Gisteravond na het sluiten van de Amerikaanse beurzen kwam tamelijk onverwacht het nieuws dat Moody’s de kredietrating van het VK met één stapje verlaagde, van TripleA, naar Aa1. Nog steeds heel hoog natuurlijk, maar toch een klap in het gezicht van de regering-Cameron. 

En prompt nam de waarde van het pond op de internationale wisselmarkten een enorme duik:

Dat hierdoor de exportpositie van het VK verbetert – in de wisselkoersoorlog waarvan het IMF beweert dat ze in het geheel niet gaande is – mag dan een voordeel zijn, maar de klap voor het prestige van de Britten die hiervan het gevolg is, is dusdanig groot dat deze gebeurtenis in Londen niet met gejuich zal zijn begroet. Moody’s gaf als drie belangrijkste, onderling sterk verbonden redenen:

1) De voortdurend zwakke Britse vooruitzichten op groei voor de middellange termijn.

2) De te verwachten begrotingsproblemen voor de Britse regering die het gevolg zijn van deze slechte vooruitzichten.

3) De verminderde speelruimte van de Britse regering door deze slechte vooruitzichten, die minstens tot 2016 voelbaar zal zijn.

De essentie van deze verlaging is dus de versmalling van het pad dat de Britse regering nemen kan. Dat is ook nogal slecht nieuws voor elke volgende Britse regering, ook als Labour na de volgende verkiezingen aan de macht zou komen.

In de woorden van een Amerikaanse bankier:

What is an issue is that it puts all the more pressure on monetary policy and the exchange rate to generate the growth that the UK needs, so while by itself the announcement merely accelerates what was expected to happen at some point, the need for GBP weakness will become more apparent to policymakers and investors.

Dat deze kredietverlaging ook een gevolg is van het aanzetten van de geldpers door de Britse regering staat buiten kijf. De Britse inflatie groeit al enige tijd merkbaar, en kan niet lang meer door de regering worden genegeerd. Onderstaande videosketch legt het in tweeënhalve minuut sneller en helderder uit dan veel dikbetaalde commentatoren dat in een uur kunnen.

En vanzelfsprekend is deze verlaging op deze gronden een verdere waarschuwing voor de Eurozone, waarvan veel landen in precies dezelfde situatie – zo niet erger – verkeren als die Moody’s opgeeft als reden voor de verlaging van de Britse kredietwaardigheid. Slechts het tegenwicht van Duitsland heeft een verlaging tot nog toe tegengehouden, maar verdere problemen in bijvoorbeeld Frankrijk of Italië kunnen slechts leiden tot een verlaging van de Europese kredietwaardigheid middels een ratingverlaging voor de ECB. Zo’n rating van een centrale bank is immers nauw verbonden met de kredietwaardigheid van de lenende entiteit. De Bank of England werd gisteren dan ook gelijktijdig met het VK verlaagd tot Aa1.

Toch is het meest schokkende van het nieuws vandaag de keuze van argumenten waarmee Moody’s deze verlaging onderbouwt. Daarop ga ik morgen uitgebreid in.

 

Eerder verschenen op Dagelijkse Standaard.