De manoeuvres van burgemeester Halsema van Amsterdam blijven raar aandoen. Dat juist haar optreden in de gemeenteraad nu lijkt te worden aangegrepen om deze rel voor gesloten te verklaren is tamelijk bizar.

De NOS doet nu net alsof het probleem van de gezagshandhaving dat dor het optreden van Halsema in de schijnwerpers kwam nu is opgelost doordat ze in de gemeenteraad halfhartig suggereerde dat ze ‘niet goed begrepen’ was.

De Amsterdamse burgemeester Halsema heeft haar uitspraken over het boerkaverbod genuanceerd. In een raadsvergadering zei ze vandaag dat wetten “vanzelfsprekend” ook gelden in de hoofdstad. “Maar het heeft geen prioriteit bij de handhaving”, benadrukte ze.

Alleen al door het woord nuancering te gebruiken geeft de NOS aan te vinden dat de eerdere uitspraken zoals zij die zelf berichtte op enigerlei wijze door de beugel kunnen. Het woord vanzelfsprekend is in deze context niet langer een geruststelling, eerder een onderhuidse verdere escalatie. Niet in het minst doordat de burgemeester lijkt uit te kunnen maken welke wetten meer vanzelfsprekend zijn dan andere, om het eens Orwelliaans te zeggen.

Na haar eerdere uitspraken over de door haar als minder vanzelfsprekend beschouwde handhaving is de gemeenteraad niet exact het juiste gremium om een mea culpa uit te spreken. Dat er reden was zich daar te verantwoorden gezien de vragen van de lokale VVD-fractie is één ding, maar is dat daarom het einde? Halsema’s uitspraken waren een uitdaging aan het adres van het centrale gezag in Nederland. Als dat haar weg laat komen met een geruststellende kreet vanuit de krochten van de Amsterdamse dorpspolitiek in plaats van haar naar Den Haag de ontbieden voor een gerechtvaardigde schrobbering, dan buigt het centrale gezag opnieuw voor lokale brulboeien. Het is het verkeerde signaal.

Er zijn helaas deze week meer verkeerde signalen op dit gebied. Het probleem van de gezagshandhaving werd nooit zo duidelijk onderstreept als door de bekendmaking dat de politie een grote hoeveelheid zaken niet zal oplossen omdat haar de mankracht ontbreekt. Ook dit is een kwestie van prioritering (te beginnen door de centrale overheid en de hoeveelheid geld die aan handhaving wordt gespendeerd). En dat, terwijl in eenzelfde bericht al is aangegeven dat voor het handhaven van de openbare orde sowieso nog maar een beperkte prioriteit is gereserveerd. Toch wordt het dus nog erger.

Wat je uit bovenstaande moet concluderen, is dat een poging tot inbraak of diefstal op geen enkele wijze nog door de overheid wordt tegengegaan, maar dat een gewelddadige verdediging van eigen have en goed nog wel op dat lijstje prioriteiten blijft. Dat dit de dagelijkse praktijk is geworden was al een grote frustratie van de burgerij; om het terug te zien als politioneel beleid is een affront. Een affront aan de belastingbetaler, wel te verstaan. Hier zien we wat afnemende middelen voor de politie, gepaard aan politieke prioritering door mensen met een gemankeerd moreel besef, toe leiden. Grote aandacht voor het bestrijden van voorstanders van Zwarte Piet, maar de veiligheid van de burger op straat en in zijn eigen woning is van minder belang.

Zijn gezagshandhaving en de reguliere openbare orde een achterhoedegevecht geworden? Dan staat deze overheid op het punt haar laatste legitimiteit te verliezen. En als zij dat niet beseft zal het snel met haar gedaan zijn.