Glijden gaat niet altijd gladjes
Dat ik zelf een luie aap ben zal niemand heel erg verbazen. Maar om me nu met een aparte stellage uit de boom te laten glijden? Nou, nee.
Dat ze in Spanje niet alleen in Gibraltar apen hebben verbaast bij echter ook weer niet. Het is daarmee al net zo als met die ratten in Parijs. Ze moeten weg, maar: mañana, mañana, mañana, mañana. En dan krijg je dit:
Een mega-glijbaan van 38 meter moest het makkelijker maken om in de Spaanse stad Estepona het hoogteverschil tussen twee straten te overbruggen. Lang kon er niet worden gegleden. Een dag na de opening werd het stalen gevaarte alweer gesloten.
Eerste vraag: waar ligt Estepona eigenlijk? Halverwege de kust tussen Marbella en Gibraltar, en volgens Wiki is het 3 uur vliegen.
Maar goed, vliegen hoeft niet meer, want de glijbaan is dus dicht.
De buurtbewoners en toeristen in Estepona moeten nu dus weer de normale manier gebruiken om de afstand te overbruggen: het blokje omlopen.
Bovendien: een glijbaan? Ergens midden in Lissabon had je een plek waar je met een lift een heel stuk hoger de stad in werd gebracht. Voor een paar duppies, toen ik er in 1991 was.
En als je naar een land gaat dat diep genoeg in Afrika ligt, vind je er vast wel een paar apen die je voor een tros bananen op hun rug de Kilimanjaro op brengen.
Al blijf je je afvragen waarom zo moeilijk te doen als je ook auto’s en scooters gebruiken kunt.
Dat ging ongetwijfeld niet goed met de rollators.
En wat is er mis met het zwaaien aan een liaan, glijBANANENaap?