Dr. Liliana Stern on Growing Up in the USSR
Hoe was het om op te groeien in een systeem als dat van de Sovjet-Unie? De eertijdse USSR wordt nog steeds onvoldoende begrepen.
Dr. Liliana Stern, associate professor of economics at Auburn University, joins Jeff Deist in studio to discuss the realities of life under communism. Growing up in Ukraine, Dr. Stern experienced privations that would be unthinkable to her undergraduate students. Even today, hot running water remains a rationed luxury in the region.
But if recent polls are correct, many of her students don’t understand at all the horrors of collectivism. And they sometimes scoff at her terrifying depiction of what “single-payer” healthcare really means. Dr. Stern considers it her life’s work to make Americans understand how good they’ve got it under (relative) capitalism, and to save young people from profound ahistorical ignorance.
You don’t want to miss this show—and be sure to listen for her description of Ukrainian dentistry without anesthesia.
Duur: 24:45
Publicatie 11 november
Heel leerzaam.
Bedankt.
bedankt voor delen
Een heel herkenbaar verhaal voor mij. Een van de weinige echt goede vrienden die ik heb komt ook uit Ukraïne. Ik ken hem nu meer als 22 jaar. Het meest hebben we kontakt via e-mail. Hij komt uit Ivano-Franivsk dat ligt in het westen niet zo ver van de Poolse grens.
Toen ik hem leerde kennen was een van de eerste dingen die hij aan mij vroeg hoeveel televisies ik thuis had. Nog maar 22 jaar geleden. Hij was verbaasd dat ik er maar 1 had thuis. Hij komt zelf uit een familie waarin meerdere mensen een hogere opleiding hebben. Zelf heeft hij niet zo’n heel hoge opleiding, hij is fysiotherapeut. Zijn vrouw is hoogleraar, kindergeneeskunde. Zijn oudste zoon studeert nu in Göttingen en wil hartchirurg worden.
Kort voor het referendum over het Ukraïneverdrag kwam hij ineens een paar dagen logeren hier, samen met zijn zoon. Konden we het eindelijk eens over zaken zoals in de video hebben.
Ik vroeg hem wat zijn herinnering aan de tijd van de USSR was. Zijn antwoord was dat het een gelukkige tijd was. Westerse produkten zoals gympies van Adidas, bluejeans van Levi’s, of horloges van Seiko golden als toppunt van luxe, maar ze leden geen gebrek. Toen ik hem vertelde dat ik drie Seiko horloges heb tegenwoordig was er toch die blik van herkenning.
22 Jaar geleden vertelde hij me dat het zijn droom was dat hij zelf ooit een auto zou kunnen hebben. Een Lada Samara was zijn droom. Ik stond toch wel even te kijken toen hij hier in een dikke terreinwagen kwam voorrijden, een Mitsubishi. Toen ik heb erop aansprak verontschuldigde hij zich als het ware, en vertelde me dat hij 10 jaar lang had moeten sparen voor die auto, én dat hij geluk had gehad spaartegoed in buitenlandse valuta te hebben terwijl de auto in Ukraïne gekocht had, tegen Hryvnia, tegen de oude prijs. Toen ik hem vroeg waar hij dan dacht dat welvaart uit voort zou moeten komen anders dan uit productie en minder uitgeven dan er binnenkomt kreeg ik niet een direct antwoord.
Overigens woont en werkt hijzelf alweer jaaaren in Polen in Lodz. Ik heb hem er wel een bezocht. Daarom verdient hij naar Ukraïense standaard goed.
Verder heeft hij als ‘oorlogsveteraan’ in Ukraïne recht op levenslange gratis huisvesting. Ik vertelde hem dat Nederlandse veteranen dat echt niet hebben. Zijn vrouw woont nog steeds in het gratis appartement in Ivano-Frankivsk, mede door haar werk. Dat wordt door de staat verzorgt. En natuurlijk een vakantiehuisje 25 Km. vanaf Odessa aan de Zwarte zee kust dat bijna was afbetaald.
Toen ik hem vertelde dat socialisme met de val van de muur naar het westen was verplaatst keek hij eerst nog wat glazig. Een uitspraak van hem die me goed is bijgebleven is : “We only want to join the EU because we wanted to live in the free west”.
Nadat ik hem uitlegde dat de EU hetzelfde is als de USSR 2.0, de EUSSR is en een welvaart- en vrijheid vernietigend monster is dat zichzelf voedt met poverty en misery for millions keek hij me nog eens aan, En mijn situatie.
Ik mag hopen dat hij het begrepen heeft. Zelf is hij nu genaturaliseerd tot Pool omdat hij er al jaren werkt. Al was voor hem de voornaamste reden om dat aan te vragen dat hij opgeroepen werd voor dienstplicht in het oosten wegens zijn ervaring. Hij is beter af in oost-Europa.
Natuurlijk wilde hij zijn zoon Amsterdam laten zien. Na de rondvaart door de grachten, het bekijken van de Dam (waar een demonstratie van D’66 was voor het Ukraïne referendum, en de SP tegen demonstreerde) en een wandeling over de Wallen nam ik ze nog mee naar de markt in Noord.
Ik mag hopen dat hij daar socialism@work heeft gezien.