Als het niet zo’n vervelende bijsmaak had, zou je het zelfs grappig kunnen vinden. Zaterdag meldde Trouw dat 80 vluchtelingen een voormalig schoolgebouw in Amsterdam-Oost hebben gekraakt.

Je zou dus kunnen zeggen: “Die zijn goed geïntegreerd, ze kennen zelfs onze gebruiken die zijn afgeschaft op hun duimpje.” Dat echter is al te optimistisch geredeneerd.

Deze groep migranten – laten we het beestje maar bij de naam noemen – heeft zojuist een onderkomen verlaten waar ze op last van de rechter uit moesten. En de bed-bad-brood-regeling vinden ze onacceptabel, want dan worden ze iedere dag ’s ochtends buiten gezet. Dat zorgt voor veel stress en onzekerheid, men wil een plek waar de groep tot rust kan komen. “Nachtopvang is geen oplossing.”

Maar de waarheid achter hun waarheid komt pas echt om de hoek kijken als we horen wat men doen wil met het versgekraakte onderkomen: het wordt een “Vluchtacademie“. Waarom hoor ik hier in de echo’s van de recente bezetting van Bungehuis en Maagdenhuis? Omdat hierachter dezelfde mensen zitten, en deze “Vluchtacademie” binnen de kortste keren zal verworden tot een jeugdherberg voor werkschuw tuig van middelbare leeftijd dat een onderkomen zoekt om ook overdag zo goedkoop mogelijk hun biertjes te consumeren.

Aan het taalgebruik herkent men de achtergrond – AFA-agitprop.

Wat dit wel laat zien, is dat rechtsspraak op basis van de plek die gekraakt wordt geen adequaat antwoord is op deze bende slechtwillende klaplopers. Ergo, niet een bevel tot ontruiming dient bij de rechtbank te worden bepleit, maar een verbod nog op dergelijke wijze de samenleving te dwarsbomen. Het vereist een iets andere manier van denken, maar als men weggetjes rond wetgeving zoekt, dient de wetgever die weggetjes met prikkeldraad (of een hoge muur, sic!) af te sluiten.