Als  U denkt dat u in dit land zo maar gelukkig kunt zijn, laat me U dan uit de droom helpen: dat gaat zo maar niet.

Wat denkt u eigenlijk wel? Zo maar gelukkig zijn? Ondanks alle moeite die de overheid doet u lastig te vallen, te bespioneren, uit te wringen, te overstromen met immigranten en in algemene zin te koeioneren, zegt u dat u in overgrote meerderheid gelukkig bent.

Dat kan de overheid niet op zich laten zitten, dat moet u toch echt begrijpen. Wes gewaarschuwd! 86% van de Nederlanders is min of meer gelukkig, en slechts 2% is eerlijk genoeg om te zeggen dat het leven niet bevalt? Waarom klaagt men mij dan soms de oren van mijn hoofd? Zie ik er zo vriendelijk uit, omdat u denkt dat ik wel luister?

Het is onbetamelijk, en dat is het:

2 procent van de ondervraagden is ronduit negatief, 12 procent staat er neutraal tegenover en de rest is dus in meer of mindere mate tevreden.

Maar het is ook boerenbedrog, en dat is niet moeilijk te bewijzen:

Nederland scoort ook in een jaarlijks rapport van de VN over geluk al tijden goed. Dit jaar stond Nederland op de vijfde plek in de wereldranglijst. Alleen Finnen, Noren, Denen en IJslanders geven hun leven een hoger cijfer.

Finnen, Noren, Denen en IJslanders, huh? Allemaal mensen uit kouwe rotlanden, net zoals wij. Wat is er trouwens met de Zweden gebeurd? Mochten die niet mee doen van hun immigranten?

In ieder geval: ik vertrouw het niet. Alleen maar inwoners van koude rotlanden? Het lijkt  de internationale masochisme-index wel. Dat het verplicht is te beweren dat je het eigenlijk lekker vindt.

Laten we volgend jaar voor de 5% gaan. Of wie weet, voor de 40%? Meer ongenoegen, laat het land gisten!