Als het aan de deugers van de journalistieke agitprop-sovjet ligt, groeien de komkommers binnenkort tot in de hemel. En dat het hele jaar lang!

Maandag start de ‘Week van de Vooruitgang’ met daarin speciale aandacht voor het
‘Manifest voor een Verantwoordelijke Journalistiek’.

Deze kletskoek is bedacht door ‘journalisten’ die zich verantwoordelijk voelen voor het wereldbeeld van hun lezers. Vrij (exact!) vertaald zijn dat dus mensen die vinden dat zij ons netjes en overtuigend moeten toespreken opdat wij allen tot de juiste mening zullen geraken. GeenStijl spotte vrijdag terecht al met wat voor soort mensen er onder dat manifest hun krabbel hadden gezet, waarbij inderdaad een paar heel opvallende. Maar het betreft vooral een kudde die weinig of niets met echte journalistiek te maken heeft, maar zo graag óók eens hun naam in koeienletters in een krant vermeld zien.

Wat wil men precies? Dat ‘de journalist’ ook zijn of haar bijdrage levert aan het verkondigen dat we in een betere wereld leven, ook al geldt dat misschien alleen voor de beschikbaarheid van een telefoon voor iedereen die acuut om een praatje verlegen zit. Maar dan krijg je dus dit soort zaken:

“Met dit manifest willen wij, journalisten en mediaprofessionals (professionele propagandisten, red), onze verantwoordelijkheid benadrukken voor het beeld van de werkelijkheid dat we onze lezers, luisteraars en kijkers verschaffen. Ons journalistieke uitgangspunt is en blijft het kritisch blootleggen, volgen en analyseren van relevante gebeurtenissen en ontwikkelingen. En ja, dus óók van de ellende en de conflicten in de wereld. Maar daar hoort iets bij. Verantwoordelijke journalistiek betekent dat we ons rekenschap geven van het feit dat onze aandacht te vaak uitgaat naar de rotte appel, waardoor de mand vol gezonde appels uit het zicht raakt.”

Dus niet alleen dat Mohammed en Ahmed (of vul hier de namen in naar uw etnische of religieuze dispositie u in geeft) op hun scooter een bejaarde van tachtig plus van zijn bankpasje hebben beroofd toen deze zo onvoorzichtig was zich na zonsondergang richting flappentap te wagen. Vergroot toch vooral uit dat hun zusje Fatima (ovhdninueorduig) de kruin van de onvoorzichtige krasse knar liefdevol van een jodiumpleister voorzag.

Hoe men dat wil doen met die vluchtende Rohingya in Myanmar? Ik heb zo’n angstig vermoeden dat dáárvoor wel een uitzondering mogelijk zal zijn. Net als voor de ‘wandaden’ van president Trump.

En dan heb je altijd de twijfelgevallen. Moet je van Merkel alleen melden dat ze uit het electorale dal van de asielmigratie geklommen is, of is het duiden van de achtergrond onontkoombaar? Het valt nu eenmaal niet mee om journalist te zijn.

Misschien hadden de ondertekenaars er beter aan gedaan zich op te geven voor een cursus punniken voor gevorderden. Het is maar waarvoor je denkt te hebben getekend. En ach, de praktijk eert dat het gros van de Nederlandse journalisten ook zonder dat manifest te hebben getekend precies weet wat er van hen verwacht wordt. En dat ware professionals er niet over zullen piekeren zich met deze kinderwens in te laten.