft 9287 vluchtelingen toegewezen gekregen (Nederland 7214) en weet nog niet of ze dat hele quotum zal accepteren. Polen heeft wel al veel Oekraïense vluchtelingen. Die hebben geen hoge verwachtingen. Moslimse vluchtelingen hebben dat wel en ik vermoed dat ze weinig trek zullen hebben om naar Polen, waar ze nauwelijks welkom zijn, af te reizen. De Poolse sociale voorzieningen blijven ver achter bij die van West-Europa. Ik verwacht dan ook dat een groot deel van de vluchtelingen die in Polen terecht komt naar West-Europa zal verhuizen, zodra ze over een verblijfsstatus beschikken.

De moraal van het verhaal 
Er zitten wel wat lessen in dit verhaal. Zoals het Vaticaan Polen veroverde via het onderwijs, zou je kunnen zeggen dat moslims dat vooral doen via beïnvloeding van politieke besluitvorming, via de politiek correcte media, via eenzijdig propaganda en slachtofferschap, via publieke afwijzing van alles wat ze als moslims stoort en via intimidatie. Een eisende partij zoals de gevluchte joden dat ooit in Polen waren.

Polen heeft geen goede herinneringen aan de resultaten van de tolerantie die het land ooit kenmerkte. Hoewel Poetin in Polen de meest gehate man ter wereld is, verwijst men hier toch graag naar zijn harde hand als het om moslims gaat. Polen willen dan ook dat de EU harder wordt. Het kan rekenen op andere Oost-Europese landen als Roemenië, Hongarije, Tsjechië en Slowakije en in de toekomst wellicht op andere landen zoals Denemarken.

---

Dit artikel verscheen eerder op Louters Punt