Een persoonlijk eerbetoon wordt door de moderne meutes afgekeurd. Dat is waarom we een persoonlijke waardering steeds minder zullen zien.

Voor de zekerheid± dit is geen persoonlijke kwestie. Waardering krijg je van mensen die je lezen, en prijzen zijn er toch al teveel. Maar er zijn van die dingen waar ik op aan sla omdat het teveel gebeurt, en dan krijg je een patroon. Een patroon dat mij echt niets aanstaat.

Waarom krijgt deze club deze prijs? Omdat ze er is, en piest in hetzelfde gootje als de EU en haar aanhang. Verzet en protest tegen een dictator is eenvoudig niet genoeg. En als iemand iets uitnemends heeft gedaan, dan sla je maar een jaar over, met  je prijs. Want deze prijs is duidelijk bedoelt als een politiek statement.

Hè? Nee. Bah!

Wie even nadenkt beseft dat deze prijs werd gegeven aan mensen die de EU beschouwt als hùn useful idiots. Wie nu een zacht snorrend geluid uit het oosten bespeurt, hoort Sacharow zich omdraaien in zijn graf. Want de vrijheid van de EU is nogal selectief; het is het soort vrijheid dat direct verdwijnt als een land lid wordt van de EU. Hotel California is dan de gouden regel. Met een gouden neusketting; met een gouden slot.

Maar wel een ketting, en een slot.dat toe zit. Lid worden van de EI betekent eenvoudig de ene dictatuur verruilen voor de volgende. Een welvarender dictatuur, zo lang als dat nog duurt. Maar een dictatuur zonder verdere twijfel..

Ook met de Nobelprijs voor de Vrede zagen we dit patroon. Trump was bah (hoe verrassend!), en de prijs ging naar een club die doet waarvoor ze werd opgericht. Van persoonlijke waardering was geen sprake, en dat is een slechte zaak. Het is waardering voor de daden van een goed geleide kudde.

Hebben we er daarvan niet al veel teveel?