Als ik de media en hoogwaardigheidsbekleders mag geloven dan gebeurt het de laatste tijd nogal eens dat het democratisch proces wordt verstoord. En vooral op momenten en op onderwerpen waar je dat als weldenkend mens niet verwacht: vluchtelingen, Europa, vluchtelingen & Europa. Ik moet daar een beetje om lachen.

Ik heb weinig op met inschreeuwers op inspraakavonden, en nog minder wanneer ze een ‘Front’ of ‘Unie’ vertegenwoordigen. Het is niet daarom dat ik lach. Ik lach om de burgemeesters, de loco’s en al die zelfzalvers die voor een ogenblik hun treiterige hooghartigheid afleggen en met gespeelde verslagenheid beweren dat nu “het democratisch proces is verstoord”. Ha!

Er bestaat rond deze immigratiegolf geen democratisch proces. Er heeft geen enkel overleg plaatsgevonden tussen volk en vertegenwoordigers. In geen enkel verkiezingsprogramma stond te lezen “Nederland zal vanaf 2015 een Afrikaanse volksverhuizing naar Europa faciliteren”. Alle besluiten zijn genomen op politieke en emotionele gronden, en niet op democratische. Het enige democratische in deze hele affaire tot nu is, zij het in z’n meest primitieve vorm, het luidruchtig protest van de tegenstanders.

De Europese migrantencrisis van 2015 an sich is het voorbeeld par excellence van een verstoring van het democratisch proces. Ten eerste verzaken de aangestelde machthebbers de grenzen te bewaken, terwijl dat wel hun opdracht is. Ten tweede verzuimen zij hun burgers te raadplegen over de vergaande besluiten die worden genomen, terwijl men weet dat islamitische immigratie – en zeker op deze schaal – uiterst gevoelig ligt. Ten derde wordt ieder volks protest geklasseerd als xenofoob en ondemocratisch, terwijl protest en inspraak nu juist het hart van een democratische samenleving vormen.

De avonden zoals in Purmerend en Steenbergen zijn niet gericht op democratische besluitvorming en vormen zodoende geen onderdeel van het democratisch proces. Het is evident dat de besluiten al zijn genomen; er komen dit jaar een miljoen migranten extra naar Europa en de enige vraag is: hoever wil de bevolking inschikken bij het ophokken? De avonden beperken zich derhalve tot inspraak op de slotprocedure, wat neerkomt op schreeuwen naar een voldongen feit. Maar wie weet, misschien werkt het.

————————————————————————————————–

Ook verschenen op Blog of Reason