Ondanks de Eurocrisis en de toenemende scepsis wat betreft de legitimiteit van het EU-bewind vanuit Brussel, groeit de bureaucratische Moloch in aanbouw nog steeds voorspoedig. De EU-commissie en het Europarlement zijn zelf niet bereid in tijden van economische tegenspoed de hand op de knip te houden als het gaat om het uitbreiden van hun greep op de dagelijkse gang van zaken binnen de ‘unie’ .

Van tijd tot tijd verschijnen in de media spottende berichtjes over de zoveelste uitglijder of onmatige poging tot regulering van zaken die geen bemoeienis vereisen. Maar dat maskeert het proces dat gaande is – op een heel wankele basis wordt een paleis gebouwd dat moet verhullen dat de keizer geen kleren draagt. Want wat is immers de kleding van een regering? De legitimatie van een bevolking, die naar haar opkijkt als het gezag. Hetgeen de EU-commissie ontbreekt, evenals de haar ondersteunende poppenkast die voor een volksvertegenwoordiging moet doorgaan: het Europarlement.

In een poging meer gezag – en in dit geval letterlijk – te verwerven, is de EU eerder dit jaar begonnen met een project Indect, dat via woordherkenning het web moet gaan patrouilleren. Voorlopig is slechts een kleine 15 miljoen euro gereserveerd voor dit Orwelliaanse idee, maar het gaat me hier om het principe. Vooral, dat het project al van start is gegaan. Laten we wel zijn: 15 miljoen is voor een dergelijk project peanuts. Wat niet wegneemt dat op een zeker moment ook de Eurocraten tot deze conclusie zullen komen, en er dan steeds meer geld heen zullen schuiven.

En het doel is prachtig als immer:

Its main objectives include the “automatic detection of threats and abnormal behaviour or violence”.

Kun je nauwelijks tegen zijn, nietwaar? Onze veiligheid is een groot goed. Dat het feodalisme ooit ontstond doordat angstige mensen zich onder bescherming stelden van iemand die beloofde hen met geweld te verdedigen tegen elkeen die hen bedreigen zou, mits men hem van belastingcenten voorzag om daarvoor te betalen – dat was vroeger. In donkere tijden. Tegenwoordig zijn we daarvoor te beschaafd, en heel belangrijk: het is allemaal zo goed bedoeld tot heil van de grote Europese familiegemeenschap.

Alsof dergelijk mechanismen ooit tot andere resultaten dan dictatuur hebben geleid.

Toch is er iets bijzonders aan de Eurocratuur die thans uit de grond wordt gestampt: zij is gezichtsloos. Wat dat betreft heeft de EU-commissie in de persoon van de Belg Herman van Rompuy een werkelijk briljant kopstuk gevonden. Een grijze muis die de kleur grijs van een nieuw, eigentijds elan voorziet. De dictatuur van regels en regeltjes, uitgevoerd door uitwisselbare bureaucraten (meestal met gedistingeerde ringbaardjes) kent geen uitgesproken dictator die ons voorspiegelt ons te leiden naar een gouden toekomst.

En al deze regelmannetjes kunnen wijzen op de ‘democratische legitimatie’ die de schertsvertoning die Europarlement heet hen zou bieden. Maar het is niets anders dan wat we uit het oude communistische Oost-Europa kennen als de ‘dictatuur van het proletariaat’. Daar toentertijd vertegenwoordigd door de communistische voorhoede die hoopte ooit het ware socialisme te bewerkstelligen: Gelijkheid en Broederschap. Jammer dat die niet verenigbaar bleken met Vrijheid. Voor u, over u, zonder u.

De bureaucratuur is een nieuw stadium op weg naar de volledige collectivisatie van de Europese bevolking. Karl Marx heeft dit niet voorzien bij zijn schematisering van regeringsvormen die elkaar opvolgen, maar kleine reparaties doen we werkende weg. Dat op de langere termijn zo alle eigen initiatief zal worden weggewerkt is een resultaat dat daardoor treurig genoeg onontkoombaar zal zijn.

Maar wat is eigenlijk de essentie van een goed leven? Veiligheid van de wieg tot het graf? De pretentie van de Eurocraten komt er op neer dat u eigenlijk beter uw couveuse niet uit had kunnen komen. De essentie van het leven is dat je er dood aan gaat. Onderweg gebeuren allerlei ongelukken, die er helaas garant voor staan dat niet iedereen de gezegende staat van hoge ouderdom in een verzorgingstehuis halen zal. Maar de Eurocratuur zal in ieder geval pogen juist de kans dat u onderweg averij oploopt zo klein mogelijk te maken.

Dat daarmee tevens de essentie van het leven om zeep wordt geholpen, is iets dat hun begrip te boven gaat.

 

 

Eerder verschenen op Dagelijkse Standaard.