Het mag wat kosten blijkbaar, die jacht op een EU-baantje voor Mark Rutte. Als beloning voor 9 jaar trouwe dienst? En wie bepaalt dat?

Dat wie betaalt niet bepaalt is in ieder geval kristalhelder. Zou Nederland desgevraagd bereid zijn een miljard euro uit te geven om Rutte te promoveren tot iets hoogs in de Augiasstal der EU. Honderd miljoen? Tien misschien?

Eigenlijk kan ik het me nauwelijks voorstellen. Want het zal onze voortdurende ellende met de EU eerder vergroten dan verminderen. Maar het juiste antwoord is, dat een veelvoud van dat miljard door onze overheid nu al wordt uitgegeven. En dat wordt ongevraagd maar heel herkenbaar nu gespendeerd aan zaken waarvan we uiteindelijk vooral last zullen krijgen. Want als leverancier van een hoge post wordt Nederland geacht niet al te kritisch meer te willen zijn. Omdat we Rutte  vertrouwen? Dat hoopt men blijkbaar. Aanwijsbare redenen zijn daarvoor echter niet. Het enthousiasme van de Nederlandse regering kan alleen maar worden gelogenstraft als illusionisme van domme mensen.

Maar dat is dan weer niet meer dan we verdienen.

Waar zit dat veelvoud van een miljard? In de klimaattransitie, die nergens op slaat, door de EU van harte wordt toegejuicht en die nergens toe leiden zal dan ons land aan de bedelstaf brengen. Zodat we mogelijk ooit bij Griekenland om een bailout zullen moeten bedelen. 20 miljard per jaar extra minimaal om een perfect werkend systeem (gas) dat nog minstens 50 jaar mee kan voortijdig te vernietigen. Rutte zet het straks op zijn visitekaartje.

Het sociaal kapitaal van ons land werd met instemming van de hele Regentenpartij, maar vooral onder aanvoering van Rutte – die geen behoefte heeft vanuit Brussel een Nederlands mesje in de rug te krijgen – vakkundig de nek omgedraaid. Want een referendum? Volg gewoon, volk! Dat scheelt immers maar één letter?

En nu wordt ook ons internationaal krediet bij gelijkgestemde landen wat betreft de migratiecrisis de verspeeld. Minister Blok gaat Oost-Europa manen toch alsjeblieft wat migranten op te nemen. Samen met Italië, waar de migranten letterlijk tegen de klippen op klotsen, zodat die àlles zullen doen het eigen probleem te verlichten. Wij dien het voor het aanzien van onze regering in Brussel, en dus doen we het vooral voor Rutte. Want ook daar gaan we geen vrienden mee maken:

In de nieuwe Europese begroting moet de verstrekking van Europese fondsen aan EU-landen gekoppeld wordt aan hun bereidwilligheid om vluchtelingen op te vangen. Minister Stef Blok (Buitenlandse Zaken) wil dat samen met zijn collega’s uit Italië en Malta mogelijk maken. Dit is belangrijk, omdat enkele Oost-Europese landen weigeren mee te doen aan de opvang van vluchtelingen, maar wel veel geld van die Europese fondsen opstrijken.

Wat dat initiatief van het afknijpen van Oost-Europese landen ons op langere termijn kosten gaat valt niet eenvoudig te becijferen, maar dat het een slecht renderende investering zal zijn behoeft nauwelijks betoog. Na Frans Timmermans is Rutte al de tweede Nederlander die Oost-Europa tegen de eigen waarden in strijkt. Voor een baantje in Brussel? We lijken wel gek.

Als we onze nationale Pinokkio met een Nederlandse vlag aan zijn neus door Brussel, Moskou, Washington  en de Verenigde Vergadering van de VN zouden laten paraderen zou het rendement al hoger zijn. Maar dat is dan ook omdat er een gigantische vlag aan die neus kan worden opgehangen. Rutte’s veronderstelde vooruitziende blik is echter niet meer dan loensen naar het snel weg groeiende puntje van zijn neus.