Woensdag refereerde ik wat betreft de nieuwe kandidatenlijst van de PVV al aan de term grote schoonmaak, en de eerste signalen die gisteravond konden worden opgevangen van wie wel en wie niet de lijst voor 12 september hebben gehaald, onderstreepten hoe correct die term zal blijken.

Vandaag komt de PVV met de officiële bekendmaking van wie en hoe hoog, en het lijkt er op dat de voorspelling die Daniël van der Stoep twee weken terug hier op DDS deed behoorlijk overeind blijft. De manier waarop de verschillende afvallers het opnamen – gisteravond kregen alle sollicitanten telefonisch te horen waar ze komen te staan – was significant voor hun persoonlijke kwaliteiten als Kamerlid. Maar de gênante taferelen waarop men in de MSM ongetwijfeld hoopte bleven uit.

Met één uitzondering: Jhim van Bemmel liet heel gepikeerd weten zich miskend te voelen, en tweette per direct voor zichzelf te zullen beginnen. Het verbaasde me niet. Twee jaar terug heb ik hem al eens gekwalificeerd als een opportunistisch knaagdier, dat men nooit had moeten nemen, en ik geef toe: het is prettig je eigen vooroordelen bevestigd te zien. Aangezien gisteren het Kamerreces begonnen is – tot vlak voor de verkiezingen doet de Kamer niets meer – niet meer dan een symbolische stap, waarmee de man weinig anders doet dan onderstrepen hoe juist de beslising hem te dumpen was. Wellicht moet hij zich maar aansluiten bij de groep Hernandez/Kortenoeven. Kan GroenLinks daarvan lering trekken, aangezien het hun toekomstig formaat is, en als Tofik Dibi voldoende voorkeursstemmen bij elkaar scharrelt zouden er wel eens meer overeenkomsten kunnen zijn dan die partij welkom is.

Heel wat chiquer was de wijze waarop Eric Lucassen afscheid nam. Ondanks alles moet hij toch teleurgesteld zijn – tot het laatst van zijn Kamerlidmaatschap is hij heel actief geweest en heeft dingen voor elkaar gekregen, maar dat hij niet gehandhaafd zou kunnen worden moet ook hij beseft hebben. Heel Nederland kent hem als de brievenbuspisser, dus tsja. Via twee tweets meldde hij keurig niet herkiesbaar te zullen zijn, en wenste zijn partij alle succes.

Meest verrassende was gisteravond toch het afvallen van Richard de Mos, die zich in zijn strijd tegen de klimaatwaanzin toch geregeld onderscheiden heeft. Wat hem waarschijnlijk de das omdeed was zijn claim ooit schooldirecteur te zijn geweest – en liegen tegen de baas is een politieke doodzonde. Uiteindelijk zal dat ook Van Bemmel fataal geworden zijn.

Van al deze mensen was bekend dat ze zich op enig moment kritisch hebben uitgelaten over Geert Wilders, maar daarvan waren er meer. iemand als Lilian Helder heeft wat dat betreft ook een faux pas begaan, en al zal ze mogelijk iets zakken (was plaats 3), afgevoerd lijkt ze niet te zijn. andere kritische leden van de rechterflank, zoals Ronald van Vliet en Ino van den Besselaar, meldden gisteravond al bij RTL-journaal een verkiesbare plek te hebben, en tevreden te zijn. Sprake van een afrekening met kritische Kamerledenis is er naar mijn idee niet, al heb ik die spin gisteravond op Twitter onvermijdelijk voorbij zien komen.

Wat we wel zien, is dat Kamerleden waarvan na hun verkiezing bleek dat ze niet zonder smetten waren, rigoreus zijn afgevoerd. Dat heeft zijn eigen logica, en als we kijken naar hoe de partijleiding van het CDA heeft huisgehouden op de lijst, en vaak om minder (bekende) redenen, dan valt het allemaal nog wel mee bij de PVV. Dat het bij het CDA een stuk rustiger gegaan is, is dat de leden die nu werden verwijderd mogen hopen de baantjescarroussel te mogen betreden. Kamerlid Blanksma werd vorige week al burgemeester van Helmond. De nu verdwijnende PVV-kamerleden zullen het heel wat minder makkelijk hebben om voor het einde van hun wachtgeld een nieuwe betrekking te vinden.

Tenslotte lijkt ook Dion Graus terug te zullen keren. Veel mensen zullen dat ongetwijfeld betreuren, en hem excentriek noemen is een understatement. Anderzijds, waarvan hij ook ooit beschuldigd is aan extraparlementaire kwesties, er is nooit iets van blijven plakken, en wat dat betreft lijkt er in de toekomst weinig schade van hem te verwachten. En wie weet, voor dierenliefhebbers heeft Dion Graus toch een naam opgebouwd. Wie ben ik om daarover kritiek te hebben? Mijn eerste zorg is te weten hoe dieren smaken, of het nu gaat om Bambi of Bolke de Beer.

Het zal mij benieuwen of er nog veel nieuwe namen opduiken, met mogelijk nieuwe problemen. De PVV heeft twee jaar gehad om te schaven en te controleren. Er zijn minder nieuwe kandidaten nodig ditmaal. Ongetwijfeld zullen de KAFKA-fanatici komend weekend met een stofkam door de kandidatenlijst gaan. Maar aangezien dit al een paar jaar bekend is, verwacht ik deze campagne eigenlijk vooral rust wat dit aangaat.

 

 

Eerder verschenen op Dagelijkse Standaard.