GeenPeil heeft gisteravond aangekondigd dat ze begin maart – de vooravond van de verkiezingen op 15 maart – een groot offensief zal starten tegen politieke partijen die ratificatie van het Oekraïneverdrag nastreven.

Meer dan een half jaar na 6 april wachten we nog steeds op een antwoord op de uitslag van het GeenPeil-referendum. Keer op keer verbrak MinPres Rutte zijn belofte om te reageren op de 61% NEE tegen het EU associatieverdrag met Oekraïne. Keer op keer schoffeert de VVD-premier de kiezer.

Ik houd wel van een relletje. Het geeft het leven sjeu, en je wordt daarmee weer herinnert dat je leeft ook. Mijn eerste reactie op de aankondiging op GeenStijl gisteravond dat GeenPeil zich opmaakt voor een stevige eindcampagne begin maart tegen politieke partijen die ratificatie van het Oekraïneverdrag nastreven was daarom enthousiast. Dat wordt wat, mooi man! Ter herinnering: het gaat om dat verdrag dat op 6 april werd weggestemd door 61% van de stemmende Nederlanders. Formeel is dat een raadgevend referendum, maar een referendum met een dergelijk grote uitslag kun je politiek gezien niet negeren, en politici weten dat. Wàt ze verder ook beweren als dat hen beter uitkomt. Ook al probeert Mark Rutte het krampachtig.

Dat de huidige politieke situatie wat betreft dat referendum nu is zoals zij is, is overigens volledig de schuld van onze leugenpremier. De man vertoont een afnemend fingerspitzengefühl voor de dagelijkse werkelijkheid. Rutte meende kennelijk dat dat referendum wel enige tijd kon worden weggezet tot niemand meer wist waarover het eigenlijk precies ging. Dat is een blunder, een premier onwaardig. Wat nog wel eens waar zou kunnen blijken ook, eind maart. Maar als een groot mediavehikel er achter blijft staan en er op hameren blijft, heb je als politicus een probleem.

Ironisch trouwens, vindt u niet? De premier heeft het afgelopen half jaar bewezen dat GeenStijl het belangrijkste mainstreammedium na de NOS geworden is. Dat ik RTL dan vlug vergeet klopt – RTL is een slingerende bijwagen van de NOS. Die NOS ging gisteravond direct vol op het orgel – men snapt er niet veel, maar een directe uitdaging dan toch weer wel.

Goed, mijn enthousiasme dus. Na enig nadenken bekoelde dat aardig. Kenmerk van grote media moet zijn, dat ze niet overal inspringen met als enige gedachte dat ze dat doen moeten. Het heeft teveel weg van verongelijktheid, en daar houden mensen niet van. Dat willen ze niet serieus hoeven nemen. Waar ik bang voor ben, is dat de club rond GeenPeil haar hand overspeelt. Een dreigende actie is gewoonlijk effectiever dan een regelrechte uitdaging. En wat GeenPeil nu doet is niet alleen een regelrechte uitdaging aan politiek Nederland, maar het hangt op de rand van chantage. “Beslis over wat je met dat referendum wilt doen, anders gaan we campagne tegen je voeren.” Maar qua stemmingmakerij kan GeenStijl naar mijn mening nog steeds niet op tegen de NOS, en dat is de tegenstander die ze aan de zijde van de Nederlandse Regentenpartij (zie hier voor de term) zullen vinden.

Dat GeenPeil haar doel in zekere zin al had bereikt toen Rutte c.s. duidelijk maakten wat hun houding is tegenover dat referendum schreef ik gisteren al. Maar men gaat nu voor de volle mep, en ik betwijfel zeer of dat mogelijk zal blijken. Hoogstens voorkomt GS dat men beschuldigd kan worden van het steunen van hypocrieten die als het er op aan komt de ratificatie zullen steunen in ruil voor een klein voordeeltje. Partijen die zó klein denken zijn er in Nederland immers genoeg.

GeenStijl gaat nu dus voluit het systeem bestrijden. Meer nog dan ooit, geformaliseerd via de idealen van GeenPeil. Een transformatie van een guerrilla tot een frontaal gevecht. Mijn steun hebben ze, want is er een alternatief? Moeilijk denkbaar. Doch ik vrees met grote vreze dat dit niet goed gaat aflopen.

Wel, het is de logische consequentie van de hele GeenPeil-actie. Toch, dit zou voor nu teveel hooi op de hooivork kunnen zijn.

---

Plaatje boven dit artikel lijkt het nieuwe GeenPeil-logo voor de voorjaarsactie te worden. Mooi eerbewijs aan Don Quixote overigens.