En mijn verstand was niet het enige dat stil stond. Hoe je een Februaristaking niet herdenkt! Zelfs de Hilversumse burgemeester Broertjes begreep direct dat je daaraan niet mee kunt doen – als beschaafd mens zijnde.

Enfin, als neuzelclubs als TPO en WNL niet komen mogen, zullen ze ons ook niet moeten:

En dan die dwaze ondertekening alsof de NVJ (Nederlandse vereniging van Journalisten – de vakbond) dit initiatief ondersteunde. Dat werd dan weer vlot tegengesproken, maar het laat wel zien hoe gluiperig bepaalde organisaties werken, en hoe je op moet passen dat geen onwelkome types bestuursfuncties gaan vervullen. En bestuursfuncties van veel clubs zijn uit hun aard een soort van waterdragers, dus is men niet zelden al blij er iemand voor te vinden. Zo niet ditmaal bij de NVJ.

Ik ben – uit protest – niet aanwezig tijdens de herdenking van de februaristaking op de Kerkbrink in Hilversum. Dat de organisator een aantal redacties van de vrije pers de toegang ontzegt, is zeer verwerpelijk en tegen de geest van de februaristakers. Leve het vrije woord.

— Pieter Broertjes (@pieterbroertjes) February 26, 2018

Je zou bijna zeggen: zo’n A. Graaff, dat zal wel weer een Internationaal Socialist zijn.

De paniek bij extreemlinks voor de maatschappelijke ontwikkelingen moet op dit moment enorm zijn. Uit de meest onverwachte hoeken duiken sympathisanten op om maar de indruk te wekken dat het linkse gedachtegoed nog steeds breed gedragen wordt. Dom natuurlijk, omdat het steeds meer mensen op verantwoordelijke posities dwingt er stelling tegen te nemen. Zelfs een ietwat lamme PvdA-burgemeester als Pieter Broertjes.

Resteert de vraag: wat te doen met dit soort mensen? Antwoord: niks, natuurlijk. Een vakbond is een vakbond. Die moet zich niet teveel met politiek bemoeien. Dat heeft de FNV vroeger al te veel gedaan, en daarom wil bijna niemand er nog lid van worden.

Net zo min als herdenkingscomités als van de Februaristaking er mee vervuild zou moeten blijken. Dáár zou een kleine zuivering dan weer een stuk minder kwaad kunnen. 18 maart komt er weer zo’n feest van zelfingenomen politieke correctheid, waar de Amsterdamse GL-voorman Groot Wassink zich politiek onmogelijk maken gaat als het ook maar een klein beetje uit de hand loopt. Dat hij zelf niet beseft dat hij zichzelf onmogelijk kwetsbaar heeft gemaakt door zijn handtekening onder het Manifest tegen Annabel Nanninga niet terug te trekken toont zijn ongeschiktheid als politiek leider van GL in Amsterdam.

Maar aangezien mensen als Rutger GW dat alleen op de harde manier willen begrijpen, is het maar beter voor 18 maart voldoende chips en nootjes in huis te hebben. Dat men hem als gevolg hiervan hoe dan ook niet langer als wethouderskandidaat zal accepteren is dan wel weer een hele opluchting. Na 21 maart zullen er in Amsterdam sowieso al te veel gekken op het pluche belanden. Dat kan best minder, minder, minder.