Erdowahn wil dat het bloed onderzocht wordt van mensen die andere opvattingen hebben over de geschiedenis van het Ottomaanse Rijk dan hij.

Dit naar aanleiding van het besluit van Duitsland om de slachtpartijen onder Armeniërs van een eeuw geleden, te erkennen als genocide. Het gaat hem dan om inwoners van Duitsland die (ook) hun roots hebben in Anatolië. En hij schuimbekt dat die mensen geen echte Turken zijn. Op het eerste gezicht klinkt het al weerzinwekkend. Hoe totaal, totaal, totaal verwerpelijk het soort beschaving is waar deze schuimbekkerij voor staat, is pas goed te bevatten door het geheel over te plaatsen naar een Nederlandse context. Je krijgt dan ongeveer het volgende:

• Mensen zijn tientallen jaren geleden uit Nederland naar Canada verhuisd.
• In hun nieuwe vaderland doen die mensen mee aan een campagne om Nederland veroordeeld te krijgen voor wreedheden begaan in het kader van de ‘politionele acties’ in Indonesië.
• Daarop begint Mark Rutte te tieren dat die voormalige Nederlanders geen Hollanders zijn maar Friezen.
• Rutte schreeuwt dat hij DNA-bewijs wil dat die nieuwe Canadezen wel echte Hollanders zijn.

Twee weken geleden schreef ik al over de overeenkomsten en verschillen tussen Hitler-Duitsland en Erdowahn-Turkije. De megalomane gekte van Erdowahn kwam wel aan de orde maar was toen niet mijn belangrijkste insteek. Dat was het gegeven dat politici, media en onderwijs in Europa en in de VS een beeld over post-1996 Turkije ophangen dat in zodanige mate overheerst wordt door wensdenken, dat ik een vergelijking met Hitler-Duitsland van 1933-1939 leerzaam achtte. Daarnaast maakte ik enkele kanttekeningen bij de vraag hoe mohammedaans de denkwereld van Erdowahn eigenlijk is.

Twee weken geleden was ik eigenlijk nog best mild. Als een van de verschillen tussen de 20e-eeuwse Hitler en de 21e-eeuwse Erdowahn noemde ik dat de man uit de 21e eeuw de grootste smerigheden vaak overlaat aan zijn willige adjudanten. Het wrange is dat enerzijds Erdowahn sindsdien zijn masker weer wat verder heeft laten zakken – onder andere in het kader van de begrafenis van een zeer beroemde bokskampioen: zie de afsluitende afbeelding – en ik anderzijds nog wat informatie tegenkwam over het Turkije van de afgelopen jaren, waarin zijn adjudanten er wederom nog slechter afkomen dan hijzelf. Voor het vinden van die informatie volstond een zoektocht van krap een uur.

Hoe krankzinnig wil je het hebben?
De minister van Buitenlandse zaken van Turkije heet Mevlüt Çavuşoğlu. Hij heeft zich – 7 juni jl – ook uitgelaten over de Duitse uitspraak over de Armeense genocide. In een moeite door meldde hij dat de media in Rusland in handen zijn van Armeniërs. Dat Duitse media van verschillende politieke signatuur op vergelijkbare manier zich uitspreken tegen Erdowahn voerde hij op als bewijs dat die media ‘niet vrij’ zijn.

Het doet sterk denken aan de redeneertrant van Erdowahns eigen Ernst Röhm, voordat die er om politieke redenen toe werd overgehaald zelfmoord te plegen: MHP en HDP reageerden in vergelijkbare woorden op de aanslagen op de kantoren van hun partijen dus moesten het wel valse vlag-operaties betreffen.

De telekinetische bedreiging voor de Führer van Turkije
Çavuşoğlu is een monument van gezond verstand in vergelijking met meneer Yiğit Bulut. Hij was hoofdredacteur van het televisiestation 24 TV. In 2010 ‘raakte deze Bulut in opspraak’ door zijn oproep om te komen tot een instelling voor ‘toezicht’ op kranten en online-media. De Internet Media Association kwam met een scherp afkeurende verklaring. De associatie vond het

unfortunate that a “freedom-limiting censor board” was suggested to the prime minister at a time when the country’s journalists are trying to expand freedoms in Turkey.

De associatie was toen nog vol hoop over de opstelling van Erdowahn (op dat moment nog geen president maar premier):

The group also said the prime minister’s dismissal of Bulut’s suggestion raised hopes about the public right to be informed and about democracy itself.

De ontwikkeling in het gedachtegoed van Erdowahn
Twee en een half jaar later benoemde Erdowahn deze meneer tot zijn belangrijkste adviseur op het gebied van economie. Zijn aanstelling kwam kort nadat Bulut gekomen was met onthullingen over de verschrikkelijke bedreigingen waar Erdowahn aan is blootgesteld. De bedreiging had onder andere ook een telekinetische component. De afbeelding hier direct boven is afkomstig uit een video waarin hij dat uitlegt.

De aanstelling van de man is nog absurder dan de hypothetische benoeming – in Nederland – van Francisco Jole tot staatssecretaris van Mediazaken. Een paar dagen geleden gaf deze zelfde Bulut via de staatstelevisie zijn visie op hoe de politieke verhoudingen in zijn land behoren te zijn:

With President Recep Tayyip Erdoğan at the helm in Turkey, there’s no need for anyone else in the country to engage in politics, (…) There is already a leader in this country and he is engaging in politics. There is no need for anyone else to engage in politics. He is engaging in politics both at home and abroad. Our duty is to support the leader in this country”

Hoe fascistisch wil je het hebben?

Het Gezi Park en de internationale anti-Turkse rente-lobby
De aanstelling van deze fascist trok in 2013 ook in het Westen toch aandacht. De Financial Times en Foreign Policy schreven expliciet over de benoeming zelf. FP weidde ook uit over de context: de Gezi Park rebellie. Ook Bloomberg schreef daarover. Daniel Dombey citeerde in dat FT-artikel Mustafa Akyol, een Turkse schrijver die in het verleden achter Erdowahn stond:

Bulut’s appointment shows that the prime minister takes the conspiracy theories seriously – if only because he wants to use them as propaganda ahead of presidential elections next year.
Akyol says: “It seems Erdogan’s need to maximise the vote in the presidential race is more important to him than Turkey’s relations with the West [the target of many of the allegations]. I’m worried about this newly discovered nationalism and where it is going to go.”

Uit het stuk van Foreign Policy blijkt waarom Bulut een benoeming kreeg, specifiek op het gebied van economie.

During a TV appearance on June 5, Yigit Bulut, a pro-government commentator, accused Lufthansa, Germany’s national air carrier, of conspiring to prevent Erdogan from building a new airport in Istanbul. “The airport would divert a hundred million passengers from Germany to Turkey,” Bulut reasoned. “One of the protesters’ demands is to stop it from going ahead, so it is obvious that Germany has its finger in the pie.”

Binnen een halve minuut kun je opzoeken dat het circa 3 uur vliegen is tussen Frankfurt en Istanboel! En de Duitsers zagen dus in een nieuwe luchthaven bij het oude Byzanthium de ultieme concurrent … Een leugen van waarlijk Hitlereske proporties. O ja, de naam van de geplande luchthaven: Recep Tayyip Erdoğan International Airport. Het moet ook de grootste luchthaven ‘van Europa’ worden. De titel van het FP-stuk is zéér opmerkelijk: Protocols of the Interest Rate Lobby. Dat is natuurlijk een verwijzing naar de Protocollen van de wijzen van Zion: het beruchte anti-Joodse lasterstuk van de Russische geheime dienst, dat in het Midden-Oosten bijna even populair is als Hitlers Mein Kampf. Op zich een goede zaak dat FP daarmee hint naar de immense populariteit van allerlei samenzweringstheoriën in Erdowahns Turkije. Het zou even wat minder zijn geworden.

Well into the 1990s, rare was the national crisis that Turkish politicians and army generals refused to blame on Greece, the United States, the EU, the Armenian diaspora, or Turkey’s own Kurdish minority.
Refreshingly, during Erdogan’s first decade in power [tot 2012 dus], the conspiracy reflex appeared to be ebbing. The economy boomed, the prime minister’s Justice and Development Party (AKP) ruled uncontested, confidence was sky-high, and relations with neighbors were better than ever.

Maar auteur Piotr Zalewski is erop gebrand om de conspiracy paranoia – en daarmee de gekte van Bulut en van Erdowahn – te vergoelijken en voor te stellen als ‘eigenlijk wel begrijpelijk’. Hij haalt zelfs het einde van de Eerste Wereldoorlog erbij:

The tendency to cry “plot” is as old as the Turkish Republic itself, understandable in a part of the world where the West’s armies and intelligence agencies have intervened on a regular basis — particularly so in a country that faced the very real prospect of Allied partition after World War I.

Een schier perfecte pervertering van de geschiedenis. Er was geen sprake van een dreigende opsplitsing van Turkije: zo’n dreiging was onmogelijk omdat Turkije toen nog niet bestond! Er was een werkelijke opdeling van het Ottomaanse rijk. Turkije ontstond vooral dankzij het extreme nationalisme dat een enorme impuls kreeg van Kemal Mustapha. (Overigens in  wèl begrijpelijke reactie op de Italianen en Grieken die na de wapenstilstand delen van Anatolië probeerden te annexeren). Dezelfde Atatürk die het mohammedanisme gebruikte als vehikel om de vijandschap tegen de Grieken en Armeniërs aan te wakkeren en om de Koerden aan zijn kant te krijgen.

Erdowahn: “De imam liegt”
Het Bloomberg artikel schrijft ook over het verband tussen die ‘anti-Turkse rente-lobby’ en de Gezi park protesten, waarbij elf doden vielen en 8000 mensen gewond raakten. Op 28 mei 2013 kwam Erdowahn met een anti-alcohol voorstel. Hij suggereerde dat Kemal Mustapha en zijn opvolger Inonu drankmisbruikers waren. Op diezelfde dag begonnen de protesten. Het Bloomberg-artikel benadrukt het belang dat Erdowahn eraan hecht om het protest te associeren met drankmisbruik:

Erdogan continues to insist that the protesters drank beer in a mosque where they took refuge for treatment. Only godless, hardline secularist wastrels would drink in a mosque. The imam has denied repeatedly that there was any drinking; still, Erdogan repeats the charge.

De brug over de Bosporus en de vernietiging van het Oost-Romeinse Rijk
Niet alleen het groen van het Gezi Park moest verdwijnen. Ook voor de aanleg van het Erdowahn-vliegveld en de derde brug over de Bosporus zouden honderdduizenden bomen verdwijnen. Daar was niet iedereen even enthousiast voorstander van. Op 29 mei werd ceremonieel een begin gemaakt met de aanleg van die brug. De datum was zorgvuldig gekozen: de dag van de Ottomaanse invasie van het Byzantijnse rijk.
In zijn speech noemde Erdowahn:

(…) the time of Christian emperors in Byzantium “a dark chapter” in history. In Erdoğan’s view, in the fifteenth century, after invasion of Constantinople by Muslims, began ‘the time of enlightenment.’” He added “We are continuing to write the history today”. (bron).

De term ‘rewrite’ zou meer op zijn plaats zijn geweest. Het Bloomberg-artikel van een maand later rept er niet van. Auteur Marc Champion maakt er liever een puur economisch verhaal van. Kritisch maar toch uitgaand van een ‘rationeel achterliggend gedachtegoed’:

So when the Turkish stock markets tank (most likely due to decisions at the U.S. Federal Reserve rather than the protests), and the economy underperforms, it won’t now be the fault of the government but instead of the interest-rate lobby – a conspiracy of foreign and domestic banks seeking to destabilize Turkey for profit – and its secularist co-conspirators.
The government has never defined the interest-rate lobby, never said who is in it, or how it makes money by driving up Turkey’s cost of borrowing. Yet Erdogan has made clear that he believes the lobby was alive enough to plot the protests. Deputy Prime Minister Ali Babacan has said: “They know who they are.”

Over wensdenken gesproken: de Bloomberg-auteur geeft ongeveer letterlijk toe dat hij daar voorstander van is:

If this is all politics then, like in 2011 and as Simsek suggested today, the interest-rate lobby rhetoric will fade away without the government ever trying to name its alleged participants — just as in 2011. Let’s hope.

Mijn vet. Dat dan nog wel.

Nogmaals: de goebelliaanse insteek van Erodwahn
De Telegraaf rapporteerde twee weken geleden ook over Erdowahn en de Armeense genocide. Geheel in lijn met de slimme aanwijzing van Hitler, in Mein Kampf, over kleine en grote leugens, haalde de gevaarlijke megalomane gek de Holocaust erbij en – echt een slimme vondst – de eerste genocide van de 20e eeuw die plaats vond voordat de term bestond: de vernietiging door het Duitse leger van tienduizenden Herero in Zuidwest-Afrika. In Nederland en de meeste westerse landen is wel afdoende bekend dat Duitsland wel degelijk zeer uitgebreid rekenschap heeft afgelegd voor de Holocaust, maar die andere kwestie is veel minder bekend en daardoor zou wie graag wensdenkt over Erdowahn-Turkije aan het twijfelen kunnen raken. Het heeft ontzaglijk lang geduurd maar de Duitsers zijn inmiddels ook wel degelijk aan de slag gegaan met de morele schuld voor die genocide:

“We’ve made great progress”, Ambassador Guibeb told DW. Since last year, both countries have started a formal dialogue about the recognition of the genocide. The ambassador says he’s impressed how Germany has dealt with the crimes of the Nazi era and apologized to countries and people affected. (Bron: AllAfrica)

Tien jaar geleden was dat proces gestart:

Germany apologised for the first time yesterday for a colonial-era genocide which killed 65,000 Herero people in what is now Namibia.
“We Germans accept our historic and moral responsibility and the guilt incurred by Germans at that time,” said Heidemarie Wieczorek-Zeul, Germany’s development aid minister, at a ceremony to mark the 100th anniversary of the Hereros’ 1904-1907 uprising against their rulers.
“The atrocities committed at that time would have been termed genocide,” she said, according to Associated Press. (…)
The Herero people have sought reparations from Germany for years. In 2001, they filed a $4bn (£2.17bn) lawsuit against the government and two German firms in the US.
But Germany dismissed the claim, saying international rules on the protection of combatants and civilians were not in existence at the time of that conflict.
Ranongouje Tjihuiko, chairman of the commemoration committee, said the Herero leadership might now drop legal proceedings.
Hifikepunye Pohamba, Namibia’s minister of land also welcomed Germany’s gesture.
“That is what we have been waiting for, for a very long time,” he said, noting that the apology came on the spot where the conflict ended.

PS:
De afbeelding bovenaan is een still uit een videoclip van @CenkSidar. Heel kort, maar je moet hem wel een paar keer kijken/luisteren.