Gaat Baudet Tocqueville achterna?
Gaat Thierry Baudet Alexis de Tocqueville achterna? Gerton van Unnik, gemeenteraadslid in Weesp, maakt zich daar enigszins ongerust over.
“Mijn held Tocqueville, op wiens magnum opus Over de Democratie in Amerika het partijprogramma van Forum voor Democratie is gebaseerd, nu op schitterend schilderij in mijn werkkamer in het Parlement!”
Dat schreef Baudet 12 september trots op zijn Facebookpagina bij een plaatje van de nieuwe aankleding van zijn werkplek. Onwillekeurig doet mij dat afdwalen naar het revolutiejaar 1848, toen in heel Europa revoluties uitbraken en waarvoor De Tocqueville had gewaarschuwd toen hij in de assemblee riep “Wij slapen op een vulkaan,” waarna hij drie jaar later teleurgesteld de politiek verliet.
In revoluties zien we de oude elite vaak door een nieuwe elite vervangen worden. Iets, waar ook Thierry Baudet bewust mee koketteert en ook terecht mee scoort in deze tijden met “boze burgers” en een groeiende onvrede over de politiek die door het heersende partijkartel min of meer is dichtgetimmerd.
In het meesterwerk ‘Il Gattopardo‘ van Tomasi di Lampedusa zegt de hoofdpersoon Don Fabrizio, de prins van Salina: “Se vogliamo che tutto rimanga com’è, bisogna che tutto cambi.” In ons Nederlands is dat iets van: “Als we willen dat alles bij het oude bijft, moet alles veranderen”. Een literair verhaal, dat zich afspeelt in de tweede helft van de 19e eeuw, waar na het revolutiejaar 1848 langzaamaan een verenigd Italië vorm begon te krijgen en een oude elite vervangen werd door een nieuwe elite, die uiteindelijk inwisselbaar bleek; er zelfs uit voortkwam.
Van een begrip uit de Italiaanse literatuur is dit een schoolvoorbeeld geworden van een populaire gang van zaken in bijvoorbeeld die Italiaanse politiek. Hierachter gaat eigenlijk een zichzelf eindeloos herhalend mechanisme schuil. Het werkt in de praktijk volgens het volgende schema: van tijd tot tijd klinkt het “Laten we een nieuwe weg inslaan”, gevolgd door “Laten we doen alsof het oude niet meer bestaat” om te eindigen bij “En hopelijk eindigt alles bij het oude”.
Hans van Mierlo deed dat kunstje in ’66 en wij zijn er allemaal getuige van hoe het is vergaan met die verfrissende kroonjuwelen. Hoe zal het zich dadelijk ontwikkelen bij het Forum voor Democratie? De uitgangspositie is gunstig, de kansen groot. Er blijft één belangrijke vraag rondzeuren: zal het Forum zich dadelijk na een eclatant stembussucces uit machtszucht laten inkapselen door de aloude kartelpolitiek? Is dat straks het geval, dan is de kans niet gering dat het revolutionair élan van korte duur zal zijn geweest en de nieuwe elite slechts een kortstondige verjonging van de oude elite is.
Als het FvD vasthoudt aan het programma, met name bindende referenda naar Zwitsers model, dan is dat kartel in ieder geval veel van zijn macht ontnomen.
Maatschappijen hebben elites nodig. Of liever gezegd een samenleving waarin kennis en kunde wordt beloond en degenen die de kennis en/of kunde in huis hebben terecht als autoriteiten worden gezien (wat niet wil zeggen dat ze geen kritiek kunnen krijgen). Elites zijn nodig zodat anderen de paden die zij gebaand hebben kunnen volgen.
Maar zodra een elite zichzelf als elite gaat beschouwen in vergelijking tot “het gewone volk” dan is er iets goed mis. Dat zien we nu gebeuren. De echte elite, de getalenteerden en (des)kundigen worden overschreeuwd door de zelfbenoemde bobo’s in de politiek en de media en nitwits als ik doe maar een greep een Quinsy, een Anne-fleur, een Muiswinkel of god een betere het Peter Errrrrrrr de Vries of opgeblazen leeghoofden als Pechtold en Klaver.
Laat Baudet de elite achter de schermen, de ondernemers, de onderwijzers en wetenschappers maar aanspreken. Ik wil als ik een been breek een gekwalificeerde chirurg. De beste die er is als het kan. Dat wil ik in het onderwijs, de hele wetenschap en in de politiek ook.Het wordt hoog tijd dat Nederland weer luistert naar het gezonde verstand in plaats van naar de debilitieit waarin we als maatschappij terecht zijn gekomen.
FvD prachtige club, straks buiten spel zoals de PVV (al heeft de pvv meer macht dan we horen. Zeker wanneer VVD en CDA samen gaan regeren) macht die zij (FvD) wellicht nooit zullen krijgen. Het hebben van leden lijkt zo mooi, maar hun vijanden zijn allang zich bij hen aan het ingraven.
De weg om de elite te vervangen is lang of bloederig. Hebben ze daar de moed of tijd voor?
PVV, FvD, ex-VNL, en alle geestverwante groepen en mensen,
moeten – op hoofdpunten – samenwerken:
– Nexit NU
– invoeren militaire- en maatschappelijke dienstplicht
– voor bindende referenda
– grenzen dicht tegen immigratie
– de-islamiseren
De Eu-federalisten zijn al enige tijd bezig met wetgeving die in het Eu-parlement gekozen partijen die anti-federalistisch c.q. pro Exit zijn niet meer in aanmerking te doen komen voor financiering.
Vandaag zei Junker in de State of the Union :
“Today, the Commission is proposing new rules on the financing of political parties and foundations. We should not be filling the coffers of anti-European extremists. We should be giving European parties the means to better organise themselves.”
http://europa.eu/rapid/press-release_SPEECH-17-3165_en.htm
@Jan: “De weg om de elite te vervangen is lang of bloederig. Hebben ze daar de moed of tijd voor?”
Legitieme vraag, ondanks de depressieve ondertoon.
Ik heb wat moeite met dat ‘OF’.
Voor wat betreft die vraag kan ik in ieder geval voor mezelf, als partijlid nummer 2352, antwoorden: ja.
@Gerton. Geen partij ontkomt helemaal aan de ‘IJzeren wet van de oligarchisering’. Ik heb daarom al eens aan Thierry Baudet gesuggereerd om in de statuten op te nemen dat de partij maximaal 25 jaar bestaat. Hij vond het geen gek idee.
Mijn antwoord op uw vraag of Baudet Tocqueville achterna gaat is ontkennend, nee! Mijn motivatie luidt als volgt; Baudet heeft een wetenschappelijke achtergrond en benadert de problemen volgens het proces van data, analyse, conclusie en actie. Baudet zal niet teleurgesteld aftaaien, omdat hij het speelveld kent en de spelers. Baudet heeft een doel voor ogen en laat zich niet afleiden door de triviale dagelijkse beslommeringen van zijn opponenten.
Welnu, bij het analyseren van het probleem in Nederland is Baudet zonder enige twijfel gestuit op de drie fluwelen staatsgrepen die er in de loop van de Nederlandse geschiedenis hebben plaatsgevonden en waarbij de veiligheid en de vrijheid de Nederlandse burgers geleidelijk is ontnomen:
– Soevereine staatsgreep (ontnemen van het individuele zelfbeschikkingsrecht);
– Constitutionele staatsgreep (dominantie internationale wetten boven nationale wetten en het ontbreken van een Constitutioneel Hof);
– Monetaire staatsgreep (het verlies van sturing door invoering van de euro munt).
Het aanpakken van dergelijke zaken (verlies van veiligheid en vrijheid) brengt een rigoureuze verandering van het staatsbestel met zich mee. Dit vereist een groot abstract denk- en werk niveau. Van het electoraat, dat nog niet eens in staat is om hun eigen lijfeigenschap te onderkennen, kan dat niet worden verwacht gezien het belabberde resultaat van de laatste parlementsverkiezingen.
Baudet heeft de denkkracht om het machtsspel van een juiste diagnose te voorzien, het strategisch- en tactisch vermogen om dit probleem via de weg der geleidelijkheid aan te pakken, het organisatorisch talent om zich te organiseren en het charisma om mensen aan zich te binden. Daarom ga ik uit van een stapsgewijze aanpak van Baudet waarbij hij in de loop van de tijd zijn doelen – van veiligheid en vrijheid voor iedere Nederlandse burger – zal opvoeren, aanscherpen en openbaren (in de kantlijn wordt hierbij opgemerkt dat democratie slechts een middel is en geen doel op zich). Hier ligt de verantwoordelijkheid van iedere Nederlandse politicus. Niet meer en niet minder.
Baudet onderkent zijn verantwoordelijkheid als parlementariër en zal daarom niet treden in de voetsporen van Tocqueville, omdat hij zich terdege bewust is van de vunzigheid waarmee het spel wordt gespeeld en hij wordt tegengewerkt. Baudet is een authentieke, rationele en gedreven speler en wordt niet geleid door eigenbelang. Daarom zullen zijn tegenstanders geen grip op hem krijgen. Vooralsnog is Baudet de hoofdrolspeler in het afdwingen van de veiligheid en vrijheid voor iedere Nederlandse staatsburger. Deze idealen gaan nooit verloren. Er is nog een lange weg te gaan, maar deze idealen zijn bij Baudet in goede handen. Baudet is een game-changer.