EU-begroting en meer bedrog in Brussel
De langzame voortgang van de ratificatie van de EU-begroting heeft nu ook de horde Finland genomen. Brussel lijkt blij, maar is het niet.
Zoals verwacht waren de EU-laven er wel tevreden over:
Finland is alsnog akkoord met het Europese Corona-herstelfonds van honderden miljarden euro’s. Het goedkeuringsproces in Helsinki liep vorige week nog vertraging op doordat eurosceptici in het Finse parlement zoveel spreektijd wilden dat het debat over de kwestie tot in de vroege uren van zaterdag doorging. Toen was er geen tijd meer voor een stemming. Dat laatste is nu wel gebeurd, waarbij de vereiste tweederde meerderheid instemde.
De reden dat Brussel minder gelukkig is werd in Elsevier uitgelegd:
Regeringspartij Solidair Polen had er geen zin in en stemde tegen, het Finse parlement debatteerde dagenlang met filibusters en de Grondwet in de hand en de VVD-fracties in de Tweede en Eerste Kamer vertrouwen het niet. Onderwijl zetten het Duitse Grondwettelijk Hof en de Duitse Rekenkamer grote vraagtekens erbij. Het 807 miljard euro grote Corona-herstelfonds heeft nogal wat nationaal debat losgemaakt. De Europese Commissie van Von der Leyen kijkt er met angst en beven naar. Want er hoeft maar één nationaal parlement niet in te stemmen en het fonds kan niet in de door de regeringsleiders en Commissie gewenste vorm doorgaan.
Korter gezegd: de basis wordt angstwekkend smal, en dat komt niet overeen met de pretenties van Brussel. want we hebben het dan wel over EU-begroting, maar dat was niet de wortel van het probleem. Het gaat om het Corona-herstelfonds, waarvan de wording ter herinnering onvriendelijk maar correct wordt beschreven:
Deze zogenoemde Recovery and Resilience Facility werd in mei door de Franse president Emmanuel Macron en de Duitse bondskanselier Angela Merkel in een gezamenlijke videoconferentie gepresenteerd. Macron vanuit Parijs met de Franse, Duitse en EU-vlag achter zich en Merkel vanuit Berlijn met diezelfde vlaggen op de achtergrond. Om de andere EU-landen nog eens duidelijk te maken dat zij er niet toe doen, waren zij niet geïnformeerd. Macron en Merkel zeiden hoe het moest en dat was het dan. Ook de vaak abusievelijk als ‘invloedrijk’ bestempelde premier Mark Rutte (VVD) wist van niets.
En dat gaf alle reden tot ophef in de nationale parlementen. Maar daar lijkt nu dus aan voldaan. Ook het eerdere verzet in Duitsland werd effectief de nek omgedraaid door een uiterst discutabele manoeuvre van het Constitutioneel Hof in Karlsruhe:
De hoogste Duitse rechter heeft klachten over het opkopen van staatsleningen door de Europese Centrale Bank (ECB) afgewezen. Vorig jaar bracht dat Constitutioneel Hof Europa nog in rep en roer door de klagers deels gelijk te geven.
Maar daar werd een mouw aan gepast:
Het hof in Karlsruhe oordeelde ruim een jaar geleden dat het Duitse parlement te weinig toezicht had uitgeoefend op de Duitse centrale bank, die de staatsobligaties namens de ECB opkoopt. De Bondsdag zou niet hebben nagegaan of het opkoopprogramma PSPP wel echt nodig en proportioneel was.
De gebruikte smoes werd:
Maar dat is inmiddels wel voldoende gebeurd, constateert het hof. De klachten zijn “ongegrond aangezien de regering en de Bondsdag het monetair beleid van de ECB uitgebreid hebben behandeld en beoordeeld”, stellen de rechters. “Een beoordeling van de proportionaliteit inbegrepen.”
Hiermee heeft het Constitutioneel Hof in Karlsruhe haar oordeel dus gebaseerd op de uitslag van een politieke stemming in de Bondsdag, impliciet redenerend dat de voorstemmers eveneens het beste met Duitse belang zouden verdedigen[1], en dat men daar blind op kan varen. De wordingsgeschiedenis van de EU-begroting en het Corona-herstel-verdrag hebben echter al laten zien dat dit niet correct is.
En zo sukkelt de EU verder, zichzelf voortdurend geweld aan doend met onhaalbare maatregelen, en gaandeweg enige berovingen van lidstaten die hun zaakjes wel op orde hebben plegend. In de zuinige lidstaten ontbreekt het aan lef om de EU een schot voor de boeg te geven, als men geript wordt.
- De tegenstemmende AfD had de rechtszaak in Karlsruhe aanhangig gemaakt, juist vanwege deze reden.
Enfin, Nexit wordt een steeds beter idee. Maar dat ga je pas zien als je voelt en ziet wat men doet. Vandaar ook: defund de staatsomroep!
Meer over de EU-begroting vindt u hier.
Wij zijn niet op aarde om een ongevraagde en overbodige Eu blij te maken.
Whatever it takes for The brave new eussr heist.