Op meerdere plaatsen in Nederland worden de bewoners sinds enige tijd geteisterd door de islamitische oproep tot het gebed. Zeldzaam irritant.

Vijftien commando’s in de kazerne van de Commandotroepen in Roosendaal hebben nu via een advocaat het bestuur van de naburige moskee verzocht te nokken met dat lawaai. Hoe begrijpelijk dat is? Luistert u zelf:

Toegegeven, dit is Caïro. Dat maakt het geen minder onplezierig kattengejank dat de rust in de directe omgeving grondig verstoort. Ook al krijg je het zelfs maar ééns per week te horen.

Het moskeebestuur wil het geluid best matigen, verklaarde zij, en vraagt zich onschuldig af waarom men zich niet al in een eerder stadium gewoon tot het bestuur wendde. Daarop lijkt het antwoord eenvoudig: de hysterie waarmee Nederlandse autoriteiten elke ogenschijnlijke belemmering van de islam begroeten maakt op voorhand de inzet van een verstandige advocaat niet alleen logisch, maar eigenlijk hoogst noodzakelijk. Zeker als je in een positie als Commando verkeert.

Die bereidwilligheid tot accommodatie door het moskeebestuur valt te prijzen, maar roept ook twee vragen op:

• Waarom moest het zo hard, en werd er pas wat aan gedaan na klachten?
• Waarom heeft de gemeente toegestaan dat het zover komen kon? Zijn er geen regels voor geluidsoverlast die hier van toepassing zijn??

Volgens de advocaat van de commando’s heeft het bestuur van de moskee meteen op de brief gereageerd en willen ze graag met de commando’s in gesprek gaan om de zaak op te lossen. Volgens de advocaat zou dat bijvoorbeeld kunnen door het volume van de oproep tot gebed wat te beperken. Of door de commando’s een kijkje te laten nemen in de moskee, zodat zij met eigen ogen kunnen zien in hoeverre de kazerne zichtbaar is vanuit de minaret.

De schijnheiligheid van het moskeebestuur met haar uitnodiging aan de commando’s eens te komen kijken maakt me overigens onpasselijk. Het is nèt dat stapje extra bereidwilligheid die het geheel toont voor wat het is: een provocatie van de omgeving. Prima dat die commando’s dus een advocaat in de arm hebben genomen. Want wat klagen bij de gemeente opgeleverd had begrijpt een kind, wiens bal ooit door een gemeenteambtenaar werd afgepakt, als geen ander.