De lucht in Brussel stinkt. Geen verrassing, maar vervelend voor de EU dat ze zelfs haar eigen achteruitgang niet vrij van onplezierige geurtjes weet te houden.

Er wordt in Brussel al maanden gesteggeld over een verdag voor schonere lucht. De EU wil er wel een speerpunt van maken, maar de lidstaten hebben er geen zin in. Nergens meer in, zo lijkt het. De stank van Brusselse nonsens is dan ook niet om te harden.

Zo hadden we vanmiddag nogmaals JC de Zuuperd, die lalde dat het UK niet op genade hoeft te rekenen als ze na een Leave-stem morgen alsnog zouden willen heronderhandelen over gunstiger voorwaarden om toch te mogen blijven.

Alsof iemand dat een punt van belang gevonden had. Cameron – het was zijn idee – wellicht, maar dat is om alsnog zijn baantje te redden. Er wordt natuurlijk toch tenminste nog twee jaar onderhandeld, dat mag van Artikel 50 van het verdrag, maar daarna is het UK weg.

David Cameron gaat dat allemaal niet meer meemaken. Die gaat eerder weg. Naar verwachting zal de premier vrijdagochtend om 11.00 uur zijn aftreden bekend maken. Zodat het UK een helend moment kan doormaken bij het bekende gezelschapsspel: wie volgt David op? Wordt het Boris, John of toch Michael? Of valt de Tory-party alsnog uiteen in een new-Tories en een UKIP-light?

Let op het gerommel in het graf van Barones Thatcher: als ze zich drie keer omdraait wordt het John, als ze zich twee keer omdraait wordt het Micheal, en als we niets horen wordt het Boris.

Duidelijk toch?