Her wordt vol in de stal – afgewezen kinderen vertrekken amper?
Afgewezen kinderen vertrekken amper? De NOS meldt dat, maar ik begrijp een paar dingen niet. Helemaal niet zelfs.
Het NOS-artikel er over maakt de zaak aanvankelijk evenmin duidelijker:
Het overgrote deel van de minderjarige asielzoekers die zijn afgewezen voor een kinderpardon, is nog steeds in Nederland. Slechts 80 van de 1400 minderjarigen, 6 procent, zijn aantoonbaar vertrokken.
Dat was nog pas het begin. Het wordt erger:
De blijvers, die het afgelopen jaar vaak in het nieuws kwamen door de slepende procedure rond de Armeense tieners Lili en Howick, zijn op te delen in drie groepen: 740 kinderen zijn hier zonder verblijfsvergunning, 400 kinderen kregen via een andere weg toch nog een verblijfsvergunning en van 180 is niet duidelijk waar ze zijn gebleven.
Slechts van 80 is dus zeker dat ze vertrokken zijn. Maarre, dat kinderpardon, dat stamt uit 2012. We zijn nu zeker 6 jaar verder, en hoeveel van die kinderen zijn nog kind nu? En hoe lang geleden had dit afgehandeld moeten zijn, zodat mijn echte vraag is: waarover hebben we het hier?
Als ik het bizar warrige verhaal goed begrijp gaat het kortweg hier om:
Van 2140 minderjarigen die in de afgelopen zes jaar een kinderpardon hebben aangevraagd, is dus twee derde afgewezen. Daarentegen hebben zo’n 740 kinderen tot 18 jaar wel een kinderpardon gekregen, in de meeste gevallen was dat in 2013. Sindsdien wordt er bijna geen aanvraag meer goedgekeurd.
Maar nu wordt er dus breeduit gedramd dat er nog meer van die toen afgewezenen moeten kunnen blijven. Dàt is waar dit verhaal over gaat. Dat tweederde van de aanvragers hier illegaal vijf jaar onderdook met behulp van de usual suspects die de wet alleen respecteren als die hen gelijk geeft, wordt, nu gebruikt als argument voor een genadige hand over het hart?
Het mag dan Kerstmis zijn, maar al te goed is buurmans gek. Hoogste tijd eens wat van die hulporganisaties van hun subsidies te ontdoen. U vindt het misschien een raar en hardvochtig idee op Kerstavond, maar zouden we in de toekomst niet moeten eisen dat hulporganisaties die subsidie ontvangen beloven zich aan de Nederlandse wet te houden?
Adolf en Mark lijken op elkaar, ze gebruiken alleen verschillende wapens en strategieen om te komen tot een European Empire.
Daarnaast is de macht hier al lang overgenomen door linkse actiegroepen.
Zo vlak voor de verkiezingen in maart 2019 regent het weer schone beloftes in de tweede kamer van augiasstal.NL.