En de winnaar is….. China – deel I
Alles overziende is China dit jaar dominanter dan ooit. Op economisch gebied lijkt zelfs de wereldmacht voor het grijpen te liggen.
Dit jaar begon vreselijk voor China toen een virus dat de luchtwegen aantast zich vanuit Wuhan verspreidde. De reactie van de CCP was om het te verdoezelen. China stelde een strenge quarantaine in en komt als eerste uit de crisis. Het aantal doden wordt inmiddels overtroffen door de VS, VK, Frankrijk, Spanje en Italië. We zijn inmiddels twee maanden verder en er is in economisch opzicht een duidelijke winnaar: China.
China’s enorme economische opgang heeft vele westerse waarnemers verbaasd. China heeft nu de grootste economie in koopkracht, de grootste middenklasse, de grootste vreemde valuta reserves, de grootse vastgoedcategorie en de meeste wereldtoeristen. Het land is de wereldleider in hernieuwbare energie, zowel qua investeringen als qua capaciteit. Het voert een beleid om een wetenschappelijke, technologische en industriële revolutie tot stand te brengen en de contouren daarvan zijn duidelijk zichtbaar. De ontwikkeling van de informatietechnologie is verbluffend. Het wordt ingezet voor het bij de les houden met het minder ontwikkelde achterland en vooral ook voor ‘Big Brother is watching you’.
China begreep dat noch het communistische Sovjet model, noch het westerse systeem van liberale democratie het land een ‘kickstart’ zou bezorgen om zich te ontwikkelen. China heeft een andere benadering van mensenrechten. Waar in het Westen de focus ligt op Universele Rechten van de Mens, rechten en plichten en normen en waarden, staat in China verbetering van woon- en leefomstandigheden voorop. Via een ‘trial and error’ methode zijn economische zones ingesteld waarbinnen nieuwe ideeën zoals in de high tech, landhervormingen en op export georiënteerde economie worden getest. China tracht de kracht van de ‘onzichtbare hand’ van de markt te combineren met de zichtbare hand van staatsinterventie om de markt waar nodig in te perken en waar te corrigeren, zie de vele staatsbedrijven. Dit wordt de socialistische markteconomie genoemd.
Wat stelt het Westen hiertegenover? Waar in China optimisme heerst, is het Westen vooral in mineur. Waar in China alle neuzen – deels gedwongen – dezelfde kant op wijzen, wijzen ze in het Westen steeds meer een andere kant op. De verdeeldheid neemt hier toe. Waar in China immigranten en vluchtelingen geen schijn van kans krijgen, stelt het Westen daar het ‘multiculturele drama’ tegenover. Het Westen denkt te beschikken over de winnende combinatie van een grote dynamische en geïntegreerde markteconomie, robuuste publieke instituties, zoals een betrouwbare overheid en centrale bank en een effectief juridisch raamwerk. China kan daartegenover geen instituties stellen die onafhankelijk zijn van de overheid en politiek. Maar men kan wel veel sneller schakelen en zaken tot stand te brengen.
China zegt over de grootse natiestaat te beschikken. Europa stelt daar tegenover de overdracht van soevereiniteit van de natiestaat aan een voortmodderende EU. Waar in het Westen de democratie minder goed functioneert, ligt in China de macht bij de Communistische Partij leidend tot willekeur. Waar China gedreven wordt door een sterk gevoel van richting, overheerst in het Westen een gevoel van richtingloosheid. China is een meritocratie pur sang. In het Westen bepalen ook identiteit, huidskleur en geslacht, als ‘afspiegeling van de maatschappij’, hoe vacatures ingevuld worden. We leven in een identiteitscratie.
Waar China keihard optreedt tegen corruptie en misdaad, zien we in het Westen de misdaad weliswaar afnemen (bureaucratisch gezien, want wordt minder geregistreerd), maar liquidaties toenemen. Nederland wordt een narcoticastaat genoemd, met een graaiende en hier en daar corrupte elite. Waar in China privacy geen rol speelt, komt in het Westen privacy vóór veiligheid, hoewel hier de panelen noodgedwongen aan het schuiven zijn, met steeds meer camera’s, zelfs in voetbalstadions. In Nederland staat de rechtsstaat op de tocht, zoals rechtsfilosoof prof Paul Cliteur, verbonden aan de Universiteit van Leiden, stelt. China stelt dat haar autocratisch gestuurde markteconomie superieur aan het Westen. Het zou zich ten voorbeeld strekken aan de de wereld. Het Westen meent dat in China nog altijd Confucius heerst: koud, hiërarchisch, geen empathie, een mensenleven betekent niks, het draait om de bevolking als geheel.
In China is geen vrijheid van meningsuiting, intellectuelen zijn er kansloos. Tijdens de zoektocht naar een beter leven voor burgers heeft China haar eigen kinderen vermoord heeft (70 miljoen door Mao) en dat nog steeds doet, zie bijvoorbeeld Lin Pia. Voor China is de doelstelling van het leven niet het nastreven van individueel geluk. De gedachte om geluk na te streven is in de VS neergelegd in the Declaration of Indepence, een vloek voor communisme, fascisme en islamisme. Het nastreven van geluk betekent dat de wensen en de wil van het individu van belang zijn. We moeten ons dus niet blindstaren op het economisch succes van het Chinese model. Het is niet toepasbaar op het Westen.
De Chinese samenleving is volstrekt anders. Willen we de Chinese uitdaging aangaan, en zo ja, hoe doen we dit zonder de eigenheid van ons systeem prijs te geven? Hoe werken we ons eigen pessimisme de deur uit? Hoe krijgen we de verdeeldheid weer terug in de tube? Hoe houden we de rechtsstaat overeind? Hoe kunnen we individueel menselijk geluk verbeteren? Het Westen dient zich deze vragen te stellen en te beantwoorden. Daarbij dienen we ons er rekenschap van te geven dat China een bikkelhard land is, totalitair. China kent geen enkele empathie.
China is uit op mondiale economische overheersing. Het voert een beleid van rassendiscriminatie, zie wat ze met Tibetanen en Oeigoeren doen. Het is het land van de leugens en totalitaire onderdrukking van de eigen bevolking via onder meer IT. Het is een ongemakkelijke waarheid, die we onder ogen moeten zien. Plus, dat het ideologische offensief van communisme sinds de jaren zestig is overgeslagen op westers links, cultuurmarxisme: iedereen die niet denkt zoals zij is een populist, fascist, racist… Hoe zou men het nog kunnen oplossen binnen de liberale rechtsorde?! Dat probleem alleen al doet huiveren.
Deel 2 van dit essay komt woensdagmiddag hier op Veren of Lood.
Frits Bosch is auteur van “Wereld op een keerpunt”, “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer. Linkjes in zijn biografie
Ik ben misschien kritisch over de CCP.
Maar ik moet ze wel nageven dat ze een systeem voor zichzelf hebben gevonden wat werkt.
Oneens. China heeft zijn technologische kennis grotendeels gestolen en zal nooit de creatieve geesten voortbrengen, die nodig zijn om écht innovatief te worden, aangezien niet toegestaan word om teveel van de norm af te wijken. Daarnaast is China ook geen echte meritocratie, omdat goede relaties en contacten onontbeerlijk zijn. Heeft men die niet, dan bereikt men niet veel. Daarnaast zal het onvermijdelijk zijn dat landen, na de corona-crisis, productie terug gaan halen. Dus ik moet het allemaal nog zien.
Informatief artikel; maar het mist diepgang.
Kommunistisch China heeft zich alleen kunnen ontwikkelen door Westerse technologie, kapitaal, investeringen, afzet-markt; en door spionage, schenden internationale regels, enz.
Een basis-gegeven :
Onder MaoTseTung kwamen vele tientallen miljoenen mensen om,
onder XiJingPin komen vele miljoenen mensen om.
Er zijn enkele uitstekende journalisten maar de meerderheid is gewoon rommel. De berichtgeving in onze media over bijvoorbeeld China ligt dan ook in de lijn van de verwachtingen. Er woedt een economische oorlog tussen de VS en China op leven en dood. De media spelen daarin een cruciale rol. De hele westerse mainstream media worden volop ingezet om China als vijand voor te stellen aan de consumenten. Af te leiden uit het bovenstaande modderartikel lukt dat vrij goed. De explosieve groei van de Chinese economie is gebaseerd op binnenlandse, Chinese consumptie. China zag meer dan vijf jaar geleden de bui al hangen en heeft net op tijd zijn economie export-onafhankelijk gemaakt. Het is de Chinese binnenlandse consumptie die de economie zo massaal doet groeien. Met een bevolkingsaantal, vier keer groter dan de VS en een gemiddeld besteedbaar inkomen dat veel sneller groeit dan in de VS, is het helemaal niet zo moeilijk om export-onafhankelijk te worden en tegelijk het BBP te doen groeien. Maar de westerse media blijven maar doordrammen, blijven verkondigen dat de Chinese welvaart afhangt van hoeveel Chinese producten in het westen verkocht worden. In verhouding tot de totale Chinese productie is dat peanuts! Grofweg genomen is de Chinese economie 3 tot 4 keer meer competitief dan de Amerikaanse. Dat betekent dat een bedrijf in Ningbo vier tandenborstels kan maken voor de prijs van één tandenborstel in Philadelphia. Of dat China een project van een treinverbinding bv. Mombasa-Nairobi kan aanbieden aan een derde van de prijs van een Westers land.
Dat is erg frustrerend voor de westerse economie. De hoge competitiviteit van de Chinese economie is een bedreiging voor het Westen. Europa heeft zichzelf al dood verklaard, de VS blijft nog wat tegenspartelen.
China is de externe parasiet, en het socialisme de interne.
Het westen wordt van buitenaf door de Chinese communisten blind gestolen, en van binnenuit door de salonsocialisten opgevreten.
China is een gevaar omdat het toegestaan wordt een gevaar te zijn, daar zal verandering in moeten komen, en de huidige door China georganiseerde crisis bied daar alle gelegenheid voor.
@Ravian : mee eens.
@Faraday : het is oppervlakkig, tegenstrijdig en niet de werkelijkheid, wat u brengt.
Kommunistisch China onder XiJingPin is net zo’n diktatuur als onder MaoTseTung. En hun militaire opbouw is al vele jaren, de snelste, grootste, modernste ooit; dat doen ze niet voor niets.
@Ravian 27 april 2020 om 23:33,
Daar gaan we weer, de Ravian doctrine, het is om moedeloos van te worden. Toegegeven, het past hier wel tussen de andere drek over China.
Het is een en al Westers fake nieuws aangaande China, waarbij alles perfect past in het beeld dat onze Westerse media willen voorhouden over China inclusief compleet verzonnen verhalen, fake-dissidenten en interviews met “partijwoordvoerders” die zelfs geen lid zijn van de CCP.
Heel af en toe loopt het eens uit de hand, barst de etterbuil helemaal open. Het geval Oscar Garschagen is daar een prachtig voorbeeld van. Garschagen, sinds meer dan 10 jaar NRC correspondent in China, had daar een uitgebreide eigen staf van Chinese drivers, gidsen, vertalers en nieuwsaangevers. Zijn rechterhand Zhang Chaoqun werd het na twee jaar van gefabriceerde verhalen stilaan beu en eiste begin dit jaar van Garschagen een meer rechte redactionele lijn en een loonsverhoging. Dat leidde tot wrijvingen en uiteindelijk stevige conflicten. Zhang begon in alle stilte heel gedetailleerde rapporten te maken van de mistoestanden en fabricaties. Die publiceerde hij eerst in het Chinees op Weibo, later op WeChat. Toen Garschagen die ontdekte nam Zhang ontslag en publiceerde een Engelse vertaling op Chinadatainsider. Toen dat ter ore kwam van Peter Vandermeersch, hoofdredacteur van NRC Handelsblad, gaf hij Garschagen eerst nog de kans om de rapporten van Zhang te weerleggen. Zelf september schreef Vandermeersch daarover een lang artikel. De argumenten van Garschagen klonken niet erg overtuigend. Vandermeersch liet een eigen onderzoek instellen. Oscar Garschagen werd, na een lange carrière bij NRC, enkele maanden voor zijn pensioen dan toch oneervol en op staande voet ontslagen.
Bijna alle reportages over China die op de tv-schermen in Europa te zien zijn, worden op die manier in scene gezet. Alle oude clichés en westerse vooroordelen over China worden op die manier nog eens goed benadrukt. Blijkbaar vinden de Chinese bedrijven die daaraan meewerken dat niet zo erg, zolang zij daar maar hun winst kunnen uit halen.
Zoals het geval Oscar Garschagen zijn deze walgelijke praktijken van westerse journalisten in China met gebruik van stand-ins en toneelspelers in tv documentaires door bedrijfjes zoals bladedge.com. Ze schrijven scenario’s en interviews en organiseren de hele set-up. Bedrijfjes zoals Bladedge zijn er over heel China.
De Amerikaanse mainstream media is nog zieker in dat bedje want er woedt een economische oorlog tussen de US en China op leven en dood. De media spelen daarin een cruciale rol. De hele westerse mainstream media worden volop ingezet om China als vijand voor te stellen aan de consumenten. Uit uw reactie af te leiden en uit het bovenstaande modderartikel lukt dat vrij goed.
“Er zijn een aantal goed gevoede buitenlanders (Uncle Sam) die niets beters te doen hebben dan zich met onze zaken te bemoeien. Ten eerste exporteert China niet eerst de revolutie; ten tweede, het exporteert geen armoede en honger; en ten derde het veroorzaakt geen problemen voor u. Wat kun je daar anders over zeggen? ” Xi Jinping-2009.
Ja ja, ik weet ook dat het corona virus uit China komt. Waar kwam de pandemie ‘Nieuwe Influenza A (H1N1)’ uit 2009 ook alweer vandaan?
@Cool Pete 28 april 2020 om 15:06
Vergeten dat het Westen dit beginnend millennium zorgde voor de massaslachting in Irak?…de burgeroorlog in Syrië op gang trok en met wapens bleef steunen?…en Libië in vuur en vlam zette en vervolgens gewoon naar het stenen tijdperk bombardeerde?
Samen goed voor vele honderdduizenden doden en niet te versmaden onze vluchtelingen hé, Coole Peter.
Waarbij de 300 tot 1.000 doden die vielen tijdens het neerslaan van de opstand in mei en juni 1989 op het Tiananmen plein in de Chinese hoofdstad Beijing echt peanuts zijn.