Vier mannen die meededen aan de rellen in Geldermalsen moeten de gevangenis in, meldt de Volkskrant. De Arnhemse rechtbank veroordeelde ze met straffen tot zes maanden. Zij zouden een groot aandeel hebben gehad in rellen tegen het asielbeleid op 16 december vorig jaar. Toen was er een raadsvergadering over de opvang van 1.500 asielzoekers in de Betuwse plaats. De gelijknamige gemeente telt iets meer dan 26.000 inwoners.

Het vonnis stoelt op openlijke geweldpleging, verstoring van de openbare orde en schending van de democratische rechtsorde. Aangezien politici onschendbaar zijn, en Mark Rutte voorlopig dus niet vervolgd kan worden voor zijn aandeel hierin (denk aan zijn obstructie #GeenPeil en het illegale Merkelisme in Europees verband), zullen we dit laatste in dit blog buiten beschouwing laten.

Het geweld van de relschoppers ging volgens de rechtbank gepaard met het gooien van harde, scherpe, zware en explosieve voorwerpen, waaronder betonblokken en zwaar knalvuurwerk, naar de politie en de mobiele eenheid.

Over de maatschappelijke en lokale achtergronden van de ongeregeldheden zijn diverse goede analyses door topbloggers geschreven, onder andere op deze site en door Joost Niemöller. Ook de details daarvan parkeren we voor dit moment.

De vraag is niet of er celstraffen zouden worden uitgedeeld; dat leek onvermijdelijk en is deels ook terecht. Geweld is geweld in de trias politica; tuig is tuig. Het gebruik van fysiek geweld is ook een- en andermaal veroordeeld door politici die net als de daders fel gekant zijn tegen het Nederlandse asielbeleid, met name Geert Wilders. Uiteraard wordt diens hashtag #kominverzet nog steeds geframed als een oproep om letterlijk de wapens (of flessen, of stenen, of nitraatbommen, of keihard gekookte eieren) op te pakken. En dat gebeurt vooral door diegenen die zelf allesbehalve schone handen hebben: tuig van de Anti-Fascistische Aktie (nazaten van degenen die Wil Schuurmans verminking en blijvende invaliditeit op hun geweten hebben) en hun sympathisanten, (ex-)krakers, een behoorlijk aantal (oud-)GrofLinks-politici en diverse andere bewoners van de riolen onder de Grachtengordel.

Toegegeven, na de rellen tijdens de inhuldiging van Koningin Beatrix op 30 april 1980 zijn vergelijkbare straffen uitgedeeld. Er was sprake van een vrij uitzonderlijke situatie. Onder de veroordeelden was schrijver dezes, in die tijd leerling-journalist en woonachtig in Amersfoort — ongelukkigerwijs als verdachte opgepakt, door de rechter-commissaris geloofd (en vermaand om zijn jeugdige onbezonnenheid en journalistieke nieuwsgierigheid zonder perskaart) maar tot in hoogste instantie op het getuigenis van één enkele hoofdagent in burger met stront in z’n ogen veroordeeld voor het gooien van één steen tot drie maanden waarvan twee voorwaardelijk. Ironisch genoeg was dit een vonnis waarmee de vermeende dader goed kon leven: het leek een passende, zij het krap bemeten straf voor het geteisem om zich heen op het Muntplein dat wél bezig was met gooi- en smijtwerk richting ME op het Rokin en met het plunderen van V&D. Geen idee of déze lieden ooit gepakt zijn…
“Geen Woning, Geen Kroning” had de rechtsorde extreem zwaar geschokt; de hele wereld keek mee; er waren veel te weinig verdachten opgepakt. Dus de ‘ongelukkigen’ die wel waren gearresteerd, mochten zeker niet vrijuit gaan. Bovendien mocht de naschok van “Kein Haus, Kein Claus” er wezen: het gros van de verdachten kwam niet uit Amsterdam, zo bleek in de loop van de eerste 48 uur na Dag Delict. Wat achteraf bekeken niet zo heel vreemd is; ook de provincie is dit land uitgebreid gerioleerd. Voor al het onfrisse vormt de hoofdstad een magneet als een vaticaan van de Linkse Kerk. Terzijde: de voorgangers van Vara’s Francisco van Jole (er werd samengewerkt met Stad Radio Amsterdam) zijn voor zover mij bekend nooit aangepakt wegens opruiing — precies datgene wat men Wilders c.s. nu voortdurend in de schoenen schuift.

Geldermalsen leverde tot nu toe stevige vonnissen op. Dat is een understatement. Ze zijn buiten proportie. Daar komt nog bij dat deze eerste straffen die zijn uitgedeeld in deze zaak, veel minder zwaar zijn dan de eis. Het OM had tot een jaar geëist. Dat lijkt een historisch hoogtepunt. Blijkbaar vindt men dat de rechtsorde minstens zo zwaar is geschokt als op 30 april 1980.

Waar verdachten in andere en anderssoortige strafzaken (te) dikwijls taakstraffen krijgen opgelegd, na veelal milde eisen, omdat gevangenisstraf niet in het ‘belang van de dader’ zou zijn, wordt die vraag hier niet gesteld. Blijkbaar wegen alle klassieke aspecten van een vonnis in het strafrecht, zoals ook vergelding en afschrikking, nu wel degelijk bijzonder zwaar. Intussen komen verkrachters, straatrovers, bezetters/uitwoners/vernielers van het Maagdenhuis en relschoppers in Gouda, de Schilderswijk of Ede nogal eens met de schrik van een schoffelcorvee vrij en wordt het schorem bovendien vanuit de zachte sector begeleid. Niet meer doen, hoor, jongen. De binnensmonds geuite reactie (Ies koeltoer) wordt niet gehoord, en de rechtsorde…? Ach.

Naar ‘tokkies’ wordt in dit land niet geluisterd (dixit ‘onze’ premier en ‘onze’ vice-premier) en vroeg of laat haalt men het nog in zijn poconazistische hoofd om ze naar strafkampen te verbannen, of erger. Voor zogenaamd PVV-plebs dat zich grote zorgen maakt over de toekomst en leefbaarheid van dit land en het behoud van het Hollandse karakter daarvan, zijn aandacht en/of therapie, laat staan de beruchte tweede kans blijkbaar niet nodig, integendeel. De precieze kwestie hier is er een van klassenjustitie:

de regentenklasse die de onderklasse in wil peperen dat ze zich gedragen moet volgens de directieven van de boven-hen-geplaatsten.

Het belang van deze daders telt voor geen meter; dat van the powers that be in Den Haag én Brussel en Berlijn des te meer. Dit is niet mals. Integendeel, het strafmeten met twee maten — dát schokt de rechtsorde. Het is minstens zo onverteerbaar als het oppakken en berechten van onnozele omstanders doordat de betrokken ambtsedige verzuimd had naar Specsavers te gaan.