Reclame voor ‘gezonder eten’, is dat een taak voor supermarkten? Er is weer een staatsgesubsidieerde stichting die dat roept.

Het zijn ook altijd dezelfden, die dit soort zaken aanzwengelen. Als je het aan hen overlaat, zou je in Nederland binnenkort alleen nog ecoknaag voor de hoofdprijs kunnen krijgen. We worden hier te lande eenvoudig altijd oeverloos aan ons hoofd gezeken met dingen die we niet willen:

Supermarkten promoten vooral ongezonde producten, ondanks alle beloften om hun klanten te stimuleren gezonder te eten. De meeste winkels maken zelfs meer reclame voor producten die niet in de Schijf van Vijf staan. Het gaat dan bijvoorbeeld om snoep, frisdrank en toetjes.
De conclusies van onderzoek in opdracht van de Alliantie Voeding voor de Gezonde Generatie, waar onder meer het Diabetes Fonds en de Hartstichting in zitten, komen overeen met bevindingen van het ministerie van Volksgezondheid vorig jaar. Toen werd geconcludeerd dat de overheid gezondere keuzes aanmoedigt, maar dat het door de voedselindustrie en supermarkten niet wordt gefaciliteerd.

Herinnert u zich Joris Driepinter? Ons werd verteld dat die er was omdat melk zo gezond was. Dat er een EU-melkplas moest worden leeggedronken werd er niet bij vermeld, maar was voor Economische Zaken toentertijd het belangrijkste argument. Schoolmelk was daar een al even logisch uitvloeisel van. Gezondere keuzes die de overheid aanmoedigt zijn maar zelden zonder ideologische bevlogenheid geformuleerd.

Maar de bemoeizucht van de types die overheidsstichtingen bemensen is het ergst van alles:

En waarom maken supermarkten zoveel reclame voor snoep, frisdrank en toetjes? Omdat het een markt segment is waarin vrijwel oneindige diversificatie mogelijk is, zodat reclame verschil maakt in waar de omzet heen gaat. Karton wordt altijd herkend als karton, en fraai gekleurd karton smaakt niet beter dan grauw karton. Anders gezegd: aan ecoknaag valt geen eer te behalen.

Desalniettemin verkopen supermarkten die rommel tegenwoordig wel degelijk: er zijn altijd idioten die zich kunnen veroorloven de belachelijke prijzen er voor te betalen, en die dat doen om zich beter te voelen. Maar het vak met producten die over de houdbaarheidsdatum dreigen te gaan ligt niet voor niets maar al te vaak vol met ecoknaag en aanverwante rommel. Dan nog steeds voor een prijs die ook voor ‘minder gezonde’ producten moet worden neergelegd, maar masochisme is mensen nu eenmaal eigen. Dat laatste wordt overtuigend bewezen met de prijzen voor tabak.