EU-gekonkel – de liberalen zijn op pad
En het eerste wat u eigenlijk onthouden moet als u het woord liberalen hoort in EU-politiek verband, is dat zij altijd al meer waren wat Rutte’s VVD geworden is, dan wat zij ooit was.
Vandaag zien we dat ook weer met het aanhaken van het Franse En Marche bij de Alde-liberalen. Linkse etatisten pur sang, allemaal, maar hun samenwerking wordt des te vervelender aangezien het iemand als Guy Verhofstadt een gevaarlijke kandidaat maakt als EC-voorzitter. Dan nog duizend keer liever Druncker, en ik zeg dat zonde enige ironie. Guy Verhofstadt aan het roer der EU? In naam van de vrijheid wordt de vrijheid dan eerst gesteriliseerd, vervolgens gecastreerd om te eindigen als slachtafval.
En waarom deze herschikking? Omdat de Europese christendemocraten een verzwakte indruk geven. Speciaal vanwege de deconfiture van Angela Merkel en haar bondgenoten, en de onderlinge strijd die het gevolg is van de kritiek op onder andere de Hongaren. Tegelijkertijd gaat het in de EU altijd eerst om de baantjes. In de woorden van de euriofielen:
In 2019 komen er veel topfuncties vrij in de Europese Unie. Zo worden er verkiezingen gehouden voor het Europees Parlement en wordt er een nieuwe Europese Commissie benoemd. Ook lopen de mandaten van de huidige voorzitters van de Europese Raad, de Europese Centrale Bank en de eurogroep af.
Komisch is wel de impliciete erkenning van de eurofielen van hoe het werkt: Men praat over het binnenslepen van mooie posten, de verdeling van de posten over de regio’s, de belangen van de eurozone, en het gedoe rond de Spitzenkandidaten.
Kandidaten, van wie op dit moment wordt gezegd dat ze officieel in de running zijn om Juncker op te volgen, maar waarvan ook al wordt gezegd dat bepaald niet zeker is dat het Weber, Timmermans of Verhofstadt (de liberalen hebben overigens nog geen kandidaat aangewezen) worden zal.
Het gekrioel van de insiders geeft al aan dat men de stem van de Europese burgers in mei 2019 eigenlijk onbelangrijk vindt. Typisch EU, maar niet minder terecht helaas. Want zo werkt het in Brussel.
De vorige keer werden de christendemocraten de grootste (ook in Nederland, dankzij de trouwe CDA-achterban) en Juncker werd EC-voorzitter, dus de stem van de Europese burgers was wel degelijk bepalend. Waaruit leidt u af dat het dit keer anders zal gaan?
En als u de liberalen zo verfoeit, zou u dan niet juist ingenomen moeten zijn met een eventueel lijsttrekkerschap van Verhofstadt, dat de uitslag voor de liberalen zeker geen goed zal doen?