Amsterdam gaat de nieuwe linkse solidariteit uitdragen, en het wachtwoord daarbij is Diversiteit. Een stopwoord waarvan nu al niemand meer precies kan uitleggen wat er mee wordt bedoeld, maar houdt er rekening mee dat u het nog heel vaak zult moeten horen. En dat het een kostbaar woord is dat u duur te staan komt.

Het nieuwe Amsterdamse college gaat alles anders doen. Dat is nog het meest begrijpelijke aan het college-akkoord dat gisteren werd gepresenteerd. De verbeelding moet weer aan de macht lijkt het onuitgesproken motto te zijn, en dat vertaald men als ‘diversiteit’ om dat in een modern jasje te kunnen presenteren. Duidelijk is, dat het nieuwe college alle bezit verdacht heeft verklaard, en alle bezitters zullen worden aangeslagen de nieuwe plannen te financieren. Het gaat slechts om een slordige 150 miljoen euro.

Wat mij het meest trof in alle verslagen die gisteren over dat college-akkoord werden gepubliceerd, was deze passage in De Telegraaf:

Op de vraag hoe ze (Marjolein Moorman, H.) aan hem (de ‘rijke burger’) gaat uitleggen dat krakende uitgeprocedeerde asielzoekers nu met miljoenen gemeenschapsgeld opvang krijgen, antwoordde ze dat dat ’groepen tegenover elkaar plaatsen’ is. Ze vond dat beide groepen ’hulp nodig hebben’.

Het is kenmerkend voor de verpletterende domheid van Moorman (PvdA), die er klaarblijkelijk impliciet van uit gaat dat solidariteit onbeperkt dient te zijn, evenals de middelen van het openbaar bestuur. Dat deze mevrouw geen licht is was me al eerder duidelijk geworden. Dat ze ten koste van alles – als het haar maar een wethoudersstoeltje oplevert – diegenen steunt die willen dat àl het licht dooft omdat dat energievriendelijker is, doet je je realiseren wat de diepere betekenis is van ‘terug naar de natuur’.

Het nieuwe gemeentebestuur wil de hele wereld verbeteren, te beginnen in Amsterdam en met de hoop op een nieuw kabinet voor de toekomst. Daar op vooruitlopend wordt van een aantal Nederlandse wetten die dat nieuwe bestuur niet zinnen al op voorhand verkondigd dat men die negeren gaat. De Nederlandse minister van Binnenlandse Zaken Ollongren, wethouder in het voorgaande gemeentebestuur, heeft al geweigerd in te grijpen in die aangekondigde wetteloosheid. Onder het mom van de zelfstandigheid van het lokale openbaar bestuur.

Wat dergelijke woorden waard zijn? De weigerachtige gemeente Haren zal worden gedwongen tot een fusie met de stad Groningen, welke laatste Lebensraum en belastingbetalers met diepe zakken nodig heeft.

Dat deze minister eerder als wethouder aankondigde dat overheidsingrijpen in haar stad in haar opinie een rechtvaardiging zou zijn voor het uitroepen van de Republiek Amsterdam toont waar het ware probleem zit: Amsterdamse besturen beschouwen zichzelf boven de wet verheven; de gidsen naar een beter leven voor het hele land. Daar hebben parasieten wel vaker last van.

Wat dat in concreto betekent, die rare uitspraak van Moorman, ziet u hieronder.

Wie iets weet van dergelijke zaken, beseft dat als de centrale overheid dit accepteert, hiermee het hek van de Dam is. De genoemde termijn van anderhalf jaar is te bizar voor woorden, en lijkt vooral bedoeld om een clubje als We Are Here tot 2020 onderdak te bieden. Zowel aantallen mensen waarom het zou gaan als de verlengde verblijfsduur lijken totaal willekeurig, en als ze dat niet zijn: zoveel te erger, omdat het wijst op een veel dieper liggend probleem van een totaal machteloze overheid. De bezuinigingen waaruit dit allemaal wordt gefinancierd gaan ten koste van de gehele stadsbevolking, en die bedragen zijn bepaald niet zuinig.

Verdere analyses en andere pijnpunten vindt u hier, hier en hier. Het enige positieve dat nog over Amsterdam te melden valt is dat van dit nieuwe gemeentebestuur niemand meer aan het gas hoeft. Sterker nog, dat wordt verboden. In 2040 moet de stad gasvrij zijn. Tijdens de verkiezingen werd er niet over gesproken, maar hey presto: konijn Groot Wassink wil het zo. En hij draagt de hoge hoed van Amsterdams Führerschap.

‘Een nieuwe lente en een nieuw geluid’?

De voorliggende vraag wat een geluid nieuw maakt, wordt niet alleen niet beantwoord. maar zelfs niet gesteld.