Beziend hoe in de praktijk de waarden en normen van het CDA door die partij worden gebruikt, zou je van deze partij meer voorzichtigheid met uitspraken verwachten.

De provinciale politiek spreekt wat minder tot de verbeelding. Best belangrijk hoe de ruimte wordt ingedeeld, maar over het algemeen komen er maar weinig onderwerpen langs waarover kiezers of gekozenen in vuur en vlam geraken. In Groningen heb je natuurlijk de aardbevingsproblematiek, maar daarover gaat Provinciale Staten niet of nauwelijks en bovendien zijn de partijen het daarover in hoge mate eens (Groningen is een wingewest en het is een schande).

Maar we hebben in Groningen ook het grootste asielzoekerscentrum van het land met alle negatieve gevolgen van dien. Voor de PVV waren de problemen rond het asielzoekerscentrum in Ter Apel al jaren geleden duidelijk. Pas nu wegkijken niet langer kan, is er ook aandacht van andere partijen en bestuurders. Mijn toenmalige collega Dennis Ram stelde op 30 mei 2018 namens de PVV de problemen rondom het asielzoekerscentrum in Ter Apel in keurige bewoordingen aan de orde en diende tijdens de vergadering een motie in om een lobby te starten om het asielzoekerscentrum gesloten te krijgen. Als je net als het huidige kabinet, waar het CDA deel van uitmaakt, inzet op opvang in de regio is de uiteindelijke consequentie natuurlijk sowieso sluiting van asielzoekerscentra in eigen land.

Het zal niemand verbazen dat veel partijen deze motie in soms felle bewoordingen afwezen. D66 vond het ‘walgelijk’ om überhaupt dit soort discussies te moeten voeren, maar het CDA maakte het nog net wat bonter door nota bene in een stemverklaring (net vóór het stemmen over de motie, als er geen debat meer mogelijk is) te verklaren dat het een ‘weerzinwekkende motie’ was. De christelijke waarde van de barmhartigheid zal een rol hebben gespeeld, ook al is barmhartigheid jegens populisten vaak ver te zoeken.

Het duurde bijna een half jaar voordat ik namens de fractie van de PVV hierop terug kon komen. In de vergadering van Provinciale Staten van 14 november 2018 stond de behandeling van de begroting 2019 op de agenda en dat bood mij de gelegenheid het volgende naar voren te brengen:

‘Ik las dat naar aanleiding van een recent bezoek aan Brussel ‘de suggestie is gedaan om op een meer structurele basis aandacht te besteden aan de Europese dimensie van het statenwerk’. Dat zou wel eens een heel goed idee kunnen zijn. Ik vraag dan aandacht voor het volgende. Op 23 juni 2016 hield de antisemitische dictator Mahmoud Abbas in de huiskamer van onze bestuurlijke elite, het Europees Parlement, een antisemitische redevoering (‘de Joden vergiftigen onze bronnen’). Dat feit is op zichzelf al treurig genoeg. Maar dat hij daarvoor ook nog eens een staande ovatie van 30 seconden kreeg – kijk, dat vind ik nou weerzinwekkend. Ik vrees dat ook de grootste, christendemocratische, fractie in dat parlement mee klapte en vraag hier speciaal aan mijn collega’s van het CDA, de partij van normen en waarden, de partij die moreel zo graag hoog te paard gaat zitten, a) of zij dat ook niet weerzinwekkend vinden en b) of zij hun collega’s in Brussel hierop zouden willen aanspreken.’

Het behoeft geen betoog dat het CDA hier tot op heden niet op heeft gereageerd. Het zou mij een lief ding waard zijn als het CDA (maar ook de ongetwijfeld net zo hard meeklappende liberalen, groenen en sociaaldemocraten) tot in lengte van jaren op deze schandelijke vertoning wordt aangesproken. Waarbij het aanbeveling verdient om voor het juiste perspectief de volgende context in de gaten te houden:

Eeuwenlange christelijke Jodenhaat en pogroms boden een vruchtbare bodem voor de langste en meest systematische pogrom ooit, de Holocaust, die niet voor niets in christelijk Europa plaatsvond. Sinds 1948 biedt de Joodse staat Israël Joden eindelijk een veilige haven. De christelijke Europese Unie financiert via Palestijnse uitbetaalloketten terreur tegen onschuldige en vredelievende burgers van de Joodse staat Israël. De christelijke Europese Unie schendt het internationale recht door Palestijnse bebouwing in Judea en Samaria te financieren op plekken waar dat volgens de Oslo-akkoorden uit 1995 niet is toegestaan (in de zogenaamde Zone C). De christelijke Europese Unie steunt de islamitische dictatuur in Iran, de zelfverklaarde doodsvijand van Israël, dat niet alleen Israël van de kaart wil vegen, maar alle Joden wil uitroeien. Onder leiding van de christelijke bondskanselier van Duitsland wordt Europa middels de immigratie van miljoenen Jodenhatende moslims alsnog Judenrein gemaakt.

Het tamboereren op waarden en normen door het CDA is nooit veel dieper gegaan dan ‘zo gaan we niet met elkaar om’. Het wordt zo langzamerhand tijd voor een verdiepingsslagje bij onze christenbroeders in de zogenaamde waardengemeenschap Europese Unie.

---

Ronald Katee was tot maart 2019 lid van Provinciale Staten van Groningen, aanvankelijk voor de PVV.