• Jihad-terreur (heel wat jihadisten komen op dit moment overigens weer vrij uit de gevangenis)
• Salafisme
• Sharia-getto’s
• Haat predikende imams
• Tienduizenden (moslim)kinderen worden bang gemaakt met de hel en martelingen en het graf
• Genitale verminking bij vrouwen
• De opmars van de vrouwenonderdrukkende islamitische sluier, ook bij piepjonge meisjes
• Kindhuwelijken
• Koranscholen
• Levensgevaarlijke trouwstoeten
• Polygamie
• Groepsverkrachtingen
• Eerwraakmoorden
• Massa-aanrandingen (‘taharrush’)
• Zelfcensuur of censuur inzake kritiek op of spotten met de islam
• Nikabs, boerka’s en boerkini’s
• Tienerprostitutie (‘loverboys’: ‘meestal jongens met een migratieachtergrond van de derde generatie’)
• Grooming gangs (‘child grooming’)
• Nieuwjaarsrellen en autobranden, in wijken waar veel jongeren met een islamitische migratieachtergrond wonen
• Wijken waar veel mensen met een islamitische achtergrond wonen, die door meisjes en vrouwen, herkenbare Joden en homoseksuelen uit angst worden gemeden of waar ze hun kledij en/of gedrag aanpassen

‘Voor vrijheid dus tegen islamisering’
In mijn boek Voor vrijheid dus tegen islamisering geef ik honderden concrete voorbeelden van zulke verschijnselen en trends in het België en West-Europa van vandaag. 50 jaar geleden bestonden zulke importfenomenen hier eigenlijk niet. Niet dat onze maatschappij toen perfect was: criminaliteit, pedofilie en (groeps)verkrachtingen zijn er altijd geweest en zullen er helaas altijd zijn.

Maar de verschijning of opmars van bovengenoemde fenomenen en trends, kan niet los worden gezien van de immigratie van bepaalde groepen mensen met een bepaalde religieuze cultuur afkomstig uit landen waar mensenrechten niet hoog in het vaandel worden gedragen. Bepaalde mores, tradities, gebruiken en mentaliteiten die worden meegenomen uit de islamitische of Afrikaanse wereld zijn geenszins een verrijking en tasten ons kwetsbaar sociocultureel weefsel aan.

‘Voller, armer en islamitischer’
De Nederlandse journalist Syp Wynia vatte de situatie voor Nederland als volgt samen: ‘Nederland wordt voller, armer en islamitischer’. Eén van de meest tekenende en frappante voorbeelden hiervan – dat zich ook in andere West-Europese landen voordoet – vind ik de verpauperde moslimwijken in Frankrijk waar vrouwen uit het straatbeeld zijn verbannen. In zulke wijken waant men zich niet meer in het Westen of Europa, maar in een wijk in een islamitische land zoals Pakistan of Algerije.

Roose en El Hammouchi grossieren in goedbekkende slagzinnen en klinkende begrippen als ‘liberale democratie’, maar welk concreet antwoord hebben zij op dit soort concrete, existentiële casussen? De facto zijn in zulke wijken immers voor heel wat bewoners de regels van de ‘liberale democratie’ vervangen door andere, islamitische regels, die daar haaks op staan.

Utopisch maakbaarheidsdenken
Uiteraard beweert de N-VA dat ook zij bovengenoemde fenomenen en evoluties afwijst en streng wil aanpakken. Maar de crux is: hoe dan? Volgens mij kun je niet beweren dat je zulke zaken wilt terugdringen of zelfs volledig uit onze samenleving wilt bannen, terwijl je ze tegelijkertijd via immigratiestromen voortdurend laat binnenkomen in onze samenleving. Ik schreef het hier al eerder: wie de islamitische wereld blijft binnenhalen, wordt uiteindelijk zelf de islamitische wereld.

Een voorbeeld: wanneer onderzoek uitwijst dat een meerderheid van de moslims in Afghanistan de sharia verkiest, inclusief de islamitische opvatting over niet-moslims, afvalligen, vrije meningsuiting, homoseksuelen en vrouwen, waarom zou je dan als samenleving nog elk jaar vele honderden Afghanen opnemen? Het is toch evident dat dit zal leiden tot (de toename van) van een of meerdere van bovengenoemde inhumane en achterlijke verschijnselen in onze steden? Of gelooft men echt, zoals kennelijk ex-staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken, dat flutmaatregeltjes zoals een zogenaamde nieuwkomersverklaring en een cursus ‘Omgaan met vrouwen’, soelaas bieden? Wie gelooft dat zulke oppervlakkigheden de eeuwenoude, vaak vastgeroeste cultureel-religieuze opvattingen van nieuwkomers fundamenteel kunnen en zullen veranderen, enkelingen daargelaten? Zulk utopisch maakbaarheidsdenken is gevaarlijk.

Integratiecursus?
Een Qatarese vrouw volgde in Noorwegen een integratiecursus en concludeerde: ‘Geen enkele man uit het Oosten (Midden-Oosten, of Afrika, SvR) kan worden veranderd door een wekelijkse Noorse integratiecursus (…) Zodra ze hun verblijfsvergunning krijgen, zeggen ze vaarwel aan datgene wat hen is geleerd.’ Neem nu antisemitisme. De ophef over het Aalsters carnaval staat in schril contrast met de stilte over het feit dat de vele tienduizenden migranten en asielzoekers die de afgelopen jaren Europa en België zijn binnengekomen, veelal afkomstig zijn uit islamitische landen waar antisemitisme met de paplepel wordt meegegeven. Gevolg: uit de regio Parijs zijn op 10 jaar tijd 50.000 Joden weggevlucht.

Succesvolle integratie
Succesvolle integratie is alleen mogelijk wanneer:

1. Het aantal immigranten strikt beperkt wordt en beheersbaar blijft. Het demografisch, sociocultureel en financieel-economisch draagvlak van een natie is immers verre van oneindig. Een plafond in de vorm van een asiel- en immigratiequotum is daarom noodzakelijk;
2. de wil en het doorzettingsvermogen om te integreren bij de nieuwkomer aanwezig is en boven alles gaat. Dat hangt zeer nauw samen met de mate waarin de cultuur in het land van herkomst concordant is met die in het land van aankomst. Sommige culturen zijn in zekere mate met mekaar compatibel of zelfs gelijkaardig, andere amper of niet. Italianen en Chinezen aarden en integreren hier dan ook véél beter dan Marokkanen, Turken, Afghanen en Somaliërs.

Economische meerwaarde
Immigratie moet verder ook een economische meerwaarde zijn: het heeft geen zin om onze bevolking te laten blijven aangroeien door immigratie, en al zeker niet wanneer die aangroei ‘niet kwaliteitsvol’ is, aldus een recente studie van ING, die als conclusie heeft dat grote steden als Brussel en Antwerpen deze bevolkingsgroei fiscaal niet aankunnen. Op sociaaleconomisch vlak zouden immigranten in het land van aankomst dus bovengemiddeld moeten scoren, zo concludeert ook de Nederlandse demograaf dr. Joop Hartog in zijn afscheidscollege aan de Universiteit Amsterdam.

Integratie of assimilatie?
Mijn vriendin is afkomstig uit Iran, heeft een Master-diploma waaraan een structureel tekort is, werkt hier in een farmaceutisch bedrijf en leert Nederlands. Ze eet regelmatig Perzisch (net zoals ik nu) en viert in maart Perzisch nieuwjaar (Nowruz). Wanneer het gaat over kleding, uitstraling, opvattingen en normen en waarden, is zij westerser dan bepaalde westerlingen die hun eigen geschiedenis en cultuur begrijpen noch waarderen.

Is zij nu geïntegreerd of (gedeeltelijk) geassimileerd? Ik weet het niet, maar wat wel zeker is, is dat zij een culturele én sociaaleconomische meerwaarde vormt voor onze Vlaamse samenleving. Gelukkig is zij niet alleen, maar ons immigratiebeleid zou erop gericht moeten zijn om, met mondjesmaat en louter op basis van onze noden en draagkracht, alleen nog zulke mensen toe te laten tot onze samenleving. Dus géén structurele, massale immigratiestroom die, zoals al decennia het geval is, op zowel cultureel als sociaaleconomisch vlak ongecontroleerd is (onder de regering-Michel was er op vier jaar tijd een influx van meer dan 500.000).

Vlaming onder de Vlamingen
De volgens het bekende onderzoek van dr. Ruud Koopmans honderdduizenden ‘consistent fundamentalistische’ moslims horen hier dan ook niet thuis en vormen een (potentieel) probleem. Daarom ook leggen wij de lat zo hoog en zijn wij bovendien realistisch (en dus niet maakbaarheidsutopistisch) over welke migranten afkomstig uit welke cultuur een groot integratiepotentieel en dus een reële kans hebben om Vlaming onder de Vlamingen te kunnen zijn, en welke niet. Mocht ons zogenaamde ‘xenofobe discours’ decennia geleden al ernstig zijn genomen, dan leefden we vandaag in een heel ander, welvarender, vrijer en veiliger Vlaanderen; zónder verpauperde islamiserende wijken waar niet zelden xenofobe moskeeën en Koranscholen, islamitische sluiers en halalwinkels de toon zetten, waardoor heel wat Vlamingen er zijn weggevlucht of die buurten mijden.

‘Homogeniteit van een bevolking is belangrijk’
Het samenlevingsmodel van mijn partij is wel degelijk inclusief, maar met respect voor onze demografische, financieel-economische en socioculturele draagkracht. Het model is er ook alleen voor degenen die Vlaming onder de Vlamingen zijn of kunnen en willen worden. Wie dat ‘exclusief’ wil noemen, die doet maar. Maar leugens over onze partij, zoals dat we ons op ras zouden baseren, aanvaard ik niet. Brandmerk wat wij willen níet als racisme of xenofobie.

Het was de helaas zopas overleden filosoof Etienne Vermeersch die stelde dat ‘homogeniteit van een bevolking belangrijk is’ en dat ‘het gevaarlijk is om grote bevolkingsgroepen met een andere cultuur op te nemen’. Dat betekent dus uitdrukkelijk níet dat iedereen biefstuk-friet moeten eten, maar wel dat de uitheemse, veelal islamitische fenomenen, gedragingen en opvattingen die ik hierboven heb aangehaald bij ons geen plaats hebben.

Schaamteloze hypocrisie
Tot slot: Roose en El Hammouchi schrijven over ‘een beschaafde samenleving’ en ‘rationele, goed bedoelende mensen’ die ‘het met elkaar oneens kunnen zijn zonder elkaar te beledigen’. Wie op deze website mijn stuk ‘De leugens en scheldpartijen van Othman El Hammouchi’ leest en deze tweet bekijkt, zal zijn of haar hoofd schudden over de schaamteloze hypocrisie van dat duo.

Dit artikel verscheen eerder bij Knack.be en (iets uitgebreider) Doorbraak.be