Zaterdag was er een demonstratie tegen democratie. De belangrijkste politieke partijen leken het niet eens te beseffen. Ze knikten slechts. Instemmend.

En natuurlijk was die demonstratie in Amsterdam. Verbazen kan dat niemand. Ook hysterie heeft een overtreffende trap, en Amsterdam viert dat als de paus Pasen. Als een wederopstanding.

Dat was het dan ook. Een waarvan de consequenties moedwillig worden genegeerd. Ook: geen incidenten – drie arrestaties.

Wat zagen we? De Antifa en hun Angehauchten die protesteerden tegen een verkiezingsoverwinning van het FvD. Dezelfde groep die van oudsher het Nederlands bevoegd gezag beschuldigt van onderdrukking en fascisme. Dat dat gezag hen tientallen jaren eenvoudig negeerde omdat de politie weigerde hun ‘krakersbolwerken’ te ontmantelen – omdat men bang was een burgeroorlog te ontketenen? Of omdat de kinderen van gezagsdragers zich in die bolwerken hadden verschanst? De link en medeplichtigheid tussen verondersteld gezag en veronderstelde antifascisten lag open en bloot op straat in Amsterdam. En niemand die het al die jaren veroordeelde.

Terwijl generaties PvdA-burgemeesters fleemden over ‘die lieve stad Amsterdam’, lieten diezelfde Regenten een vrijstaat binnen hun stad ontstaan, en beschermden die zelfs tegen het landelijk gezag. Deze burgemeesters weigerden lange tijd elk ingrijpen.

Nu heeft Amsterdam een burgemeester van GroenLinks. en blijkt dat het erger kan. De burgemeester monkelt slechts dat bepaalde zaken niet gezegd zouden moeten worden, omdat dat tegen de wet is. De Amsterdamse politie laat weten dat er mogelijk dingen zijn gezegd die onderzocht moeten worden – je hoort ze klappertanden. Op het resultaat hoeft u niet te wachten: voor zaken politieke tegenstanders aangedaan blijkt keer op keer dat onderzoek faalt of men deelt mede dat het niets heeft opgeleverd. Of ze, zoals de bedreigers van Wilders, moeten een paar weken schoffelen.

Herinnert u zich de aanslag op die Duitse AfD-politicus in Hamburg? De man werd bijna doodgeslagen, de Nederlandse MSM vloog uit de bocht en de Duitse politie heeft nog steeds geen begin van een aanwijzing aangaande de daders. Terwijl er duidelijke camera-beelden beschikbaar waren. Onontkoombaar moet de conclusie zijn, dat het gezag zich meer verbonden voelt met de anti-democratie dan met de democratie.

Niemand die bij zijn verstand is kan Antifa beschouwen als onderdeel van democratisch Nederland. Desondanks werd dit weekend in de media gepretendeerd dat we blij mogen zijn dat Antifa en haar griezelige handlangers nog de democratie komen ‘verdedigen’. Diverse politici van wie je beter verwachten mag zwegen veelbetekenend. Ze veroordeelden niet deze demonstratie en wie er achter zaten, maar beperkten zich laf tot een slogan leuze die zo overduidelijk strafbaar is dat ze er niet aan ontkwamen.

Tè weinig. Wat Antifa deed was tegen democratie demonstreren, en in hun hart zijn de Regenten het daar maar al te zeer mee eens.

Baudet is niet een dag voor de verkiezingen vermoord, maar wat we nu gebeuren zien is waarvan we hadden kunnen ‘genieten’ als Volkert van der Graaf besloten had thuis te blijven op die 6e mei in 2002. In 2002 kon men de LPF de macht binnenslepen, omdat de stuurloze opvolgers van Fortuyn tè machtsgeil waren om te beseffen dat ze zo de Fortuyn-revolte om zeep hielpen. Nu zien we slechts dat men voornemens lijkt de tegengestelde manoeuvre te proberen: isoleren en negeren. Roboropje gaf aan dat dat zijn wens is, en aan het geklaag van het mopperende Antifa-koekoeksjong Klaver zal door de Regentenpartijen – met modificaties – gehoor gegeven worden.

Vorige week meende ik dat binnen de Regentenpartijen het verstand dit weekend zou zegevieren. Niets wijst daarop. We gaan interessante tijden tegemoet, of zou Rutte daadwerkelijk het voornemen hebben zijn kans in Brussel te laten schieten? Want diens vertrek nu betekent niets anders dan de onmiddellijke ondergang van wat wij kennen als de Regentenpartij.

Om dat te voorkomen zou men de democratie geheel moeten afschaffen, en daarvoor lijkt het me te vroeg.