Gisteravond heb ik naar het nationaal zorgdebat gekeken. Daar sliep ik slecht van, en dat de mensen die ik daar in beeld zag komen beter slapen zou me verbazen. Behalve een klassieke volgevreten premiekapitalist van CZ, die op bijzonder hinderlijk superieure wijze glimlachte als hij werd tegengesproken. Om dan zalvend alle verantwoordelijkheden af te schuiven.

Ik kan u aanraden u er eens verder in te verdiepen, in wat in de zorg is aangericht. Uw vooruitzichten van een onbezorgde oude dag zijn veranderd in een sterfhuisconstructie voor menselijke ballast. Het schip van staat lijkt zich van u te willen ontdoen als u uw productiviteit verloren hebt, het anders vertalen valt me niet mee. De tijd van Huize Avondrood lijkt voorbij om nooit weer terug te keren.

Wel werd er voortdurend gehamerd op ‘de vergrijzing’ als iets dat voor vadertje staat rampzalig is. Tja, minder belastingbetalers. Nog even en de dieren in de dierentuinen die dat kunnen moeten voor hun dagelijkse portie bananen papier gaan prikken in het Vondelpark of een ander belendend struweel. Ik maak me daar oprecht zorgen over, dat begrijpt u.

Maar terwijl een stoet van mensen die niet langer thuis kunnen wonen en waarvoor geen goede oplossing meer voorhanden is aan mijn ogen voorbijtrok, bleven sommige mensen maar jeremiëren dat dit uitzonderingen waren. Dat ‘de trend’ is dat mensen langer op zichzelf willen blijven wonen. Ik wil dat best geloven, maar ik weet ook iets van statistiek. En daardoor weet ik dat als het aantal mensen dat thuis wil blijven wonen omhoog gaat van 48% naar 52%, voor opiniepeilers het pleit dan beslecht is. En dat die 48% zich maar aan die nieuwe werkelijkheid hebben aan te passen. Of ze dat willen is niet belangrijk, want gaat in tegen ´de trend´.

Het is niet dat ik de trend niet geloof; ik geloof alleen niet dat de trend algemeen waarheid geworden is. Zo werkt dat niet met trends. Dat er dus totaal geen verzorgingstehuizen meer nodig zijn, maar dan ook helemaal niet behalve voor 100+’ers en zwaar ongeneeslijke zieken, dat wil er bij mij niet in. Dat dergelijk geblaat onweersproken bleef was een schande.

Verder een programma dat ik graag beter en zorgvuldiger herhaald zou zien – ook na de verkiezingen. Al vrees ik dat we op de TV dan weer terug zullen vallen op programma’s over arme oude apen die het te zwaar hebben om naar Afrika te kunnen worden uitgezet.

Ik zal naar u zwaaien, dat u het vast weet.