De Tsjechische president Milos Zeman kwam gistermiddag met het idee om Griekenland een deel van haar schuldenberg te laten afbetalen door een aantal van haar duizenden eilanden te gebruiken als locatie voor AZC’s waarheen het grootste deel van de ingestroomde asielmigranten van afgelopen jaar heen zouden moeten worden verplaatst.

Het is een aantrekkelijk idee vanuit oogpunt van twee vliegen in één klap, maar de terugslag van die klap zou het Europa van de eenentwintigste eeuw vreselijk kunnen ontwrichten. Zeker net zo ongewenst als het vooruitzicht van een nieuwe Europese onderklasse met miljoenen ex-vluchtelingen die de Europese steden gaan bevolken.

Een paar bezwaren:
– Er zal dan eerst overeenstemming moeten worden bereikt over dit nieuwe gebied, en zelfs als we Griekenland er ruim voor zouden betalen, is het nog steeds vereist het land een groot voorschot te geven om het van de grond te krijgen. Dat schiet dus niet op.

– Ten tweede moeten we die migranten er nog heen zien te krijgen – en dat kunnen we vergeten. Dat worden weer veel plaatjes van krijsende vrouwen en kinderen, nukkige vaders en verzopen asielmigranten die probeerden hun eilanddetentie te ontkomen.

– En dat is dan allemaal onze schuld, terwijl we hen juist zo liefdevol hadden binnengehaald – verwacht ik als klacht uit een bepaalde politieke hoek.

– De orde zal er gehandhaafd moeten worden. Dat schept zelfs twee problemen van zichzelf: a) personeelstekort: Griekenland is er niet voorbereid b) Heel de jankbrigade zal er met de verrekijker bovenop gaan zitten of die mensen wel naar West-Europese normen worden behandeld, want die Grieken zijn allemaal GoedenDageraadfans.

– Het zal er op neer komen dat die eilanden worden volgebouwd met tijdelijke steden. Dat vereist een infrastructuur die er nu niet is.

– Als we alles hebben gehad moet je je ook nog afvragen wat het voor de oorspronkelijke bewoners van die eilanden betekenen zal. Nu is dat voor politici normaal geen argument van belang, maar toch.

– En een laatste puntje: als je niet binnen twee jaar begint met repatriëren hoeft het niet meer. Dan krijg je die mensen nooit meer weg.

Zo maar wat puntjes die ik uit mijn mouw schudt. Wie even doordenkt zal er nog wel meer weten te verzinnen. Het enige dat er vóór spreekt, is dat vrijwel alle bovengenoemde argumenten ook gelden voor het huidige beleid – maar dan in de landen waar al die mensen nu neergestreken zijn.

Het demonstreert vooral dat wat er nu gebeurt op gezag van de EU een interessant maar volstrekt onzinnig idee is. Leuk voor historici en sociologen die over tweehonderd jaar willen uitzoeken hoe de ineenstorting van Europa in zijn werk ging. Maar ik vrees dat weinigen daar dan nog in zullen zijn geïnteresseerd.