Het zou amusant zijn als het niet zo diep en diep droevig was, die berichtgeving over de drugsmarkt Benelux.

Zie nu toch eens wat de NOS gisteren weer berichtte:

Blahblahblah. Het wordt gemaskeerd met een verhaaltje dat het aan de grensregio ligt, die “kansen zou scheppen”

Volgens emeritus hoogleraar criminologie Cyrille Fijnaut nodigt juist de grensregio en de ligging aan zee uit tot crimineel gedrag, en die is daarom zeer geschikt voor de georganiseerde criminaliteit. “En dan gaat het niet alleen om de productie en handel in drugs. Maar ook om mensensmokkel, wapenhandel, sigarettensmokkel, ladingdiefstal en afvaldumping”, aldus Fijnaut.

Dat heeft het tuig natuurlijk op een MBA geleerd, dat begrijpt iedere politiebeleidsambtenaar. Men neuzelt nog even op dit pad door:

Hoofd landelijke recherche Wilbert Paulissen stelt dat ook het afromen van criminele winsten veel meer aandacht moet krijgen. Wereldwijd lukt het volgens hem maar om twee procent van de winsten bij criminelen weg te halen.

Opnieuw: boeiuh.  Alsof de politie iets begrijpt van het concept ‘winst’. Geld is daar geld, beter bekend als ‘de buit’. Bij criminele organisaties ziet men elk inkomen al snel als winst. Belangrijk is dat echter nauwelijks.

De opbrengst verdwijnt volgens Paulissen vooral naar landen als Colombia, Dubai, China en Panama. Ook gebeurt het dat het geld wordt gestoken in grote investeringsmaatschappijen en via die route soms weer terugkomt in ons land. “Als we in het buitenland geen voet aan de grond krijgen, wordt het hier wel ingewikkeld het probleem aan te pakken.”

Hoe weinig men begrijpt van winst zien we bij dit laatste citaat. Deels is dit geld vanzelfsprekend voor de inkoop, en ongetwijfeld verdwijnt er een hoop naar panama of wie weet waar. Dezelfde eilanden als waar Apple en Unilever hun wisselgeld stallen komen al snel in je op. Ergo, de politie wil greep op de internationale geldstromen. Maar is dat de wortel van het probleem? Al het nieuws dat er gisteren over te horen was suggereert dat. Het is in de woorden van de heer AH, voorheen woonachtig te München, Quatsch, quatsch, quatsch!

Wie hebben in Europa de beste netwerken via welke goederen eenvoudig van het ene land naar het andere kunnen worden gebracht, nu aan de oude grenzen vrijwel geen controles meer zijn? Turken, Marokkanen en andere immigranten. Hoe groter de groep, hoe groter de potentiële contacten. Alle signalen uit de pers binnen Nederland en België wijzen daarom in de richting van Marokkanen. Maar in deze berichtgeving geen woord daar over, zelfs geen suggestie.

Nu ben ik er al een jaar of 10-15 van op de hoogte dat het oude criminele circuit dat in Nederland de drugshandel domineerde is opgevolgd door een nieuw circuit van allochtone herkomst. Natuurlijk beseft de Nederlandse politie dat ook, maar ze krijgt er geen grip op. Zie ook de strijd tussen Marokkaanse bendes waarbij in Amsterdam van tijd tot tijd wat losse onderdelen (hoofden en zo) opduiken van de verliezers in die strijd. De politie hoort er van, ruimt het hoofd op en spreekt er schande van. gearresteerd wordt er vrijwel nooit iemand.

Het is een belangrijke reden waarom zo hard aan gelopen wordt achter Holleeder cs. Die mensen zijn uitgerangeerd en hebben totaal geen betekenis meer in het criminele circuit. Maar de namen klinken bekend, zodat de burger het gevoel heeft dat er wordt gewerkt door de politie. Al die processen stante pede staken zou Nederland niet onveiliger maken; het is geschiedenis die men momenteel in de rechtszalen bedrijft, weinig anders.

De logica van die ‘grensoverschrijdende’ handel is er ook naar. De drugsmarkten zijn niet vervlochten geraakt, aan de top zijn ze altijd één geweest, maar de politie komt daar nu pas achter. Die oude grenzen bestaan alleen nog in de hoofden van politiemensen wier jurisdictie wordt beperkt – criminelen zouden je niet eens uit kunnen leggen waar dat over gaat, behalve hoe gunstig het voor hen uitpakt. Marokkaanse families en hun verbanden in Nederland en België zijn evenzeer grensoverschrijdend. Maar natuurlijk mag het niet genoemd worden. Stel je voor dat de losse leden van die families die bij de overheid werken er een slechte naam van zouden krijgen.