Het heeft een hele tijd geduurd, maar langzaam aan gaan er aarzelend wat oogjes open.

Volkskrant: “Schippers moeten nu ook echt iets gaan doen” “Door de lafhartige opstelling van scholen leren kinderen vaak geen levensbeschouwing en burgerschap meer.”

Volkskrant: “Verraad van de feministen” Feministen en islam.

AD: “Achter Islamisering zit een plan” De islamisering van Europa gaat volgens een bepaalde strategie, geeft Machteld Zee aan in haar boek Heilige Identiteiten dat vandaag verschijnt. ,,Pas als je de kennis bezit, zie je wat er gaande is.”

Dit in de MSM en linkse media. Nog een paar jaar, en we mogen onze ogen echt open doen. Maar voor we te vroeg juichen, wil ik u op een paar situaties – met extra aandacht voor het VK – wijzen. Ik geef, zoals gebruikelijk, veel verwijzingen naar oudere stukken. Ook, om aan te geven dat het totaalplaatje van lui en oppervlakkig denken een blundercultuur heeft gecreëerd.

“Schippers moeten nu echt iets gaan doen” is een sentiment dat al jaren lang informeel aan lunchtafels en in commentsections rondzweefde. ‘Nieuwe eisen schoolbestuur‘ – als we dit sentiment volgen: militaire achtergrond, bij voorkeur special-forces, bereid te sneuvelen op het slagveld van het schoolplein, heeft geen last van dagelijkse tegenaanvallen.

Vandaar dat ik opmerkte:

“We zijn ook verantwoordelijk wanneer we, van bijvoorbeeld een schooldirecteur, verwachten dat hij islamitische intolerantie aanpakt, zonder dat we aanbieden hem indien nodig te beschermen.”

“Verraad van de feministen” heb ik weinig op aan te merken behalve hoe lang we er op moesten wachten. Feministen die niet met het verraad meegingen zijn jarenlang door hun ‘zusters’ verstoten.

AD: “Achter islamisering zit een plan”, is hopelijk een keerpunt in opinie, maar juich niet te vroeg. Hier duiken we de wereld in van het “correct” denkende VK.

Om te beginnen is al lang bekend in dat er shariarechtbanken in het VK zijn. Zelfs nadat dit in het nieuws werd aangekaart, is er niets substantieels ondernomen om het tegen te gaan. Het plan van islamisatie is even oud als islam, en de plannen van de Moslimbroederschap zijn ook al lang bekend. Het Westerse establishment, links en rechts, kan deze organisatie – vaak gezien als de oorsprong van de misleidende term “islamofobia” – schijnbaar niet serieus nemen als een organisatie die de wereld aan sharia wil onderwerpen.

Goed, dus het politieke establishment is wat traag (enkele decennia) met het stoppen van wettelijke gaten rondom deze organisatie, maar nu de media en het linkse publiek de ogen op een kier zetten, gaat dat toch wel veranderen? Als het VK ons iets kan vertellen, is het hoe langzaam dat kan gaan.

Quilliam, vooral bekend van Maajid Nawaz, won na Charlie Hebdo aan globale populariteit. De term “regressief links” werd zo populair, dat haar specifieke betekenis al snel sneuvelde en het de nieuwe noemer werd voor politiek correct. Ondanks deze (eigenlijk vrij lichte) verschuiving, speelde de term het toch klaar dat mensen voor wie “links” een synoniem voor “goed” is, zich eindelijk tegen de sharia-apologeten durfden uit te spreken. Maar het grote ontwaken bleef uit, vooral in de Moslimgemeenschap.

Quilliam, zoals Tommy Robinson opmerkte, is vooral populair bij blanke middenklassers. Toen na Charlie Hebdo de bijzonder sadistische Parijse slachting in het Bataclan plaatsvond, zou je verwachten dat dit de grote, koude plens was die links zou doen ontwaken? Nee, helaas, dat was het moment dat “liberals” voorzichtig de tenen in het voetenbad van Quilliam doopten en dachten dat ze een sterke positie tegen sharia innamen. Links ging voor de Hamas-knuffelende Corbyn.

Er zijn valse beschuldigingen richting Nawaz gemaakt, berustend op misinformatie en conjectuur. Vanuit de regressief-linkse hoek kwamen juist opmerkingen van het kaliber “porch-monkey” of “house-Muslim”. Maar ook Maajid schildert nogal redelijk vlot met de “bigot” kwast. Zo lijkt deze tweet te beweren dat Wilders hier onder valt, maar dit lijkt ook een begin van een offensief tegen Anne Marie Waters.

Waters is namelijk al die dingen waar het grote publiek de laatste twee jaar wakker over wordt: een echte feminist, iemand die links (Labour) was totdat het bewuste verraad (11:34) van Labour duidelijk werd, en boven alles iemand die zich niet aan de nieuwe “correcte” termen houdt wanneer islam zo overduidelijk sadisme en leed verspreidt. De aarzelende tenendopers die nu pas “islamisme” (of sharia) durven erkennen als een probleem, hebben alsnog alle eerlijkheid over het probleem met open grenzen in de huidige situatie vertraagd.

De term “regressief links” heeft, ondanks het impliciete wegkijken van islam via de term islamisme”, toch de deur open gezet voor salonsocialisten om iets eerlijker te zijn, voor liberalen een kans kritiek op sharia te leveren. Maar het gaat zó langzaam! Er staan ego’s op het spel, nietwaar? We moeten de nieuwe eerlijkheid steunen. Wat moeilijk zal zijn, is dat “zie je nou wel” opmerkingen (ook mijn eerste reactie) mensen eerder afstoot dan dat het hen helpt de ogen te openen. “PVV-tokkies” zijn keer op keer weggezet als een domme, hatelijke groep. Mediakringen die via establishment-censuur-denken carrières en levens hebben verwoest brengen nu – jaren later – alle al bekende feiten nogmaals aan het licht: alsof het nog nieuws is. Maar het is een positieve ontwikkeling die we toch beter kunnen bijstaan. Dit moet voorgaan op het persoonlijke genoegen van voldoening en vergelding. Helaas.

Dit leidt echter wel tot het punt waar de MSM veel te stil over is, en naar ik vermoed, te stil over zal blijven. Omdat zij medeplichtig is: niet alleen aan de massaverkrachting in Keulen tijdens Oudejaarsavond, maar vooral aan de bewuste poging om zaken te verzwijgen en dáárdoor een vervolg mogelijk te maken. Ditto als het gaat om Rotherham, dat synoniem is voor een islamitisch symptoom door heel het VK, of de treurige grap dat de Zweedse staat is geworden. Denk ook aan Merkel’s hot-mic moment met Zuckerberg: en de laars die komt nu de propaganda faalt.

Door ons op deze punten te richten, creëren wij een motivatie voor de MSM om eerlijk over islam te rapporteren. Door kritiek op verzwijging en verdraaing te leveren, laten wij hen merken dat we hun misdaden opgemerkt hebben. Het stellen van prioriteiten is nu belangrijker dan vast te stellen wie schuld draagt, maar herhaling van schuld wordt alleen voorkomen zolang men er iets om geeft. En we beginnen nu pas.