De deugmens is een respectloze narcist
De term ‘Gutmensch’ is aan het verdwijnen en lijkt te worden vervangen door de term “deugmens”. Dat is een goede ontwikkeling.
De ‘Gutmensch’ kan zich nader beschouwd helemaal niet beroepen op zijn goedheid. Hij wil als regel deugdzaam zijn. Maar dat geeft problemen. Omwille van de deugd kiest hij voor een standpunt en handelt daarnaar ongeacht de gevolgen.
Als hij ‘welkom vluchtelingen’ roept, handelt hij vanuit de deugd om mensen in nood te helpen. De vraag of het werkelijk om mensen in nood gaat interesseert hem nauwelijks. Als er ‘hulp’ wordt geroepen, ga je helpen. Of de hulp helpt, interesseert hem ook nauwelijks. Hij heeft goede bedoelingen en dat moet genoeg zijn. Of we in staat zijn om alle mensen die om hulp (asiel) vragen te helpen, interesseert hem ook al niet. Hem interesseert slechts de houding. Die is goed of niet goed.
De deugmens is een respectloos mens. Dat gebrek aan respect begint al als hij na het roepen van ‘welkom’ naar huis terugkeert en het aan anderen overlaat om zich over de gevolgen van zijn ‘goed zijn’ te ontfermen.
De deugmens is in de geschiedenis een akelig mens. Ooit was het deugdzaam om heksen te verbranden of te verdrinken. Ooit was het deugdzaam om ketters te vervolgen en hielp de deugmens om de inquisitie op te tuigen. De deugmens is nogal modegevoelig. Tot op de dag van vandaag vindt hij nieuwe doelen om zijn deugzaamheid te bewijzen en aan anderen op te leggen.
De deugmens is een narcist die zich moreel verheven voelt en geen antenne heeft voor wat anderen beweegt. Hij heeft geen respect voor de gevoelens en inzichten van anderen die afwijken van de zijne. Als hij zo’n afwijkeling aantreft, zet zijn narcisme hem er toe om die te vernietigen. De tegenwoordige modes betreffen vooral klimaat en migratie. De deugmens is in discussies over die onderwerpen aan te treffen als donderprediker die anderen voorhoudt wat de juiste houding is. Wie zich daarin niet schikt loopt tegen de inquisitie aan die hem verbaal vernietigt en van zijn reputatie berooft.
Schuld en boete lijkt ten grondslag te liggen aan wat de deugmens beweegt. Hem is gemakkelijk schuld aan te praten, het is zijn kwetsbaarheid. De opvatting dat narcisme in feite een overcompensatie is van angst en minderwaardigheidsgevoelens, kon wel eens kloppen. De deugmens heeft behoefte om voor anderen een deugmens te zijn. ‘Zie mij’ is zijn spel, ‘waarom ben je niet even deugdzaam als ik?’. Het geeft hem macht over anderen en daar ligt de feitelijke psychische behoefte van de deugmens.
Ondertussen is de deugmens allesbehalve deugdzaam. Hij maakt slachtoffers en schept maatschappelijke problematiek. Hij bestrijdt niet het kwade, maar degenen die hem niet volgen. Democratisch respect voor andere inzichten dan de zijne behoort niet tot zijn deugden. Hij is nietsontziend in het afdwingen van zijn standpunten. In het trouw blijven aan zijn eigen deugzaamheid is de deugmens zowel hypocriet als opportunistisch. Ook dat behoort tot zijn narcistische persoonlijkheid.
Slechts zelden neemt de deugmens zijn standpunten serieus in zijn eigen leven. Dat is logisch want hij gebruikt die standpunten slechts om macht uit te oefenen. Een goed voorbeeld is te vinden bij de problematiek van ‘witte scholen’. De deugmens die diversiteit prijst kiest er toch maar liever voor om de eigen kinderen naar een ‘witte’ school te sturen. Dagblad Parool schrijft daar al maanden over. Wat er ook wordt geprobeerd, het lukt maar niet om het probleem van ‘witte’ en ‘zwarte’ scholen op te lossen. De deugmens haakt af waar het zijn eigen vermeend belang raakt.
In het maatschappelijk debat lijkt de deugmens de overhand te hebben. Dat betekent dat ‘narcisme’ een nog onvoldoende herkend maatschappelijk fenomeen is en daarom kan woekeren.
Dit artikel verscheen eerder op de blog Harde Woorden.
Deugmensen zijn van alle tijden. Als produkt van de zestiger jaren waren we blij dat we de toenmalige deugmensen uit het openbaar bestuur, de kerken en het onderwijs (kortom anti-autoriteit) op hun plaats konden zetten. De onafhankelijke media stonden aan onze kant.
Het is dan ook stuitend dat die anti-autoriteits-leden juist nu een nieuwe klasse van deugmensen is gaan vormen en steun hebben bij diezelfde nu 40 jaar oudere journalisten, alleen de huidige klasse is aanzienlijk agressiever, absoluter en gewelddadiger bij het afdwingen van het door hen zo schijnheilig opgehouden gewenste gedrag dan in die zestiger jaren, waar ze zich eigenlijk redelijk willoos naar de slachtbanken der deugd lieten leiden. Een typisch geval van ‘Animal Farm’.
@ Dik Ahles “Als produkt van de zestiger jaren waren we blij dat we de toenmalige deugmensen uit het openbaar bestuur, de kerken en het onderwijs (kortom anti-autoriteit) op hun plaats konden zetten.”
Wie zijn “we”? En… werden die “we” misschien niet zelf geïndoctrineerd en gepositioneerd als deugmens met onzin als: ‘Als je jong bent deug je als je links bent’.
Daarom is het niet verwonderlijk zoals u meent, dat die ‘anti-autoriteits-leden’ van toen de nieuwe deugmensen zijn. Ze waren het namelijk altijd al (moreel superieur), alleen de focus is verlegd.
Wat een prachtige beschrijving van “onze” politici (een spaarzame enkeling daargelaten en niet te vergeten “onze” BNers.
Zeer, zeer treffend!
De reden dat degenen die het in politiek voor het zeggen hebben niks doen tegen de linkse terroristen van Antifa is, omdat ze hetzelfde doel hebben nl. zie ons eens als verlossers van Het Kwaad in de wereld. In die zin is de Hongaarse premier Orban een verademing tussen de Timmermansen, Junckers, Halsema’s, Pechtolds en ga zo maar door.
@wim en Dick Ahles
Met “we” wordt bedoeld de 1e generatie van na de oorlog die van de wederopbouw kon profiteren. Uit die generatie kwam een radicale afwijzing van het systeem en de oudere generatie die de wereld in twee verschrikkelijke wereldoorlogen hadden gestort. Het was begrijpelijk anti-autoritair en anti de hypocriete oudere generatie, die blijkbaar niets had geleerd van de gemaakte fouten.
Jammer genoeg is het met die “geradicaliseerde” jeugdbeweging slecht afgelopen. India, drugs, criminalisering ,waanzin, en vooral de oppressie van de gevestigde kant hebben veel van die radicalen de kop gekost en behalve degenen die het wel gemaakt hebben en veel succes hadden, bijvoorbeeld in de computerrevolutie, is de middenmoot getrouwd en weer opgegaan in de “machine”.
Maar de ideologie zelf is werd overgenomen door de marxisten en de “68ers”, die in de ideeën van de hippies ammunitie vonden voor het afbreken van de “kapitalistische” maatschappij. En zo werd de generatie die Dick Ahles noemt ingekapseld in politieke ideologieën (socialisme, communisme. anarchisme etvcetera) en het gedachtegoed is nu het verplichte gedachtegoed, als wapen in de handen van de deugmens.
Dus als Dick Ahles praat over “we”, dan hoor ik er in ieder geval bij. Maar 99% van degenen in de media die zich op hun deelame in die generatie beroepen zijn de ergsten van de ergsten. Ze staan boven de deugmens doordat zij degenen zijn die die deugmens manipuleren. Want als de deugmens, en mensen willen graag deugen, werkelijk zou weten wie er deugt en wie niet, dan zou het er in NL heel anders uitzien.
Goed artikel: prima doorlichting van de huidige beleids- en bestuurs-lagen.
De huidige “boven-ons-gestelden” zijn veel en veel erger, dan die in de vijftiger jaren. Die
laatsten bouwden i.i.g nog veel nuttigs op.
De huidige elites, zijn ongehoord: zelf-ingenomen, betweterig, macht-wellustig,
denk-lui, onverschillig en on-productief; kortom: post-moderne ….. leegte …..
Ze zijn zeer schadelijk voor alle gewone, ijverige mensen, en voor ons land.
Arm Nederlaagland …..
De wetten van het progressieve denken is hier mooi beschreven.
Alweer een paar jaar oud (2006) maar nog steeds actueel.
https://meervrijheid.nl/index.php?pagina=1426
https://meervrijheid.nl/?pagina=1427
https://meervrijheid.nl/?pagina=1428
Wat een herkenning
@ Anno Niemendal; bedankt voor de linken met de herkenbare typische linkse wetten:
-De wet van het abjecte Westen, luidend: ‘Bij een conflict tussen westers en niet-westers kiest de progressieve intellectueel voor niet-westers’
-De wet van de onderdrukte minderheden’. Deze wet luidt: ‘Bij een conflict tussen een minderheid en een meerderheid kiest de progressieve intellectueel voor de minderheid’
De toelichtingen in de artikelen zijn ook goed!