EU corporatisme – sluipend, met de beste bedoelingen
Het zijn van die berichtjes waar je vaak gedachteloos aan voorbij gaat, maar het groeiende EU corporatisme is geen goede zaak.
Want wat is mijn bezwaar tegen deze nieuwste EU-pretentie van consumentenbescherming? Is dat geen goede zaak, dat men de positie van de consument versterkt?
Nee, dat is het niet, al wekt het die indruk. Zeker bij de EU-laven.
Het wordt voor consumenten gemakkelijker om collectief schade te verhalen op bedrijven die Europese regels hebben overtreden. Het Europees Parlement steunt nieuwe wetgeving die het belangenorganisaties mogelijk maakt overal in de EU naar de rechter te stappen in naam van een groep gedupeerden.
Wat het staat er wel niet, maar als het collectief eenvoudiger wordt, betekent dat tevens dat het als eenling steeds moeilijker zal zijn je recht te halen. Al was het maar omdat rechtbanken geneigd zullen raken te kijken wie nog meer problemen met een bedrijf hadden, en derhalve te wachten op de ‘grote golf’. Er is meer:
Met de Europese richtlijn voor groepsvorderingen kunnen bijvoorbeeld consumentenorganisaties groepen vertegenwoordigen, een rechtszaak aanspannen en schadevergoeding eisen als regels zijn overtreden op het gebied van bijvoorbeeld gegevensbescherming, reizen en toerisme, financiële diensten, energie en telecommunicatie.
Dat vereist een stevige aanpassing van de Nederlandse wetgeving, maar daar is men in Den Haag aan gewend. Echter:
Om grensoverschrijdende vorderingen voor de rechtbank te kunnen brengen, worden er strenge eisen gesteld aan de belangenorganisaties die namens gedupeerden optreden. Ook mogen nationale rechters buitenlandse claims toetsen op ontvankelijkheid en geldt het principe dat de verliezer betaalt.
Dit is waar het onplezierig wordt. Er zullen strenge eisen worden gesteld aan de belangenorganisaties die die rechtszaken moeten aanspannen. Dit klinkt alsof de EU geen brood ziet in de ontwikkeling van een cultuur van advocaten die zich specialiseren in het bij elkaar brengen van dergelijke groepen belanghebbenden. Maar de positie van belangenorganisaties wordt echter oneindig veel sterker.
Plus, dat als een mij verder onbekende VVD-figuur enthousiast begint te kraaien ik geneigd ben eerst naar mijn (denkbeeldige) geweer te grijpen: Europarlementariër Liesje Schreinemacher (VVD), onderhandelaar over de wetgeving:
“Nu we steeds meer online en over de grens kopen, is het belangrijk voor consumenten dat zij overal in Europa hun recht kunnen halen en dat ze er bovendien niet alleen voor staan wanneer hun rechten geschonden worden. Tegelijkertijd brengen deze regels meer rechtszekerheid voor onze bedrijven en voorkomen ze oneerlijke concurrentie door scheve verhoudingen in het naleven van consumentenregels recht te trekken. Een win-win dus.”
Die invloed op oneerlijke concurrentie zie ik niet zo 1-2-3, en de versterking van een tendens naar collectieve operaties als hier worden ingesteld bezie ik met argwaan. Het is het zaaien van een corporatistische cultuur, waarin uiteindelijk je persoonlijke belangen worden weg onderhandeld bij het uitwerken van ‘oplossingen’. De gegeven context is ronduit magertjes, maar onderstaande is dan weer wèl een perfect voorbeeld van waarom je er als consument geen moer aan hebt:
De behoefte aan Europese collectieve acties werd aangewakkerd door het dieselschandaal, nadat in 2015 was gebleken dat Volkswagen met ‘sjoemelsoftware’ de stikstofuitstoot lager had voorgespiegeld dan die in werkelijkheid was. Daardoor werden miljoenen bezitters van ‘sjoemeldiesels’ in verschillende EU-landen gedupeerd.
Onder het mom van consumentenbescherming wordt hier dus iets opgetuigd dat vooral EU-beleid zal helpen versterken. Als iemand de vraagprijs van zijn tweedehands sjoemeldiesel verlaagt vanwege dat dieselgesjoemel ben ik spekkoper, en is hij een idioot. Maar daartegen is deze wetgeving niet werkelijk bedoeld.
Deze wetgeving geeft organisaties derhalve de optie om namens u en mij ongevraagd rechtszaken te voeren, zogenaamd in het algemeen belang (Urgenda, iemand??). Ook als ik dat niet wil of er geen belang bij heb. Waar dat naar toe gaat vereist verder weinig fantasie. Dat er in Nederland al een deel van is ingevoerd:
De richtlijn treedt over enkele weken in werking, waarna de lidstaten de nieuwe regels binnen twee jaar moeten omzetten in nationaal recht. In Nederland is op 1 januari 2020 al de Wet afwikkeling massaschade in collectieve actie (WAMCA) in werking getreden waarmee belangenorganisaties collectief een schadevergoeding kunnen eisen.
Dat was me dan ook volkomen ontgaan. Dit soort dingen leidt allen maar tot acties van organisaties die er zelf belang bij hebben, en verder niets. Heel herkenbaar – en uitstekend vergelijkbaar – met de vakbonden in de toenmalige communistische staten. Die vakbonden waren er ook daar om de rechten van werknemers te helpen beschermen. Tegen de communistische staat? Echt iets doen was er dus niet bij, en dat zal ook het lot zijn van alle acties die ooit via deze charade zullen worden gestart. Eindconclusie: we komen er samen wel uit, gaat u rustig slapen.
Dit soort juridische elementen zijn onmisbaar voor het ophouden van de schijn in totalitaire dictaturen. Dat we die nu via het EUP spontaan zien ontstaan is zowel amusant als ontstellend.
Dit is alleen maar nadelig voor consumenten. Een enkele consument heeft geen kans meer om een zaak aanhangig te maken, dat gaat slechts nog lukken door zich aan te sluiten bij enorme belangenorganisaties die daar een zeer vette boterham aan gaan verdienen, niet anders dan de massa-claims in de VS. Vergoedingen zullen jaren op zich laten wachten omdat grote bedrijven ook gezamenlijk advocatenkantoren zullen inhuren, en zelfs als er uiteindelijk betaald gaat worden zal dat in de vorm van een settlement zijn waarbij de klagers slechts een gering bedrag krijgen omdat het totaal bedrag zal worden verdeeld over alle klagers. Dat wil zeggen, dat wat er overblijft nadat de belangengroeperingen en de advocaten hun deel hebben gehad.
–
De volgende vraag is, weten figuren als Europarlementarier Liesje dat niet? In mijn ogen weten ze dat inderdaad niet. Ik heb de vergelijking al eerder gemaakt, maar de politieke klasse van nu is in heel veel opzichten niets anders dan de adel van vroeger, met een leefstijl en leefomgeving die in vrijwel niets lijkt op hun onderhorigen, met allerlei privileges, extra voorzieningen, voor wie gewone wetten niet gelden en die feitelijk nooit worden afgerekend op hun fouten. De meeste politici hebben absoluut geen idee van hoe het leven van alledag er uit ziet voor het klootjesvolk en nog veel minder van de problemen die dat klootjesvolk iedere dag tegenkomt. Evenmin voelen ze de financiele problemen, noch de onzekerheid over pensioen, want hun pensioen is in ieder geval veilig. Iedereen die ook maar een seconde denkt dat de pensioengelden voor de politici ook naar Brussel worden overgeheveld heeft een gaatje in zijn kop.
De politieke adel leeft in een volkomen andere wereld met volkomen andere belangen dan het volk dat ze beweren te vertegenwoordigen.
Ik kijk uit naar de dag dat het volk dit eindelijk doorkrijgt en er een Europese Revolutie komt, waarbij voorgoed een einde wordt gemaakt aan deze wantoestanden. En dat zal net als bij de Franse Revolutie eindigen met het schavot voor de hele kliek.
In de titel van dit stuk staat “met de beste bedoelingen”. Was daar niet de weg naar de hel mee geplaveid? De EU heeft al enige jaren de zelfversterkende vliegwielfase bereikt, waardoor allerlei onwenselijkheden en overbodigheden er door gejast kunnen worden. Voor een land als Duitsland maakt het niet uit, voor Frankrijk biedt het een platform om zich veel groter voor te doen dan het is, zoals de kikker in de fabel van De La Fontaine. Tijd om het EUP te ontbinden en de EU weer terug in haar hok te duwen. Duitsland zou beter moeten weten.
Heel, heel langzaam en venijnig wordt het individu “kalt” gesteld. Zonder dat we het goed beseffen wordt het vrije woord ons afgenomen (censuur). Wordt onze bewegingsruimte beperkt. Ons geld en onze soeverreiniteit verdwijnt naar Brussel. De sleepwet en ict-acties naar burgers door defensie vangen onze gangen en contacten. Onze (individuele) rechten lossen op in een stinkende Corona-lucht. Wie roept HALT? FvD niet meer vrees ik…
Dat “EU”-konstrukt is een [ internationaal- ] socialistisch konstrukt.
Dat betekent : corporatisme, als onderdeel van : totalitarisme.
NEXIT !
Hèt principe van het corporatisme is bedacht door Mussolini en zijn fascistische partij, in Nederland overgenomen door de KVP, en ingevoerd door de rooms/rode coalitie.