De vakantie van de koning en zijn vrouw interesseerde me niet, noch de ophef er na over de prinsessen. Maar dat de leugenpremier nu roept dat dat deels privé was? Kletskoek.

Want dat de leugenpremier liegt voor de staatkundige bescherming van vorst en vaderland maakt het niet minder een leugen, en van deze onnozele kwast verlang ik wel wat beters dan dit. En het is heel simpel: onder de regels van de ministeriële verantwoordelijkheid is het enige waarover de regering niet hoeft te worden geraadpleegd is over wat er achter de Nedelandse voordeuren van de Oranjes gebeurt (en over wat goed toegedekt blijft). Elke andere beweging van de officiële leden van het Koninklijk Huis moet verantwoord kunnen worden.

Het openbaar belang is wat betreft de daden van de leden van het koningshuis een nieuw staatsrechtelijk begrip. Gaat iemand in de Kamer Rutte daar nog naar vragen? Het verdient als zodanig alvast enige reflectie.

Deze hele episode is een kwestie van slappe knieën en een zwakke ruggegraat. Eerst blek de premier niet in staat de koning en diens gezin van de vakantie naar Griekenland af te houden, daarna deed hij een knieval voor de publieke opinie door de terugkeer van de koning te gelasten, maar liet hij als compromis met het Koninklijk Huis twee prinsessen een midweek rond struinen in Griekenland.

En ook wat daarover wordt beweerd illustreert weinig anders dan zwakke knieën en het gemis aan een ruggegraat: Dat de leugenpremier niet in staat blijkt de zaken soepeler te laten verlopen legt staatsrechtelijk namelijk een hypotheek op de toekomstige verhouding tussen een volgende premier en de kroonprinses die nu fiat heeft gekregen om de wensen van de voor haar verantwoordelijken te negeren als dat haar beter uitkomt.

Dat het tweede prinsesje ook niet mee naar huis hoefde kan diverse redenen hebben, maar het heeft er veel van weg dat het teveel zou opvallen als de kroonprinses in haar eentje weg bleef. De toegevoegd waarde van Alexia was derhalve te bewijzen dat het geen gril van een verwend nest was dat Amalia wegbleef. Wat hoogstvermoedelijk nu juist wèl de kwestie was.

Alleen de premier weet dat zeker – dat hij zijn vicepremier De Jonge Clown niet inlichtte suggereert al dat het ging om iets dat beslist niet buiten een heel kleine kring moest worden geregel.

Ik ben geen tegenstander van de monarchie en zie ook niet veel in veranderingen, maar vooral om praktische redenen. Het idee dat Thom de Graaf president van Nederland zou zijn doet me kotsen. Evenzo was ik uitermate blij en gelukkig dat Beatrix opkraste; ze had bewezen een te weinig democratische instelling te hebben om nog veel langer te kunnen functioneren als ons staatshoofd. Het probleem blijft da t een staat een staatshoofd nodig heeft, vaak om puur procedurele redenen. Dan kun je het slechter treffen dan met een koning die zijn baantje maar zozo interessant vindt.

Maar dan moet er wel een premier naast  staan die geen slappe vaatdoek is. Leugenpremier Rutte heeft andermaal bewezen dat het de hoogste tijd is dat ook hij verdwijnt. Al houd ik zoals altijd mijn hart vast voor wie hem zal opvolgen.