In Duitsland wordt – zoals eerder al verwacht – de regerende coalitie een combinatie van SPD, Grünen en de liberale FDP. Mutti Merkel zal Kerstmis thuis kunnen vieren.

Het Duitsland-instituut meldde eerder al:

De CDU/CSU moet van de zijlijn toekijken. Die partij komt pas weer aan zet als de onderhandelingen over een zogenoemde Ampelkoalition (stoplichtcoalitie, rood-geel-groen) vastlopen.

Ook in Hilversum worden de onderhandelingen goed gevolgd:

Zoals verwacht heeft een partijraad van de Duitse Groenen, de Bündnis 90/Die Grünen, met een grote meerderheid ingestemd met onderhandelingen over een coalitieregering met de sociaaldemocratisch SPD en de liberale FDP.
Vrijdag werd al bekend dat de onderhandelaars van de drie partijen een volgende stap willen zetten om tot een regeringscoalitie te komen. Ze zijn het ook in hoofdlijnen eens over belangrijke kwesties. Zo hebben de liberalen bedongen dat er geen belastingverhogingen komen, heeft de SPD binnengehaald dat het wettelijk minimumloon wordt verhoogd tot 12 euro per uur, en hebben de Groenen voor elkaar gekregen dat alle kolencentrales in 2030 dicht gaan.

Na het bereiken van deze mijlpaal werden Duitse coalitieonderhandelingen na WW2 altijd bekroond met de vorming van een nieuwe regering. Al is men er nog niet:

De tijd zal het leren:

Scholz also claimed the parties managed to bridge their differences to put Germany on the path to its biggest industrial renewal in a century.
Already, there appear to be areas where conflict could possibly arise. While the framework has included a commitment not to raise taxes, both the Greens and SPD have sketched out spending commitments as part of their promise to create a more egalitarian society. As it stands, the deal promises a “decade of investments in the future” while leaving in place Germany’s infamous debt brake enshrined in the German constitution.

Ook wat betreft de verhoudingen met de EU en China staan er veranderingen op het programma:

As for relations with the EU, views among the three coalition partners differ substantially. The FDP still opposes the EU debt union that many in the Greens and the SPD are keen on. The Greens also favor a common EU fiscal policy to support investment in the environment, research, infrastructure and education. Of course, this would be anathema to Europe’s far-right, as any indication of a unified fiscal policy framework to compliment the supranational ECB would infuriate many on the right.
On China, Biden (or, potentially, Trump should he return to office) might find an ally in the new German government, since the Greens and the FDP are more wary of China than the SPD or Merkel’s conservatives. The framework includes an agreement that Chinese firms should have no part in the construction of Germany’s next-generation telecoms networks to keep them secure. Notably, the Greens abandoned their push to impose a new speed limit on the Autobahn

Andere belangrijke punten waarover we bij Kabinetsformatie2021 nog weinig horen, zijn:

Certain commitments are more vague than others. When it comes to defense spending, the Greens are the only party that opposes increasing it to the 2% of GDP that all NATO members have promised. The framework included some vague language about abiding by its commitments, but it’s not clear how all this will pan out.
The only thing that looks certain at this point is that Merkel’s longstanding conservative coalition, the CDU-CSU, is heading for the opposition benches after the CDU’s worst electoral performance in decades.

De Duitse onderhandelingen lijken opener dan Kabinetsformatie2021, wat als voordeel heeft dat we ze naast elkaar kunnen leggen om zaken te vergelijken. Want reken maar dat men er in Den Haag met argusogen naar zal kijken.

---

Meer over Duitsland2021 vindt u hier.